اجرای حکم اعدام فرهاد سلیمی زندانی سیاسی و مذهبی کُرد پس از ۱۴ سالDie Hinrichtung des kurdischen politischen und religiösen Gefangenen Farhad Salimi nach 14 Jahren

​

اجرای حکم اعدام فرهاد سلیمی زندانی مذهبی کُرد پس از ۱۴ سال؛حکم اعدام فرهاد سلیمی، زندانی مذهبی کُرد و اهل شهر سقز پس از ١٤ سال زندان، در زندان قزلحصار کرج اجرا شد. این در حالی است که طی دو ماهه گذشته حکم اعدام داوود عبداللهی، قاسم آبسته و ایوب کریمی، سه تن از هم‌پرونده‌های فرهاد سلیمی اجرا شده است.سحرگاه سه‌شنبه ۳ بهمن ۱۴۰۲ (۲۳ ژانویه ۲۰۲۴)، حکم اعدام فرهاد سلیمی، زندانی مذهبی کُرد و اهل سقز در حالی که چهاردهمین سال از محکومیت بدون حق مرخصی خود را سپری می‌کرد، در زندان قزلحصار کرج اجرا شد. این زندانی مذهبی روز یک‌شنبه به سلول انفرادی منتقل شده و اجازه آخرین ملاقات وی با خانواده را نداده‌اند و به آنها گفته شده که فردا برگردند. این خانواده امروز که برای ملاقات آخر به زندان مراجعه کرده بودند به آنها گفته شده حکم اعدام فرزندتان اجرا شده است. این زندانی سیاسی در یک پروسه کاملاً غیر شفاف، ناعادلانه و غیرقانونی توسط دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران به اعدام محکوم شده بود.اجرای حکم اعدام این زندانی در حالی است که، فرهاد سلیمی به همراه سه هم‌پرونده‌ خود انور خضری، خسرو بشارت و کامران شیخه، از روز شنبه ٩ دی ماه ١٤٠٢ (٣٠ دسامبر ٢٠٢٣)، در زندان قزلحصار کرج اقدام به اعتصاب غذا کردند.این زندانیان در اعتراض به اجرای حکم داوود عبداللهی، زندانی هم‌پرونده خود و بالاگرفتن احتمال اجرای حکم اعدام خودشان دست به اعتصاب غذا زدند.طی چند ماه گذشته سه نفر دیگر از هم‌پرونده‌ای‌های فرهاد سلیمی به نام‌های، داوود عبداللهی، ایوب کریمی و اقاسم آبسته در همین زندان اعدام شده‌ بودند.

فرهاد سلیمی، انور خضری، قاسم آبسته، داوود عبداللهی، خسرو بشارت، کامران شیخه و ایوب کریمی، روز ۱۶ آذر ۱۳۸۸ توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات ارومیه منتقل شدند.این زندانیان به اتهام پرونده قتل “عبدالرحیم تینا”، توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی مقیسه به اتهاماتی نظیر “اقدام علیه امنیت ملی”، “تبلیغ علیه نظام”، “عضویت در گروه‌های سلفی” و “افساد فی‌الأرض” به اعدام محکوم شده بودند.

نشست رسیدگی به اتهامات این ۷ زندانی مذهبی کُرد أواخر اسفند ماه سال ۱۳۹۴ برگزار و ۵ خرداد ماه سال ۱۳۹۵ حکم مذکور رسماً به آنها ابلاغ شد.

قابل ذکر است که حکم مذکور اواخر سال ۱۳۹۵ توسط شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور به ریاست قاضی رازینی نقض و جهت رسیدگی به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران اجراع داده شد. در خرداد ماه ۱۳۹۷ قاسم آبسته و ۶ هم‌پرونده‌ای دیگرش به اتهام “افساد فی‌الأرض” بار دیگر توسط شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ابولقاسم صلواتی به اعدام محکوم شدند.حکم مذکور با فشارهای مکرر اداره اطلاعات ارومیه از سوی‌شعبه ۴۱ دیوان عالی کشور تایید و روز دوشنبه ۱۴ اسفند ۱۳۹۸ رسماً به محمود ولی زاده طباطبایی وکیل این زندانیان مذهبی کُرد اعلام گردید. این زندانیان که در زندان گوهردشت محبوس بودند، روز ۱۰ مرداد ماه سال جاری پس از تخلیه این زندان، به زندان قزلحصار کرج منتقل شدند. بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر این گزارش نقض حقوق بشر است که توسط رژیم دیکتاتور اسلامی صورت میگیرد ماده 3: حق حیات برای همه

هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد.ماده 8: رعایت حقوق انسانی توسط قانون

در برابر اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق به وسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد ، هر کس حق رجوع به محاکم ملی صالحه دارد.

ماده 9: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی

احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود. ماده 21: حق دموکراسی

الف) هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود ، خواه مستقیما و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشد شرکت جوید.

ب) هر کس حق دارد با تساوی شرایط ، به مشاغل عمومی کشور خود نایل آید .

پ) اساس و منشا قدرت حکومت ، اراده مردم است . این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری، صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقهای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای را تامین نماید.تهیه و تحلیل خبر امیررضا ولی زاده خبرنگار و فعال حقوق بشر 

Deutsch:

Die Hinrichtung von Farhad Salimi, einem kurdischen religiösen Gefangenen, nach 14 Jahren; Das Todesurteil gegen Farhad Salimi, einen kurdischen religiösen Gefangenen aus der Stadt Saqqez, wurde nach 14 Jahren Haft im Qazalhisar-Gefängnis in Karaj vollstreckt. Dies trotz der Tatsache, dass in den vergangenen zwei Monaten das Todesurteil gegen Dawood Abdullahi, Qasim Abaste und Ayub Karimi, drei der Mitangeklagten von Farhad Salimi, vollstreckt wurde. Am Dienstag, den 3 Bahman 1402 (23. Januar 2024), Das Todesurteil gegen Farhad Salimi, einen kurdischen religiösen Gefangenen und gebürtigen Saqqez, wurde im Qezalhasar-Gefängnis von Karaj vollstreckt, während er das vierzehnte Jahr seiner Haftstrafe verbüßte, ohne das Recht zu verlassen. Dieser religiöse Gefangene wurde am Sonntag in Einzelhaft verlegt und man erlaubte ihm nicht, seine Familie zum letzten Mal zu treffen, und ihnen wurde gesagt, sie sollten morgen zurückkehren. Als diese Familie heute zu ihrem letzten Treffen ins Gefängnis ging, wurde ihnen mitgeteilt, dass das Todesurteil gegen ihren Sohn vollstreckt wurde. Dieser politische Gefangene wurde vom Justizsystem der Islamischen Republik Iran in einem völlig intransparenten, unfairen und illegalen Verfahren zum Tode verurteilt. Die Vollstreckung des Urteils dieses Gefangenen ist im Gange, während Farhad Salimi zusammen mit seinen drei Mitangeklagten Anwar Khazari , Khosrow Basharat und Kamran Sheikhe Am Samstag, dem 9. Januar 1402 (30. Dezember 2023), traten sie im Qazalhisar-Gefängnis in Karaj in einen Hungerstreik. Diese Gefangenen traten in einen Hungerstreik, um gegen die Vollstreckung des Urteils von Dawood Abdullahi, ihrem, zu protestieren Mithäftling, und um die Möglichkeit ihrer eigenen Hinrichtung zu erhöhen. In den letzten Monaten wurden drei weitere Personen aus Farhad Salimis Mitangeklagten namens Dawood Abdullahi, Ayoub Karimi und Aghasem Abaste im selben Gefängnis hingerichtet.

Farhad Salimi, Anwar Khezri, Qasim Abasteh, Dawood Abdullahi, Khosrow Basharat, Kamran Sheikha und Ayub Karimi wurden am 16. Dezember 2008 von den Sicherheitskräften festgenommen und in die Haftanstalt des Geheimdienstes Urmia, Abteilung 28 des Teheraner Revolutionsgerichts, überstellt unter der Leitung von Richter Moghiseh wurden unter Anklagen wie „Aktion gegen die nationale Sicherheit“, „Propaganda gegen das System“, „Mitgliedschaft in salafistischen Gruppen“ und „Korruption auf der Erde“ zum Tode verurteilt.

Das Treffen zur Behandlung der Anschuldigungen dieser sieben kurdischen religiösen Gefangenen fand Ende März 2014 statt und das besagte Urteil wurde ihnen am 5. Juni 2015 offiziell mitgeteilt.

Es ist erwähnenswert, dass die 41. Abteilung des Obersten Gerichtshofs unter der Leitung von Richter Razini Ende 2015 gegen das besagte Urteil verstoßen hat und Berufung bei der 15. Abteilung des Teheraner Revolutionsgerichts eingelegt hat. Im Juni 2017 wurden Qasim Abeste und seine sechs weiteren Mitangeklagten von der Abteilung 15 des Teheraner Revolutionsgerichts unter der Leitung von Richter Abolqasem Salvati wegen „Korruption im Land“ zum Tode verurteilt. Am Montag, 14. März 2018, Mahmoud Walizadeh Tabatabai wurde offiziell als Anwalt dieser kurdischen religiösen Gefangenen bekannt gegeben. Diese Gefangenen, die im Gohardasht-Gefängnis inhaftiert waren, wurden am 10. August dieses Jahres nach der Evakuierung dieses Gefängnisses in das Ghazalhasar-Gefängnis in Karaj verlegt. Gemäß der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte stellt dieser Bericht eine Verletzung der Menschenrechte durch das islamische Diktatorregime dar, Artikel 3: Das Recht auf Leben für alle.

Jeder hat das Recht auf Leben, Freiheit und persönliche Sicherheit. Artikel 8: Einhaltung der Menschenrechte durch Gesetz

Jeder hat das Recht, bei den zuständigen nationalen Gerichten Berufung gegen Handlungen einzulegen, die die Grundrechte einer Person verletzen und diese Rechte ihm durch die Verfassung oder ein anderes Gesetz bekannt sind.

Artikel 9: Keine rechtswidrige Beschlagnahme, Inhaftierung oder Abschiebung

Niemand darf willkürlich festgenommen, eingesperrt oder abgeschoben werden. Artikel 21: Das Recht auf Demokratie

a) Jeder hat das Recht, sich direkt oder durch frei gewählte Vertreter an der Verwaltung der öffentlichen Angelegenheiten seines Landes zu beteiligen.

b) Jeder hat das Recht, zu gleichen Bedingungen öffentliche Stellen in seinem Land zu erhalten.

c) Grundlage und Ursprung der Regierungsmacht ist der Wille des Volkes. Dieser Wille muss durch eine Wahl zum Ausdruck gebracht werden, die regelmäßig und ehrlich durchgeführt wird. Wahlen müssen öffentlich und unter Achtung der Gleichheit sein und in geheimer Abstimmung oder ähnlichen Methoden durchgeführt werden, die die Wahlfreiheit gewährleisten. Nachrichtenanalyse von Amirreza Valizadeh, Reporterin und Menschenrechtsaktivistin.

English:

The execution of Farhad Salimi, a Kurdish religious prisoner, after 14 years; the death sentence of Farhad Salimi, a Kurdish religious prisoner from the city of Saqqez, was executed in Qazalhisar prison in Karaj after 14 years of imprisonment. This is despite the fact that in the past two months, the death sentence of Dawood Abdullahi, Qasim Abaste and Ayub Karimi, three of Farhad Salimi's co-accused, has been executed. On Tuesday, 3 Bahman 1402 (January 23, 2024), the death sentence of Farhad Salimi, a Kurdish religious prisoner and The Saqqez native was executed in the Qezalhasar prison of Karaj while he was serving the fourteenth year of his sentence without the right to leave. This religious prisoner was transferred to solitary confinement on Sunday and they did not allow him to meet his family for the last time and they were told to return tomorrow. Today, when this family went to the prison for their last meeting, they were told that the death sentence of their son has been executed. This political prisoner was sentenced to death by the judicial system of the Islamic Republic of Iran in a completely non-transparent, unfair and illegal process. The execution of this prisoner's sentence is underway, while Farhad Salimi along with his three co-accused Anwar Khazari, Khosrow Basharat and Kamran Sheikhe On Saturday, January 9, 1402 (December 30, 2023), they went on a hunger strike in Qazalhisar prison in Karaj. These prisoners started a hunger strike to protest the execution of the sentence of Dawood Abdullahi, their fellow prisoner, and to raise the possibility of their own execution. In the past few months, three other people from Farhad Salimi's co-accused named Dawood Abdullahi, Ayoub Karimi and Aghasem Abaste were executed in the same prison.

Farhad Salimi, Anwar Khezri, Qasim Abasteh, Dawood Abdullahi, Khosrow Basharat, Kamran Sheikha and Ayub Karimi were arrested by the security forces on December 16, 2008 and transferred to the detention center of the Urmia Intelligence Department. Branch 28 of the Tehran Revolutionary Court headed by Judge Moghiseh were sentenced to death on charges such as "action against national security", "propaganda against the system", "membership in Salafi groups" and "corruption on earth".

The meeting to deal with the accusations of these 7 Kurdish religious prisoners was held at the end of March 2014, and the said sentence was officially communicated to them on June 5, 2015.

It is worth noting that the said ruling was violated by the 41st branch of the Supreme Court headed by Judge Razini at the end of 2015, and an appeal was made to the 15th branch of the Tehran Revolutionary Court. In June 2017, Qasim Abeste and his 6 other co-accused were sentenced to death by Branch 15 of Tehran Revolutionary Court headed by Judge Abolqasem Salvati on charges of "corruption in the land". On Monday, March 14, 2018, Mahmoud Walizadeh Tabatabai was officially announced as the lawyer of these Kurdish religious prisoners. These prisoners, who were imprisoned in Gohardasht prison, were transferred to Ghazalhasar prison in Karaj on August 10 of this year after the evacuation of this prison. According to the Universal Declaration of Human Rights, this report is a violation of human rights by the Islamic dictator regime, Article 3: The right to life for all.

Everyone has the right to life, liberty and personal security. Article 8: Observance of human rights by law

Everyone has the right to appeal to competent national courts against acts that violate the fundamental rights of a person and those rights are known to him by the constitution or another law.

Article 9: No illegal seizure, imprisonment or deportation

No one can be arbitrarily detained, imprisoned or deported. Article 21: The right to democracy

a) Everyone has the right to participate in the administration of the public affairs of his country, either directly or through freely chosen representatives.

b) Everyone has the right to get public jobs in his country with equal conditions.

c) The basis and origin of government power is the will of the people. This will must be expressed through an election that is conducted periodically and honestly. Elections must be public and with respect for equality and be conducted by secret ballot or similar methods that ensure the freedom of voting. News analysis by Amirreza Valizadeh, reporter and human rights activist.

French: 

L'exécution de Farhad Salimi, un prisonnier religieux kurde, après 14 ans ; la condamnation à mort de Farhad Salimi, un prisonnier religieux kurde de la ville de Saqqez, a été exécuté dans la prison de Qazalhisar à Karaj après 14 ans d'emprisonnement. Ceci malgré le fait qu'au cours des deux derniers mois, la condamnation à mort de Dawood Abdullahi, Qasim Abaste et Ayub Karimi, trois des coaccusés de Farhad Salimi, a été exécutée. Le mardi 3 Bahman 1402 (23 janvier 2024), la condamnation à mort de Farhad Salimi, un prisonnier religieux kurde et originaire de Saqqez, a été exécuté dans la prison Qezalhasar de Karaj alors qu'il purgeait la quatorzième année de sa peine sans droit de sortie. Ce prisonnier religieux a été transféré dimanche à l'isolement et n'a pas été autorisé à rencontrer sa famille pour la dernière fois et il leur a été demandé de revenir demain. Aujourd'hui, lorsque cette famille s'est rendue à la prison pour sa dernière réunion, on leur a annoncé que la condamnation à mort de leur fils avait été exécutée. Ce prisonnier politique a été condamné à mort par le système judiciaire de la République islamique d'Iran au terme d'une procédure totalement opaque, injuste et illégale. Farhad Salimi, ainsi que ses trois coaccusés Anwar Khazari, Khosrow Basharat et Kamran Sheikhe, sont actuellement en détention. Le samedi 9 janvier 1402 (30 décembre 2023), ils ont entamé une grève de la faim dans la prison de Qazalhisar à Karaj. Ces prisonniers ont entamé une grève de la faim pour protester contre l'exécution de la peine de Dawood Abdullahi, leur codétenu, et pour évoquer la possibilité de leur propre exécution. Au cours des derniers mois, trois autres coaccusés de Farhad Salimi, Dawood Abdullahi, Ayoub Karimi et Aghasem Abaste, ont été exécutés dans la même prison.

Farhad Salimi, Anwar Khezri, Qasim Abasteh, Dawood Abdullahi, Khosrow Basharat, Kamran Sheikha et Ayub Karimi ont été arrêtés par les forces de sécurité le 16 décembre 2008 et transférés au centre de détention du département des renseignements d'Urmia. Branche 28 du tribunal révolutionnaire de Téhéran dirigés par le juge Moghiseh ont été condamnés à mort pour des accusations telles que « action contre la sécurité nationale », « propagande contre le système », « appartenance à des groupes salafistes » et « corruption sur terre ».

La réunion pour traiter les accusations de ces 7 prisonniers religieux kurdes s'est tenue fin mars 2015, et la sentence susvisée leur a été officiellement communiquée le 5 juin 2015.

Il convient de noter que cette décision a été violée par la 41e branche de la Cour suprême, dirigée par le juge Razini, fin 2015, et qu'un appel a été interjeté auprès de la 15e branche du tribunal révolutionnaire de Téhéran. En juin 2017, Qasim Abeste et ses 6 autres coaccusés ont été condamnés à mort par la 15e chambre du tribunal révolutionnaire de Téhéran, dirigée par le juge Abolqasem Salvati, pour « corruption dans le pays ». Le lundi 14 mars 2018, Mahmoud Walizadeh Tabatabai a été officiellement annoncé comme l'avocat de ces prisonniers religieux kurdes. Ces prisonniers, qui étaient incarcérés à la prison de Gohardasht, ont été transférés à la prison de Ghazalhasar à Karaj le 10 août dernier après l'évacuation de cette prison. Selon la Déclaration universelle des droits de l'homme, ce rapport constitue une violation des droits de l'homme par le régime dictatorial islamique, article 3 : Le droit à la vie pour tous.

Toute personne a droit à la vie, à la liberté et à la sécurité de sa personne. Article 8 : Respect des droits de l'homme par la loi.

Toute personne a le droit de faire appel devant les tribunaux nationaux compétents contre les actes qui violent les droits fondamentaux d'une personne et ces droits lui sont reconnus par la constitution ou une autre loi.

Article 9 : Pas de saisie illégale, d'emprisonnement ou d'expulsion

Nul ne peut être arbitrairement détenu, emprisonné ou expulsé. Article 21 : Le droit à la démocratie

a) Toute personne a le droit de participer à l'administration des affaires publiques de son pays, soit directement, soit par l'intermédiaire de représentants librement choisis.

b) Chacun a le droit d'accéder aux emplois publics dans son pays dans des conditions égales.

c) La base et l'origine du pouvoir gouvernemental sont la volonté du peuple. Cette volonté doit s’exprimer à travers des élections périodiques et honnêtes. Les élections doivent être publiques et respectueuses de l'égalité et se dérouler au scrutin secret ou par des méthodes similaires garantissant la liberté de vote. Analyse de l'actualité par Amirreza Valizadeh, journaliste et militante des droits de l'homme.

جان هشت نفر از شهروندان ایرانی در خطر اعدام است

در سیستم جمهوری اسلامی یک شهروند اگر انتقادی بر نحوه اداره کشور و یا مسئولین داشته باشد به آن فرد برچسب سیاسی می زنند و بدون داشتن اسناد و مدارک آن فرد را غیر قانونی بازداشت و حبس میکنند در صورتی که طبق قانون و اعلامیه جهانی حقوق بشر زمانی که یک فرد را دستگیر می کنند باید آن فرد جرم و خلافی را انجام داده باشد که طبق دموکراسی این فرد باید دستگیر شود و تا مشخص شدن جرم نباید با او برخورد مجرمانه یا مورد آزار و اذیت قرار گیرد این در حالی است که در ایران هر فردی که طرفدار آزادی،عدالت،دموکراسی و خواهان حقوق شهروندی شود با او مثل مجرم برخورد میکنند و او را بازداشت و حبس میکنند اما داستان به اینجا ختم نمی شود ؛ جالب است بدانید در سیستم فاسد و دیکتاتوری جمهوری اسلامی بعد از بازداشت و حبس یک فرد آزادی خواه او را مورد آزار و شکنجه روحی و جسمی قرار می دهند تا جایی که فرد را زیر شکنجه وادار به اعتراف اجباری می کنند و نمونه آن را بارها در شبکه های دولتی جمهوری اسلامی دیده ایم و نمونه بارز آن توماج صالحی هنرمند معترض به رژیم ایران را می شود نام برد مه اعترافی از او در شبکه های اجتماعی پخش شد که پس از آزادی موقت توماج صالحی در ویدئو ای که از خود منتشر کرد گفت این اعتراف بر اثر شکنجه فراوان و به خاطر تهدید علیه خانواده او بوده است ، در سیستم فاسد رژیم جمهوری اسلامی پس از اینکه موفق به گرفتن اعتراف اجباری نشدند برای فرد آزادی خواه حبس شده پرونده سازی می کنند و او را طبق قوانین اسلامی و شرعی به عنوان مخالف اسلام ، جاسوس و اقدام علیه امنیت ملی و اغتشاشگر اعدام میکنند ، من امیررضا ولیزاده به عنوان خبرنگار و فعال حقوق بشر تصاویر و نام هشت آزادی خواه را که جانشان توسط رژیم فاشسیت جمهوری اسلامی در خطر است و در صف اعدام هستند برای آگاه سازی جوامع بین المللی و افشاگری علیه حکومت جمهوری اسلامی منتشر میکنم لازم به ذکر است که این خبر مغایر است با مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر ؛از آنجا که بازشناسی حرمت ذاتی آدمی و حقوق برابر و سلب ناپذیر تمامی اعضای خانواده ی بشری بنیان آزادی، عدالت و صلح در جهان است. از آنجا که بی اعتنایی و تحقیر حقوق انسان به انجام کارهای وحشیانه انجامیده به طوری که وجدان آدمی را در رنج افکنده است. از آنجا که پدید آمدن جهانی که در آن تمامی ابناء بشر از آزادی بیان و عقیده برخوردار باشند و به رهایی از هراس و نیازمندی رسند، به مثابه عالیترین آرزوی همگی انسانها اعلام شده است. از آنجا که بایسته است تا آدمی، به عنوان آخرین راهکار، ناگزیر از شوریدن علیه بیدادگری و ستمکاری نباشد، به پاسداری حقوق بشر از راه حاکمیت قانون همت گمارد. از آنجا که بایسته است تا روابط دوستانه بین ملتها گسترش یابد، از آنجا که مردمان «ملل متحد» در «منشور»، ایمان خود به اساسی ترین حقوق انسانها، در حرمت و ارزش نهادن به شخص انسان را نشان داده و در حقوق برابر زن و مرد هم پیمان شده اند و مصمم به ارتقای توسعه اجتماعی و بهبود وضعیت زندگی در فضای آزادترند. از آنجا که «ممالک عضو»، در همیاری با «ملل متحد»، خود را متعهد به دستیابی به سطح بالاتری از حرمت جهانی برای حقوق بشر و آزادی های زیربنایی و دیده بانی آن کرده اند. از آنجا که فهم مشترک از چنین حقوق و آزادیها از اهم امور برای درک کامل چنین تعهدی است. بنابراین هم اکنون، مجمع عمومی این «اعلامیه جهانی حقوق بشر» را به عنوان یک متن مشترک و دستاورد تمامی ملل و ممالک اعلان میکند تا هر انسان و هر عضو جامعه با به خاطرسپاری این «اعلامیه»، به جد در راه یادگیری و آموزش آن در جهت ارتقای حرمت برای چنین حقوق و آزادیهایی بکوشد و برای اقدامهای پیشبرنده در سطح ملی و بین المللی تلاش کند تا همواره بازشناسی مؤثر و دیده بانی جهانی این حقوق را چه در میان مردمان «ممالک عضو» و چه در میان مردمان قلمروهای زیر فرمان آنها تحصیل و تأمین نماید. ماده 1: همه آزاد و برابر بدنیا آمده اند تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برابری رفتار کنند. ماده 5:شکنجه ممنوع احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد. ماده 6: ارزش انسانی در همه جا  هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود. ماده 9: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود. ماده 18: حق آزادی عقیده هر کس حق دارد که از آزادی فکر ، وجدان و مذهب بهره مند شود .این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است . هرکس می تواند از این حقوق یا مجتمعاً به طور خصوصی یا به طور عمومی بر خوردار باشد. ماده 19: حق آزادی بیان هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد. Wenn im System der Islamischen Republik ein Bürger die Art und Weise, wie das Land oder die Beamten geführt werden, kritisiert, wird diese Person als Politiker abgestempelt und ohne Papiere illegal verhaftet und inhaftiert, sofern dies dem Gesetz und dem Universalgesetz entspricht Erklärung der Menschenrechte: Wenn jemand eine Person festnimmt, muss diese Person ein Verbrechen und einen Verstoß begangen haben. Gemäß der Demokratie sollte diese Person festgenommen werden und bis zur Feststellung des Verbrechens weder strafrechtlich verfolgt noch schikaniert werden. Während im Iran jede Person, die sich für Freiheit, Gerechtigkeit, Demokratie einsetzt und Staatsbürgerrechte fordert, wie ein Krimineller behandelt und verhaftet und eingesperrt wird, endet die Geschichte hier jedoch nicht. Es ist interessant zu wissen, dass im korrupten und diktatorischen System der Islamischen Republik nach der Festnahme und Inhaftierung einer freiheitssuchenden Person diese geistig und körperlich gefoltert wird, bis die Person unter Folter zu einem Geständnis gezwungen wird Ein Beispiel dafür wird in „Wir haben die Regierungsnetzwerke der Islamischen Republik gesehen“ oft wiederholt, und ein klares Beispiel dafür ist Tomaj Salehi, ein Künstler, der gegen das iranische Regime protestiert. Sein Geständnis wurde in sozialen Netzwerken verbreitet. Nach seiner vorübergehenden Freilassung Tomaj Salehi sagte in einem von ihm veröffentlichten Video: „Das Geständnis war auf viel Folter und Drohungen gegen seine Familie zurückzuführen. Im korrupten System des Regimes der Islamischen Republik reichten sie Klage ein, nachdem es ihnen nicht gelungen war, ein erzwungenes Geständnis zu erzwingen.“ für den inhaftierten freiheitsliebenden Menschen und behandeln ihn gemäß den Gesetzen des Islam und der Scharia als Gegner des Islam, es werden Spione und Taten gegen die nationale Sicherheit und Randalierer hingerichtet. ich bin Amirreza Valizadeh Reporter und Menschenrechtsaktivist habe ich die Bilder und Namen von acht Freiheiten veröffentlicht Kämpfer, deren Leben durch das faschistische Regime der Islamischen Republik in Gefahr ist und die sich in der Todeszelle befinden, um die internationale Gemeinschaft zu informieren. Und ich veröffentliche eine Enthüllung gegen die Regierung der Islamischen Republik. Es sollte beachtet werden, dass diese Nachricht im Widerspruch steht die Bestimmungen der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte, da die Anerkennung der dem Menschen innewohnenden Würde und der gleichen und unveräußerlichen Rechte aller Mitglieder der Menschheitsfamilie die Grundlage für Freiheit, Gerechtigkeit und Frieden in der Welt ist. Denn die Missachtung und Missachtung der Menschenrechte hat zu brutalen Taten geführt, so dass das Gewissen eines Menschen gelitten hat. Seitdem ist die Erschaffung einer Welt, in der alle Menschen Rede- und Meinungsfreiheit haben und frei von Angst und Not sind, zum höchsten Wunsch aller Menschen erklärt worden. Da es für eine Person als letztes Mittel notwendig ist, nicht gezwungen zu werden, gegen Gewalt und Unterdrückung aufzubegehren, sollte sie danach streben, die Menschenrechte durch Rechtsstaatlichkeit zu schützen. Denn es ist notwendig, die freundschaftlichen Beziehungen zwischen den Nationen auszubauen, denn die Menschen der „Vereinten Nationen“ haben in der „Charta“ ihren Glauben an die grundlegendsten Menschenrechte, an die Achtung und Wertschätzung der menschlichen Person und an die Rechte der Frauen zum Ausdruck gebracht . und Männer sind zu Verbündeten geworden und sind entschlossen, die soziale Entwicklung zu fördern und die Lebensbedingungen in einer freieren Umwelt zu verbessern. Denn die „Mitgliedsländer“ haben sich in Zusammenarbeit mit den „Vereinten Nationen“ dazu verpflichtet, weltweit ein höheres Maß an Achtung der Menschenrechte und Grundfreiheiten sowie deren Überwachung zu erreichen. Denn ein gemeinsames Verständnis dieser Rechte und Freiheiten ist eines der wichtigsten Dinge, um eine solche Verpflichtung vollständig zu verstehen. Daher erklärt die Generalversammlung nun diese „Allgemeine Erklärung der Menschenrechte“ als gemeinsamen Text und Errungenschaft aller Nationen und Länder, damit jeder Mensch und jedes Mitglied der Gesellschaft durch das Auswendiglernen dieser „Erklärung“ ernsthaft lernen und lehren kann it. Die Achtung dieser Rechte und Freiheiten zu fördern und führende Maßnahmen auf nationaler und internationaler Ebene zu ergreifen, um stets eine wirksame Anerkennung und globale Überwachung dieser Rechte zu gewährleisten, sowohl unter den Menschen der „Mitgliedsländer“ als auch unter den Menschen der Gebiete unter ihrem Kommando. Studieren und versorgen Artikel 1: Alle sind frei und gleich geboren Alle Menschen sind frei und gleich an Würde und Rechten geboren. Jeder hat Vernunft und Gewissen und sollte einander im Geiste der Gleichheit behandeln. Artikel 5: Folter ist verboten Niemand darf Folter oder Bestrafung oder Verhalten ausgesetzt werden, das grausam oder gegen die Menschlichkeit und menschliche Angelegenheiten verstößt oder beleidigend ist. Artikel 6: Menschlicher Wert überall Jeder Mensch hat das Recht und das Recht, überall vor dem Gesetz als Person anerkannt zu werden. Artikel 9: Keine rechtswidrige Inhaftierung, Inhaftierung oder Abschiebung Niemand darf willkürlich festgenommen, eingesperrt oder abgeschoben werden. Artikel 18: Das Recht auf Meinungsfreiheit Jeder hat das Recht auf Gedanken-, Gewissens- und Religionsfreiheit. Dieses Recht umfasst die Freiheit, seine Religion oder Weltanschauung zu wechseln, und umfasst auch die Ausübung religiöser Lehren und die Durchführung religiöser Zeremonien. Jeder kann diese Rechte privat oder öffentlich genießen. Artikel 19: Das Recht auf freie Meinungsäußerung Jeder hat das Recht auf Meinungs- und Meinungsfreiheit, und dieses Recht beinhaltet, dass er keine Angst davor haben muss, eine eigene Meinung zu haben, und dass er die Freiheit hat, sich Informationen und Gedanken zu beschaffen und diese mit allen möglichen Mitteln und ohne Grenzüberlegungen zu beschaffen und zu verbreiten . Engelish In the system of the Islamic Republic, if a citizen criticizes the way the country is run or the officials, that person is labeled as a politician, and without documents, that person is illegally arrested and imprisoned, if according to the law and the Universal Declaration of Human Rights, when who arrests a person, that person must have committed a crime and a violation, which according to democracy, this person should be arrested, and until the crime is determined, he should not be dealt with criminally or harassed, while in Iran every A person who supports freedom, justice, democracy and demands citizenship rights will be treated like a criminal and arrested and imprisoned, but the story does not end here; It is interesting to know that in the corrupt and dictatorial system of the Islamic Republic, after arresting and imprisoning a freedom-seeking person, they subject him to mental and physical torture until the point where the person is forced to confess under torture, and the example of this is repeated many times in We have seen the government networks of the Islamic Republic, and a clear example of that is Tomaj Salehi, an artist protesting against the Iranian regime. His confession was broadcast on social networks. After his temporary release, Tomaj Salehi said in a video that he published: The confession was due to a lot of torture and because of threats against his family, in the corrupt system of the Islamic Republic regime, after they failed to obtain a forced confession, they file a case for the imprisoned freedom-loving person and treat him according to Islamic and Sharia laws as Opponents of Islam, spies and acts against national security and rioters are executed. I, Amirreza Valizadeh, as a journalist and human rights activist, have posted the pictures and names of eight freedom fighters whose lives are in danger by the fascist regime of the Islamic Republic and are on the death row to inform. International communities and I am publishing an exposé against the government of the Islamic Republic. It should be noted that this news is contrary to the articles of the Universal Declaration of Human Rights, since the recognition of the inherent dignity of the human being and the equal and inalienable rights of all members of the human family are the basis of freedom, justice and Peace is in the world. Because the disregard and contempt for human rights has led to doing brutal things, so that the conscience of a person has suffered. Since the creation of a world where all human beings enjoy freedom of speech and opinion and are freed from fear and need, has been declared as the highest wish of all human beings. Since it is necessary for a person, as a last resort, not to be forced to rebel against violence and oppression, he should strive to protect human rights through the rule of law. Since it is necessary to expand friendly relations between nations, since the people of the "United Nations" in the "Charter" have shown their faith in the most basic human rights, in respecting and valuing the human person, and in the rights of women. and men have become allies and are determined to promote social development and improve living conditions in a freer environment. Since the "member countries", in cooperation with the "United Nations", have committed themselves to achieve a higher level of global respect for human rights and basic freedoms and its monitoring. Because a common understanding of such rights and freedoms is one of the most important things to fully understand such an obligation. Therefore, now, the General Assembly declares this "Universal Declaration of Human Rights" as a common text and achievement of all nations and countries, so that every person and every member of the society, by memorizing this "Declaration", seriously learns and teaches it. Strive to promote respect for such rights and freedoms and to take leading actions at the national and international levels to always ensure effective recognition and global monitoring of these rights, both among the people of the "member countries" and among the people of the territories under their command. study and provide Article 1: All are born free and equal All human beings are born free and equal in terms of dignity and rights. Everyone has reason and conscience and should treat each other with the spirit of equality. Article 5: Torture is prohibited No one can be subjected to torture or punishment or behavior that is cruel or against humanity and human affairs or offensive. Article 6: Human value everywhere Every human being deserves and has the right to be recognized everywhere before the law as a person. Article 9: No illegal detention, imprisonment or deportation No one can be arbitrarily detained, imprisoned or deported. Article 18: The right to freedom of opinion Everyone has the right to benefit from the freedom of thought, conscience and religion. This right includes the freedom to change one's religion or belief and faith, and it also includes religious teachings and the performance of religious ceremonies. Everyone can enjoy these rights either privately or publicly. Article 19: The right to freedom of expression Everyone has the right to freedom of opinion and expression, and the said right includes not having any fear or anxiety about having their own opinions and being free to acquire information and thoughts and to obtain and disseminate them, by all possible means and without border considerations. French Dans le système de la République Islamique, si un citoyen critique la façon dont le pays est dirigé ou les fonctionnaires, cette personne est étiquetée comme un homme politique, et sans papiers, cette personne est illégalement arrêtée et emprisonnée, si conformément à la loi et à la Loi universelle. Déclaration des droits de l'homme, lorsque celui qui arrête une personne, cette personne doit avoir commis un crime et une violation, ce qui, selon la démocratie, cette personne devrait être arrêtée, et jusqu'à ce que le crime soit déterminé, elle ne devrait pas être traitée pénalement ou harcelée, tandis qu'en Iran, toute personne qui soutient la liberté, la justice, la démocratie et revendique les droits de citoyenneté sera traitée comme un criminel, arrêtée et emprisonnée, mais l'histoire ne s'arrête pas là ; Il est intéressant de savoir que dans le système corrompu et dictatorial de la République islamique, après avoir arrêté et emprisonné une personne en quête de liberté, on la soumet à la torture mentale et physique jusqu'au point où la personne est forcée d'avouer sous la torture, et le L'exemple est répété à plusieurs reprises dans Nous avons vu les réseaux gouvernementaux de la République islamique, et un exemple clair est celui de Tomaj Salehi, un artiste protestant contre le régime iranien. Ses aveux ont été diffusés sur les réseaux sociaux. Après sa libération temporaire, Tomaj Salehi a déclaré dans une vidéo qu'il a publiée : « Les aveux étaient dus à de nombreuses tortures et à cause des menaces contre sa famille, dans le système corrompu du régime de la République islamique, après avoir échoué à obtenir des aveux forcés, ils ont porté plainte. pour la personne emprisonnée épris de liberté et la traiter conformément aux lois islamiques et de la charia comme des opposants à l'islam, des espions et des actes contre la sécurité nationale et des émeutiers sont exécutés. Moi, Amirreza Valizadeh, en tant que journaliste et militant des droits de l'homme, j'ai posté les photos et Les noms de huit combattants de la liberté dont la vie est en danger par le régime fasciste de la République islamique et qui sont dans le couloir de la mort doivent être informés. La communauté internationale et moi-même publions un exposé contre le gouvernement de la République islamique. Il convient de noter que cette nouvelle est contraire aux articles de la Déclaration universelle des droits de l'homme, puisque la reconnaissance de la dignité inhérente à l'être humain et des droits égaux et inaliénables de tous les membres de la famille humaine sont la base de la liberté, de la justice et de la paix dans le monde. . Parce que le mépris et le mépris des droits de l’homme ont conduit à commettre des actes brutaux, au point que la conscience d’une personne en a souffert. Depuis la création d’un monde où tous les êtres humains jouissent de la liberté d’expression et d’opinion et sont libérés de la peur et du besoin, cela a été déclaré comme le souhait le plus élevé de tous les êtres humains. Puisqu'il est nécessaire qu'une personne, en dernier recours, ne soit pas contrainte de se rebeller contre la violence et l'oppression, elle doit s'efforcer de protéger les droits de l'homme par le biais de l'État de droit. Puisqu'il est nécessaire d'élargir les relations amicales entre les nations, puisque les peuples des « Nations Unies » ont montré dans la « Charte » leur foi dans les droits de l'homme les plus fondamentaux, dans le respect et la valorisation de la personne humaine et dans les droits de la femme. ... et les hommes sont devenus des alliés et sont déterminés à promouvoir le développement social et à améliorer les conditions de vie dans un environnement plus libre. Depuis, les « pays membres », en coopération avec les « Nations Unies », se sont engagés à atteindre un niveau plus élevé de respect mondial des droits de l'homme et des libertés fondamentales et de leur surveillance. Parce qu’une compréhension commune de ces droits et libertés est l’une des choses les plus importantes pour bien comprendre une telle obligation. C'est pourquoi, maintenant, l'Assemblée générale déclare cette « Déclaration universelle des droits de l'homme » comme un texte commun et une réalisation de toutes les nations et de tous les pays, afin que chaque personne et chaque membre de la société, en mémorisant cette « Déclaration », apprenne et enseigne sérieusement S'efforcer de promouvoir le respect de ces droits et libertés et de prendre des mesures de premier plan aux niveaux national et international pour toujours garantir une reconnaissance effective et un contrôle mondial de ces droits, tant parmi les populations des « pays membres » que parmi les peuples des pays membres. territoires sous leur commandement, étudier et fournir Article 1 : Tous naissent libres et égaux Tous les êtres humains naissent libres et égaux en termes de dignité et de droits. Chacun a une raison et une conscience et doit se traiter les uns les autres dans un esprit d’égalité. Article 5 : La torture est interdite Nul ne peut être soumis à la torture, à des punitions ou à un comportement cruel ou contre l'humanité et les affaires humaines ou offensant. Article 6 : Valeur humaine partout Tout être humain mérite et a le droit d'être reconnu partout devant la loi en tant que personne. Article 9 : Pas de détention, d'emprisonnement ou d'expulsion illégale Nul ne peut être arbitrairement détenu, emprisonné ou expulsé. Article 18 : Le droit à la liberté d'opinion Toute personne a le droit de bénéficier de la liberté de pensée, de conscience et de religion. Ce droit inclut la liberté de changer de religion ou de conviction et de foi, ainsi que l'enseignement religieux et l'accomplissement de cérémonies religieuses. Chacun peut jouir de ces droits en privé ou en public. Article 19 : Le droit à la liberté d'expression Toute personne a droit à la liberté d'opinion et d'expression, et ce droit implique de ne pas avoir de crainte ou d'anxiété à l'idée d'avoir ses propres opinions et d'être libre d'acquérir des informations et des pensées, de les obtenir et de les diffuser, par tous les moyens possibles et sans considérations de frontières.

بازداشت و حبس شهروندان ایرانی در شهر قم به خاطر نداشتن حجاب Die Festnahme und Inhaftierung mehrerer iranischer Staatsbürgerinnen in der Provinz Qom, weil sie keinen Hijab trugen

​

در گزارش بدست آمده شماری از شهروندان در قم به دلایلی همچون “ترویج بی حجابی و ارسال فیلم به رسانه های معاند و جریحه دار کردن عفت عمومی بازداشت شدند.

خبرگزاری تسنیم وابسته به سپاه پاسداران، در گزارشی بدون اشاره به تعداد و هویت این شهروندان نوشته است: افرادی که بعد از ایام اعتراضات سال ۱۴۰۱ اقدام به “حرمت‌شکنی، بی‌عفتی و ولنگاری” در سطح شهر قم کرده و فیلم آن را در فضای مجازی منتشر کرده بودند طی عملیات های مختلفی از سوی نهادهای امنیتی در این مدت شناسایی و دستگیر و تحویل مراجع قضایی شدند.

تسنیم در ادامه ویدیوهایی از اعترافات اجباری افرادی که منتسب به بازداشت شدگان مذکور است، منتشر کرده و مدعی شده که “برخی از این افراد اقدام به کشف حجاب عامدانه در سطح شهر و تهیه فیلم از این اقدام و ارسال به شبکه های معاند کرده بودند.”

در گزارش مورد اشاره آمده است، اخیرا شماری از شهروندانی که در زمینه مدلینگ و بلاگری در فضای مجازی فعالیت میکنند، به “ترویج بی حجابی، ولنگاری، جریحه دار کردن عفت عمومی و سبک زندگی‌های مخرب” متهم شده و مطابق با قانون ۶۴۰ قانون مجازات اسلامی به ۳ ماه الی یک‌سال حبس محکوم خواهند شد.

نهادهای قانون گذار و اجرایی حکومت، در راستای اجرای “حجاب اجباری” در جامعه، اخیرا فشارهای مضاعفی را بر شهروندان اعمال کرده اند. پلمب محل کسب افراد، اعمال محرومیت های اجتماعی، اخراج شهروندان از محل کار، بازداشت و تشکیل پرونده قضایی برای مخالفان “حجاب اجباری”، از جمله اقدامات صورت گرفته در این خصوص هستند.بازداشت و حبس این شهروندان جامعه حقوق بشری و خانواده هایشان را نگران کرده است ،افرادی که در ایران توسط ماموران رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی دستگیر می شوند در زندان های سیاسی بر اور شکنجه روحی و جسمی جان خود را از دست می دهند و باید خاطر نشان کرد انتخاب پوشش و لباس حق هر انسان است و نباید آن را منع کرد ماده 6: ارزش انسانی در همه جا

 هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.

ماده 7: همه در برابر قانون مساوی هستند

همه در برابر قانون ، مساوی هستند و حق دارند بدون تبعیض و بالسویه از حمایت قانون برخوردار شوند.

همه حق دارند در مقابل هر تبعیضی که ناقض اعلامیه حاضر باشد و بر علیه هر تحریکی که برای چنین تبعیضی به عمل آید به طور تساوی از حمایت قانون بهره مند شوند.

ماده 8: رعایت حقوق انسانی توسط قانون

در برابر اعمالی که حقوق اساسی فرد را مورد تجاوز قرار بدهد و آن حقوق به وسیله قانون اساسی یا قانون دیگری برای او شناخته شده باشد ، هر کس حق رجوع به محاکم ملی صالحه دارد.

ماده 9: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی

احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.

ماده 10: حق محاکمه قانونی برای همه

هرکس با مساوات کامل حق دارد که دعوایش به وسیله دادگاه مساوی و بی طرفی ، منصفانه و علنا رسیدگی بشود و چنین دادگاهی درباره حقوق و الزامات او یا هر اتهام جزایی که به او توجه پیدا کرده باشند، اتخاذ تصمیم بنماید. این خبر برای آگاه سازی مردم و جوامع بین الملل از دیکتاتوری جمهوری اسلامی و افشاگری علیه رژیم فاسد جمهوری اسلامی توسط امیررضا ولی زاده خبرنگار و فعال حقوق بشر منتشر شده است.

Deutsch:

Dem Bericht zufolge wurden in Qom eine Reihe von Bürgern aus Gründen wie „Förderung von Nacktheit, Versenden von Videos an feindselige Medien und Verletzung der öffentlichen Sittlichkeit“ festgenommen.

Die dem IRGC angeschlossene Nachrichtenagentur Tasnim schrieb in einem Bericht, ohne die Zahl und Identität dieser Bürger zu nennen: Menschen, die nach den Protesttagen im Jahr 1401 in der Stadt Qom „Entweihung, Unanständigkeit und Vulgarität“ begangen und freigelassen hätten das Video davon im Cyberspace. Bei verschiedenen Einsätzen der Sicherheitsbehörden wurden sie identifiziert, festgenommen und den Justizbehörden übergeben.

Tasnim veröffentlichte außerdem Videos von erzwungenen Geständnissen von Personen, die den oben genannten Häftlingen zugeschrieben werden, und behauptete, dass „einige dieser Personen absichtlich versucht hatten, den Hijab in der Stadt zu entdecken, und von dieser Aktion ein Video gemacht und es an Ma'and-Netzwerke gesendet hatten.“ "

Laut dem erwähnten Bericht wurde kürzlich einer Reihe von Bürgern, die im Bereich des Modelns und Bloggens im virtuellen Raum tätig sind, vorgeworfen, „Nacktheit, Vulgarität zu fördern, die öffentliche Sittsamkeit zu verletzen und einen destruktiven Lebensstil zu praktizieren“, und zwar in Übereinstimmung mit dem Gesetz 640 des Strafgesetzbuches. Islami wird zu 3 Monaten bis 1 Jahr Gefängnis verurteilt.

Die gesetzgebenden und exekutiven Organe der Regierung haben im Zuge der Einführung der „Hijab-Pflicht“ in der Gesellschaft in letzter Zeit zusätzlichen Druck auf die Bürger ausgeübt. Plumb ist ein Ort, an dem unter anderem Menschen akquiriert, soziale Ausschlüsse verhängt, Bürger vom Arbeitsplatz verwiesen, Gegner des „obligatorischen Hijab“ festgenommen und vor Gericht gestellt werden. Zu den in diesem Zusammenhang ergriffenen Maßnahmen gehört die Verhaftung und Inhaftierung dieser Bürger und ihrer Familien Menschen, die im Iran von den Agenten des diktatorischen Regimes der Islamischen Republik festgenommen werden, sterben in politischen Gefängnissen aufgrund geistiger und körperlicher Folter und es sollte beachtet werden, dass die Wahl der Kleidung das Recht eines jeden Menschen ist und nicht in Artikel 13 festgelegt werden sollte 6: Menschlicher Wert überall

 Jeder Mensch hat das Recht und das Recht, überall vor dem Gesetz als Person anerkannt zu werden.

Artikel 7: Vor dem Gesetz sind alle gleich

Jeder ist vor dem Gesetz gleich und hat das Recht, ohne Diskriminierung den Schutz des Gesetzes zu genießen.

Jeder hat das Recht, durch das Gesetz gleichermaßen vor jeder Diskriminierung, die gegen diese Erklärung verstößt, und vor jeder Anstiftung zu einer solchen Diskriminierung geschützt zu werden.

Artikel 8: Einhaltung der Menschenrechte durch Gesetz

Jeder hat das Recht, bei den zuständigen nationalen Gerichten Berufung gegen Handlungen einzulegen, die die Grundrechte einer Person verletzen und diese Rechte ihm durch die Verfassung oder ein anderes Gesetz bekannt sind.

Artikel 9: Keine rechtswidrige Beschlagnahme, Inhaftierung oder Abschiebung

Niemand darf willkürlich festgenommen, eingesperrt oder abgeschoben werden.

Artikel 10: Das Recht auf ein Gerichtsverfahren für alle

Jeder hat das Recht, dass sein Fall von einem gleichberechtigten und unparteiischen Gericht fair und öffentlich verhandelt wird und dass dieses Gericht über seine Rechte und Ansprüche oder etwaige Strafanzeigen, die ihm zur Kenntnis gebracht werden, entscheidet. Diese Nachricht wurde von Amirreza Valizadeh, einer Journalistin und Menschenrechtsaktivistin, veröffentlicht, um die Menschen und die internationale Gemeinschaft über die Diktatur der Islamischen Republik zu informieren und das korrupte Regime der Islamischen Republik zu entlarven.

English:

According to the report, a number of citizens were arrested in Qom for reasons such as "promoting nakedness and sending videos to hostile media and hurting public modesty."

The Tasnim news agency, affiliated to the IRGC, wrote in a report without mentioning the number and identity of these citizens: People who, after the days of protests in 1401, committed "desecration, indecency and vulgarity" in the city of Qom and released the video of it in cyberspace. during various operations by the security agencies, they were identified and arrested and handed over to the judicial authorities.

Tasnim further published videos of the forced confessions of people attributed to the aforementioned detainees and claimed that "some of these people had tried to discover the hijab on purpose in the city and made a video of this action and sent it to Ma'and networks. "

According to the mentioned report, recently, a number of citizens who are active in the field of modeling and blogging in the virtual space, have been accused of "promoting nakedness, vulgarity, injuring public modesty and destructive lifestyles" and in accordance with Law 640 of the Penal Code. Islami will be sentenced to 3 months to 1 year in prison.

The legislative and executive bodies of the government, in line with the implementation of "mandatory hijab" in the society, have recently put extra pressure on the citizens. Plumb is a place for acquiring people, imposing social exclusions, expelling citizens from the workplace, arresting and filing legal cases against the opponents of "mandatory hijab", among the actions taken in this regard. The arrest and imprisonment of these citizens and their families people who are arrested in Iran by the agents of the dictatorial regime of the Islamic Republic die in political prisons due to mental and physical torture and it should be noted that the choice of clothing is the right of every human being and it should not be Article 6: Human value everywhere

 Every human being deserves and has the right to be recognized everywhere before the law as a person.

Article 7: Everyone is equal before the law

Everyone is equal before the law and has the right to enjoy the protection of the law without discrimination.

Everyone has the right to be equally protected by the law against any discrimination that violates this declaration and against any incitement to such discrimination.

Article 8: Observance of human rights by law

Everyone has the right to appeal to competent national courts against acts that violate the fundamental rights of a person and those rights are known to him by the constitution or another law.

Article 9: No illegal seizure, imprisonment or deportation

No one can be arbitrarily detained, imprisoned or deported.

Article 10: The right to a legal trial for everyone

Everyone has the right to have his case heard by an equal and impartial court, fairly and publicly, and such a court to make a decision about his rights and requirements or any criminal charges that have been brought to his attention. This news was published by Amirreza Valizadeh, a journalist and human rights activist, to inform the people and the international community about the dictatorship of the Islamic Republic and expose the corrupt regime of the Islamic Republic.

رویا حشمتی؛ روایت شلاق بر تن زنی که با دامن و پیراهن قرمز قدم می‌زد Roya Heshmati; Die Erzählung über die Peitsche auf dem Körper einer Frau, die in einem roten Rock und Hemd geht

​

روایت یک زن ایرانی از شلاق خوردن برای سرپیچی از حجاب اجباری واکنش‌های گسترده‌ای برانگیخته است.مازیار طاطایی، وکیل رویا حشمتی، به روزنامه شرق گفته است که او «یک اردیبهشت با حضور شبانه ضابطان در منزلش، بازداشت و تلفن همراه و لپ‌تاپش هم توقیف شد و ۱۱ روز را در بازداشت گذراند.»به گفته این وکیل دادگستری خانم حشمتی اول در شعبه ۱۰۹۱ مجتمع قضایی ارشاد به ۱۳ سال و ۹ حبس، پرداخت ۱۱ میلیون و ۲۵۰ هزارتومان جزای نقدی و تحمل ۱۴۸ضربه شلاق محکوم کرده بود. اما پس از اعتراض به این حکم، مجازات یک میلیون و ۲۵۰ هزار تومان جزای نقدی و ۷۴ ضربه شلاق برای او نهایی شد.روایت رویا حشمتی از شلاق خوردنش پس از بازنشر از سوی سپیده رشنو، نویسنده مخالف حجاب اجباری، بارها دست‌به‌دست شده است.بنا به آنچه رویا حشمتی گفته ماموران امنیتی با اصرار تلاش کرده‌اند هنگام شلاق زدن روسری بر سرش کنند، اما او همچنان از پذیرش حجاب اجباری سر باز می‌زند و ضمن تحمل شلاق یکی از سرودهای جنبش «زن، زندگی، آزادی» را می‌خواند.میزان، خبرگزاری قوه قضاییه ایران، ضمن تایید محکومیت و اجرای حکم شلاق رویا حشمتی آن را «مطابق قانون» دانسته و نوشته است که خانم حشمتی «با انجام رفتار‌های خارج از شئونات سعی بر تحت تاثیر قرار دادن فضا در هنگام اجرای حکم داشت.»خبرگزاری قوه قضاییه ایران گفته خانم محتشمی «با وضعیت بسیار زننده در خیابان‌های شهر تهران» قدم می‌زده است.این خبرگزاری همچنین گفته که او با «وصل شدن به یک جریان سازمان‌یافته در خارج از کشور و دریافت مبالغی، در ساعات مشخص در مکان‌های پر رفت و آمد به ترویج اباحه‌گری» می‌پرداخته است.اتهام‌های دریافت پول از خارج در ازای حضور بدون حجاب در خیابان بارها بدون ارائه مستندی از طرف مقام‌های جمهوری اسلامی تکرار شده است. مشخص نیست چه کسی و از چه طریقی این پول‌های ادعایی را می‌پردازد.

روایت رویا حشمتی: ما به مقاومتمان ادامه می‌دهیم

امروز صبح از اجرای احکام تماس گرفتن برای اجرای حکم ۷۴ ضربه شلاقم. با وکیلم تماس گرفتم و با هم رفتیم دادسرای ناحیه ۷.از گیت ورودی که رد شدیم حجابم رو برداشتم. وارد سالن شدیم. صدای فریاد و ضجه‌ی زنی از راه‌پله می‌اومد که داشتن میبردنش پایین. شاید داشتن میبردنش برای اجرای حکم...وکیلم گفت رویا جان دوباره بهش فکر کن. اثراتی که شلاق میذاره تا مدتها می‌مونه باهات.رفتیم شعبه‌ی ۱ اجرای احکام. کارمند شعبه گفت روسریت رو سرت کن که دردسر نشه. آروم و محترمانه بهش گفتم اومدم بابت همین شلاقم رو بزنید، سر نمیکنم.تماس گرفتن و مامور اجرای حکم اومد بالا. گفت حجابت رو سرت کن و دنبالم بیا. گفتم سر نمیکنم. گفت نمیکنی؟! جوری شلاقت رو بزنم که بفهمی کجایی. برات یه پرونده‌ی جدید هم باز میکنم هفتاد و چهارتای دیگه‌م مهمونمون باشی. باز سر نکردم.رفتیم پایین چند تا پسر رو بابت شرب خمر آورده بودن. مرد با تحکم تکرار کرد مگه نمیگم‌ سر کن؟ نکردم. دو تا زن چادری اومدن و روسری رو کشیدن رو سرم. باز درش آوردم و این کار چند بار تکرار شد. بهم از پشت دستبند زدن و روسری رو کشیدن رو سرم.از همون پله‌هایی که زن رو برده بودن رفتیم طبقه‌ی زیر همکف. یه اتاقک بود ته پارکینگ. قاضی و مامور اجرای حکم و زن چادری کنارم وایساده بودن. زن خیلی واضح متاثر بود. چند باری آه کشید و گفت میدونم. میدونم.

قاضی معمم به روم خندید. یاد مرد خنزر پنزری بوف کور افتادم. روم رو ازش برگردوندم.

در آهنی رو باز کردن. دیوارای اتاق سیمانی بود. یه تخت ته اتاقک بود که دستبند و پابند آهنی به دو طرفش جوش خورده بود. یه وسیله‌ی آهنی شبیه پایه‌ی بوم نقاشی بزرگ با جای دستبند و پابند آهنیِ زنگ زده وسط اتاق، و یه صندلی و میز کوچیک، که روی میز پر از شلاق بود هم پشت در بود. یه اتاق شکنجه‌ی قرون‌وسطاییِ تمام‌عیار.

قاضی پرسید خانم حالت خوبه؟ مشکلی نداری؟ انگار که وجود نداره. جوابش رو ندادم. گفت خانم با شمام! باز جواب ندادم. مرد مامور اجرای حکم گفت پالتوت رو در بیار و رو تخت دراز بکش. پالتو و روسریم رو از پایه‌ی بوم شکنجه آویزون کردم. گفت روسریت رو سر کن! گفتم نمیکنم. قرآنت رو بذار زیر بغلت و بزن. و روی تخت دراز کشیدم. زن اومد و گفت خواهش میکنم لجبازی نکن. شال رو آورد و کشید رو سرم.

مرد از بین دسته‌ی شلاقهایی که پشت در بود یه شلاق چرم مشکی رو برداشت، دو دور پیچوند دور دستش و اومد سمت تخت.

قاضی گفت خیلی محکم نزن. مرد شروع کرد به زدن. شونه‌هام. کتفم. پشتم. باسنم. رونم. ساق پام. باز از نو. تعداد ضربه‌ها رو نشمردم.

زیر لب میخوندم به نام زن، به نام زندگی، دریده شد لباس بردگی، شب سیاه ما سحر شود، تمام تازیانه‌ها تبر شود...تموم شد. اومدیم بیرون. نذاشتم فکر کنن حتی دردم اومده. حقیرتر از این حرفان. رفتیم بالا پیش قاضی اجرای حکم. مامور زن پشت سرم می‌اومد و مراقب بود روسری از سرم نیفته. دم درِ شعبه روسریم رو انداختم. زن گفت خواهش میکنم سرت کن. سرم نکردم و باز کشید رو سرم. توی اتاق قاضی، قاضی گفت ما خودمون خوشحال نیستیم از این قضیه، ولی حکمه و باید اجرا بشه. جوابش رو ندادم. گفت اگر میخواید طور دیگه‌ای زندگی کنید میتونید خارج از کشور باشید. گفتم این کشور برای همه‌ست‌. گفت بله ولی باید قانون رو رعایت کرد. گفتم قانون کار خودش رو بکنه، ما به مقاومتمون ادامه میدیم.

از اتاق اومدیم بیرون و روسریم رو درآوردم.»

ظلم و دیکتاتوری جمهوری اسلامی بر مردم بیگناه و مظلوم در ایران همچنان ادامه دارد و عدم آزادی بیان ،عدم دموکراسی و عدم امنیت جانی مردم و معترضان به دیکتاتوری نظام فاسد اسلامی ، جان بسیاری از شهروندان معترض و فعالان مدنی در ایران در خطر است و تحت شکنجه و یا تعقیب قرار میگیرند و بسیاری از این افراد به جرم های الکی و پرونده سازی از سوی رژیم به حبس ، شکنجه و اعدام محکوم می شوند و تعداد محدودی نیز موفق به فرار و ترک خاک وطنشان می شوند فقط به خاطر نجات جان شان و ادامه زندگی برابر ماده 1: همه آزاد و برابر بدنیا آمده اند

تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برابری رفتار کنند. و برابر ماده 3: حق حیات برای همه

هر کس حق زندگی ، آزادی و امنیت شخصی دارد. به همین خاطر برای ادامه حیات و در امان ماندن جانشان مجبور به ترک وطن می شوند ولی با وجود ترک وطن در خارج از کشور مبارزه خود را علیه رژیم فاسد و دیکتاتور اسلامی ادامه می دهند همچنین این گزارش مغایر است با مواد اعلامیه جهانی حقوق بشر :ماده 18: حق آزادی عقیده

هر کس حق دارد که از آزادی فکر ، وجدان و مذهب بهره مند شود .این حق متضمن آزادی تغییر مذهب یا عقیده و ایمان می باشد و نیز شامل تعلیمات مذهبی و اجرای مراسم دینی است . هرکس می تواند از این حقوق یا مجتمعاً به طور خصوصی یا به طور عمومی بر خوردار باشد.

ماده 19: حق آزادی بیان

هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد.

ماده 21: حق دموکراسی

الف) هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود ، خواه مستقیما و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشد شرکت جوید.

ب) هر کس حق دارد با تساوی شرایط ، به مشاغل عمومی کشور خود نایل آید .

پ) اساس و منشا قدرت حکومت ، اراده مردم است . این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری، صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقهای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای را تامین نماید. تحلیل و تهیه خبر توسط امیررضا ولی زاده خبرنگار آزاد و فعال حقوق بشر برای آگاهی رسانی جوامع بین الملل و جامعه ایرانی و افشاگری علیه دیکتاتوری رژیم اسلامی ایران 

Der Bericht einer iranischen Frau, sie sei ausgepeitscht worden, weil sie sich der Hijab-Pflicht widersetzt habe, hat breite Reaktionen hervorgerufen.

Maziar Tatai, der Anwalt von Roya Heshmati, sagte gegenüber der Zeitung Shargh, dass „er am 1. Mai in der nächtlichen Anwesenheit von Beamten in seinem Haus verhaftet, sein Mobiltelefon und sein Laptop beschlagnahmt wurden und er elf Tage in Haft verbrachte.“

Nach Angaben dieses Anwalts wurde Frau Heshmati zu 13 Jahren und 9 Jahren Gefängnis verurteilt, zahlte eine Geldstrafe von 11 Millionen und 250.000 Toman und erhielt 148 Peitschenhiebe in der Abteilung 1091 des Ershad Judicial Complex. Doch nachdem er gegen dieses Urteil protestiert hatte, wurde die Strafe für ihn mit einer Million und 250.000 Tomans und 74 Peitschenhieben vollstreckt.

Roya Heshmatis Bericht über die Auspeitschung, nachdem er von Sepideh Reshnou, einem Schriftsteller gegen die Hijab-Pflicht, erneut veröffentlicht wurde, wurde viele Male verbreitet.Laut Roya Heshmati versuchten die Sicherheitsbeamten beharrlich, ihr beim Auspeitschen einen Schal um den Kopf zu legen, sie weigerte sich jedoch immer noch, den obligatorischen Hijab zu akzeptieren, und während sie die Auspeitschung erduldete, singt sie eine der Hymnen „Frau, Leben, Freiheit“. " Bewegung.Mizan, die Nachrichtenagentur der iranischen Justiz, bestätigte zwar die Verurteilung und Vollstreckung des Peitschenurteils gegen Roya Heshmati, betrachtete es jedoch als „im Einklang mit dem Gesetz“ und schrieb, dass Frau Heshmati „versuchte, die Atmosphäre während der Vollstreckung des Urteils durch Handeln zu beeinflussen“. untypisch.“

Die iranische Nachrichtenagentur Judiciary News Agency sagte, dass Frau Mohtashmi „in einem sehr abscheulichen Zustand durch die Straßen Teherans lief“.

Die Nachrichtenagentur sagte auch, dass er die Prostitution fördere, indem er „sich einer organisierten Strömung im Ausland anschließt und zu bestimmten Zeiten an belebten Orten Geld erhält“.

Die Anschuldigungen, Geld aus dem Ausland erhalten zu haben, wenn man ohne Kopftuch auf die Straße ging, wurden mehrfach wiederholt, ohne dass dafür Unterlagen von den Behörden der Islamischen Republik vorgelegt wurden. Es ist unklar, wer und auf welche Weise diese angeblichen Gelder zahlt.

Erzählung von Roya Heshmati: Wir setzen unseren Widerstand fort Heute Morgen erhielt ich einen Anruf von der Strafvollstreckung, das Urteil von 74 Peitschenhieben zu vollstrecken. Ich rief meinen Anwalt an und wir gingen gemeinsam zum 7. Bezirksgericht.

Als wir das Eingangstor passierten, legte ich meinen Hijab ab. Wir betraten die Halle. Von der Treppe her sind die Schreie einer Frau zu hören, während sie heruntergeholt wird. Vielleicht nimmt er es, um das Urteil zu vollstrecken ...

Mein Anwalt sagte: Roya, denken Sie noch einmal darüber nach. Die Auswirkungen des Auspeitschens werden lange anhalten.

Wir gingen zum 1. Zweig der Strafvollstreckung. Der Filialmitarbeiter meinte, man solle sich den Schal um den Kopf legen, damit man keinen Ärger bekommt. Ich sagte ihm ruhig und respektvoll, dass ich aus diesem Grund gekommen bin, um mich auszupeitschen, ich werde nicht aufgeben.

Angerufen und der Hinrichtungsbeamte kam. Er sagte, zieh deinen Hijab an und folge mir. Ich sagte, ich werde nicht gehen. Du hast gesagt, dass du das nicht tun wirst?! Ich werde dich auspeitschen, damit du weißt, wo du bist. Ich werde einen neuen Fall für Sie eröffnen, und Sie können für weitere vierundsiebzig unser Gast sein. Ich bin nicht zurückgegangen.

Wir gingen hinunter und brachten ein paar Jungs zum Trinken mit. Der Mann wiederholte mit Autorität, sage ich nicht Kopf? Ich tat es nicht. Zwei Tschador-Frauen kamen und zogen mir einen Schal über den Kopf. Ich öffnete es erneut und dies wiederholte sich mehrmals. Sie legen mir von hinten Handschellen an und ziehen mir einen Schal über den Kopf.

Wir gingen über dieselbe Treppe ins Erdgeschoss, wohin die Frau gebracht wurde. Am Ende des Parkplatzes befand sich ein Raum. Neben mir standen der Richter, der Hinrichtungsbeamte und die Zeltfrau. Die Frau war sichtlich beeindruckt. Er seufzte mehrmals und sagte, ich weiß. Ich weiß.

Richterin Ma'am lachte über Rom. Ich erinnerte mich an den Schweinemann Panzeri Buf Kur. Ich habe Rom von ihm zurückgegeben.

Öffne die Eisentür. Die Wände des Raumes waren aus Zement. Unten im Raum stand ein Bett, an dessen beiden Seiten Handschellen und Eisenbänder angeschweißt waren. In der Mitte des Raumes befand sich ein eisernes Gerät, ähnlich einem großen Leinwandständer mit Platz für Handschellen und einer rostigen eisernen Bindung, und hinter der Tür befanden sich auch ein Stuhl und ein kleiner Tisch, auf dem sich Peitschen befanden . Eine vollwertige mittelalterliche Folterkammer.

Der Richter fragte: Geht es Ihnen gut? Du hast kein Problem? Als ob es nicht existierte. Ich habe nicht darauf geantwortet. Er sagte: „Ich bin bei Ihnen, meine Dame!“ Ich habe nicht mehr geantwortet. Der Henker sagte, zieh deinen Mantel aus und leg dich auf das Bett. Ich hängte meinen Mantel und meinen Schal an der Unterseite der Folterleinwand auf. Er sagte, zieh deinen Schal an! Ich sagte, ich werde es nicht tun. Nehmen Sie Ihren Koran unter Ihren Arm und spielen Sie. Und ich lag auf dem Bett. Die Frau kam und sagte, bitte seien Sie nicht stur. Er brachte den Schal und zog ihn mir über den Kopf.

Der Mann nahm eine schwarze Lederpeitsche aus dem Peitschenbündel hinter der Tür, drehte sie zweimal um seine Hand und kam zum Bett.

Der Richter sagte, schlagen Sie nicht zu hart zu. Der Mann begann zu schlagen. meine Schultern meine Schulter mein Rücken. meine Hüften mein Gehirn mein Bein wieder Ich habe die Anzahl der Treffer nicht gezählt.

Ich lese leise im Namen der Frau, im Namen des Lebens, die Kleidung der Sklaverei ist zerrissen, unsere schwarze Nacht dämmert, alle Peitschen werden zur Axt ...

es ist vorbei Wir kamen heraus. Ich ließ sie nicht glauben, dass ich überhaupt Schmerzen hatte. Unterlegen als diese Leute. Wir gingen zum Richter, um das Urteil zu vollstrecken. Die Agentin trat hinter mich und achtete darauf, dass mein Schal nicht herunterfiel. Ich warf meinen Schal an die Tür der Filiale. Die Frau sagte, bitte senken Sie Ihren Kopf. Ich drehte meinen Kopf nicht und er zog meinen Kopf zurück. Im Richtersaal sagte der Richter, dass wir selbst mit diesem Fall nicht zufrieden seien, er aber klug sei und umgesetzt werden sollte. Ich habe nicht darauf geantwortet. Er sagte, wenn man anders leben möchte, könne man im Ausland sein. Ich sagte, dieses Land ist für alle da. Er sagte ja, aber das Gesetz muss befolgt werden. Ich sagte, lasst das Gesetz seinen Job machen, wir werden unseren Widerstand fortsetzen.

Wir kamen aus dem Zimmer und ich nahm meinen Schal ab.

Die Unterdrückung und Diktatur der Islamischen Republik gegenüber den unschuldigen und unterdrückten Menschen im Iran geht weiter und der Mangel an Meinungsfreiheit, der Mangel an Demokratie und der Mangel an Sicherheit für das Leben der Menschen und derjenigen, die gegen die Diktatur des korrupten islamischen Systems protestieren, Das Leben vieler protestierender Bürger und Zivilaktivisten im Iran ist in Gefahr und unter ihnen. Sie werden gefoltert oder strafrechtlich verfolgt und viele dieser Menschen werden vom Regime wegen Betrugs und Strafverfolgung zu Gefängnis, Folter und Hinrichtung verurteilt, und eine begrenzte Anzahl davon Es gelingt ihnen zu fliehen und ihre Heimat zu verlassen, nur um ihr Leben zu retten. Fortsetzung des gleichen Lebens Artikel 1: Alle sind frei und gleich geboren

Alle Menschen sind frei und gleich an Würde und Rechten geboren. Jeder hat Vernunft und Gewissen und sollte einander im Geiste der Gleichheit behandeln. Und laut Artikel 3: Das Recht auf Leben für alle

Jeder hat das Recht auf Leben, Freiheit und persönliche Sicherheit. Aus diesem Grund sind sie gezwungen, ihr Heimatland zu verlassen, um zu überleben und ihr Leben zu retten, aber trotz des Verlassens des Heimatlandes setzen sie ihren Kampf gegen das korrupte Regime und den islamischen Diktator im Ausland fort. Außerdem steht dieser Bericht im Widerspruch zu den Artikeln von die Allgemeine Erklärung der Menschenrechte: Artikel 18: Das Recht auf Meinungsfreiheit

Jeder hat das Recht auf Gedanken-, Gewissens- und Religionsfreiheit. Dieses Recht umfasst die Freiheit, seine Religion oder Weltanschauung zu wechseln, und umfasst auch die Ausübung religiöser Lehren und die Durchführung religiöser Zeremonien. Jeder kann diese Rechte privat oder öffentlich genießen.

Artikel 19: Das Recht auf freie Meinungsäußerung

Jeder Mensch hat das Recht auf freie Meinungsäußerung und freie Meinungsäußerung, und dazu gehört auch, dass er keine Angst davor haben muss, eine eigene Meinung zu haben, und dass er die Freiheit hat, sich Informationen und Gedanken anzueignen und sie mit allen möglichen Mitteln und ohne Grenzüberlegungen zu beschaffen und zu verbreiten .

Artikel 21: Das Recht auf Demokratie

a) Jeder hat das Recht, sich direkt oder durch frei gewählte Vertreter an der Verwaltung der öffentlichen Angelegenheiten seines Landes zu beteiligen.

b) Jeder hat das Recht, zu gleichen Bedingungen öffentliche Stellen in seinem Land zu erhalten.

c) Grundlage und Ursprung der Regierungsmacht ist der Wille des Volkes. Dieser Wille muss durch eine Wahl zum Ausdruck gebracht werden, die regelmäßig und ehrlich durchgeführt wird. Wahlen müssen öffentlich und unter Achtung der Gleichheit sein und in geheimer Abstimmung oder mit ähnlichen Methoden durchgeführt werden, die die Wahlfreiheit gewährleisten. Analyse und Aufbereitung von Nachrichten durch Amirreza Valizadeh, eine freiberufliche Journalistin und Menschenrechtsaktivistin, um die internationale Gemeinschaft und die iranische Gesellschaft zu informieren und gegen die Diktatur des islamischen Regimes im Iran zu protestieren.

زندانیان زن در زندانها های جمهوری اسلامی مورد آزار قرار میگیرندIn den Gefängnissen der Islamischen Republik werden weibliche Gefangene misshandelt

محرومیت از تماس و ملاقات سه زن روزنامه نگار در زندان اوین؛ نسیم سلطان بیگی، الهه محمدی و نیلوفر حامدی، روزنامه نگاران محبوس در زندان اوین، از برقراری تماس تلفنی و ملاقات با خانواده محروم شدند.

ایران جلیلی، مادر خانم سلطان بیگی، ضمن انتشار این خبر اعلام کرد: “روز گذشته ما و خانواده‌های الهه محمدی و نیلوفر حامدی به زندان اوین مراجعه کردیم، اما اجازه ملاقات به ما داده نشد. مسئولان علت این محدودیت را استفاده نامتعارف از تلفن زندان عنوان کردند و گفتند این محرومیت‌ها تا پایان دی‌ماه ادامه خواهد یافت.”

خانم جلیلی روز گذشته نیز از ممنوعیت تماس خانم سلطان بیگی خبر داده بود. به گفته وی، “پس از بازدید برخی قضات دادگاه‌ها از زندان اوین، حق تماس نسیم سلطان بیگی و تعدادی دیگر از زندانیان برای یک ماه لغو شد.”

نیلوفر حامدی و الهه محمدی، دو روزنامه‌نگار، پیشتر توسط شعبه پانزده دادگاه انقلاب تهران به تحمل ۲۵ سال حبس محکوم شدند. خانم حامدی به ۱۳ سال و خانم محمدی به ۱۲ سال حبس محکوم گردیدند. علاوه بر این، هر کدام از این دو روزنامه‌نگار به مدت دو سال از عضویت در احزاب، گروه‌ها، دسته‌جات سیاسی و فعالیت در فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات محروم شده‌اند.

نسیم سلطان بیگی نیز اوایل شهریورماه امسال توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری به چهار سال و یک ماه و شانزده روز حبس تعزیری و مجازات‌های تکمیلی (دو سال منع عضویت در گروه‌ها و دسته‌جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور) محکوم شد. این حکم اواخر شهریورماه توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شد.

گفتنی است نسیم سلطان بیگی دانش‌آموخته رشته علوم ارتباطات از دانشگاه علامه طباطبایی (۱۳۸۳-۱۳۸۹)، فعال دانشجویی سابق و روزنامه‌نگار حوزه اجتماعی است. او عضو انجمن صنفی روزنامه‌نگاران استان تهران بوده و در نشریاتی مانند روزنامه شرق، آرمان، ایسکانیوز، شهرنوشت، سبزپرس و ماهنامه نسیم بیداری به عنوان خبرنگار و در ماهنامه پیوست به عنوان دبیر تحریریه فعالیت داشته است.

سلطان بیگی پیشتر دو بار به دلیل فعالیت‌های صنفی و رسانه‌ای بازداشت شده است. اولین بازداشت وی در تجمع ۲۲ خرداد سال ۸۵ انجام شد و به دو سال حبس تعلیقی محکوم گردید. در سال ۸۶ نیز در تجمعات دانشجویی بازداشت و توسط دادگاه بدوی به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۳ سال حبس تعزیری و دو سال تعلیقی کاهش یافت. او از سال ۹۱ تا ۹۲ به دلیل اجرای حکم در بند زنان زندان اوین بود. این گزارش طبق مواد زیر نقض حقوق بشر است ماده 5:شکنجه ممنوع

احدی را نمی توان تحت شکنجه یا مجازات یا رفتاری قرار داد که ظالمانه و یا بر خلاف انسانیت و شئون بشری یا موهن باشد.

ماده 6: ارزش انسانی در همه جا

 هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود.ماده 9: عدم توقیف، حبس یا تبعید غیر قانونی

احدی را نمی توان خود سرانه توقیف ، حبس یا تبعید نمود.ماده 19: حق آزادی بیان

هر کس حق آزادی عقیده وبیان دارد و حق مزبورشامل آن است که از داشتن عقاید خود بیم و اضطرابی نداشته باشد و در کسب اطلاعات و افکار و در اخذ و انتشار آن ، به تمام وسایل ممکن و بدون ملاحضات مرزی، آزاد باشد.ماده 21: حق دموکراسی

الف) هر کس حق دارد که در اداره امور عمومی کشور خود ، خواه مستقیما و خواه با وساطت نمایندگانی که آزادانه انتخاب شده باشد شرکت جوید.

ب) هر کس حق دارد با تساوی شرایط ، به مشاغل عمومی کشور خود نایل آید .

پ) اساس و منشا قدرت حکومت ، اراده مردم است . این اراده باید به وسیله انتخاباتی ابراز گردد که از روی صداقت و به طور ادواری، صورت پذیرد. انتخابات باید عمومی و با رعایت مساوات باشد و با رای مخفی یا طریقهای نظیر آن انجام گیرد که آزادی رای را تامین نماید.

انتشار و تحلیل خبر توسط امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر و خبرنگار آزاد 

English:

denial of contact and meeting of three female journalists in Evin prison; Nasim Sultan Beigi, Elaha Mohammadi and Nilufar Hamidi, journalists imprisoned in Evin prison, were denied to make phone calls and visit their families.

Iran Jalili, the mother of Mrs. Sultan Beigi, announced while publishing this news: "Yesterday, we and the families of Elaha Mohammadi and Nilufar Hamedi went to Evin prison, but we were not allowed to visit. Officials cited the unusual use of the prison phone as the reason for this restriction and said that these restrictions will continue until the end of January.

Ms. Jalili also announced the ban on contacting Ms. Sultan Begi yesterday. According to him, "After the visit of some court judges to Evin Prison, the contact rights of Nasim Sultan Begi and a number of other prisoners were canceled for a month."

Niloufar Hamedi and Elaha Mohammadi, two journalists, were previously sentenced to 25 years in prison by the Fifteenth Branch of Tehran Revolutionary Court. Mrs. Hamedi was sentenced to 13 years and Mrs. Mohammadi to 12 years in prison. In addition, each of these two journalists has been banned for two years from membership in political parties, groups, groups and activities in cyberspace, media and press.

Nasim Sultan Beigi was also sentenced to four years and one month and sixteen days of imprisonment and supplementary punishments by Branch 26 of Tehran Revolutionary Court headed by Judge Iman Afshari at the beginning of September this year (two years ban on membership in political and social groups and two years ban on leaving country) was condemned. This verdict was confirmed by Branch 36 of the Court of Appeal of Tehran Province in late September.

It should be mentioned that Nasim Sultan Begi is a graduate of Communication Sciences from Allameh Tabatabai University (2009-2013), a former student activist and journalist in the social field. He is a member of the trade association of journalists of Tehran Province and has worked as a reporter in newspapers such as Sharq newspaper, Arman, Iskanews, Shahrnousht, Sabzpers and Nasim Bidari monthly and as an editorial secretary in the monthly newspaper Vahid.

Sultan Begi has been arrested twice before due to trade union and media activities. His first arrest was made in the gathering of 22 June 2005 and he was sentenced to two years of suspended prison. In 2006, he was arrested during student gatherings and sentenced to 6 years of imprisonment by the first court, which was reduced to 3 years of imprisonment and two years of probation in the appeals court. From 1991 to 1992, she was in the women's ward of Evin prison due to the execution of the sentence. According to the following articles, this report is a violation of human rights. Article 5: Torture is prohibited

No one can be subjected to torture or punishment or behavior that is cruel or against humanity and human affairs or offensive.

Article 6: Human value everywhere

 Every human being deserves and has the right to be recognized everywhere before the law as a person. Article 9: No illegal detention, imprisonment or deportation

No one can be arbitrarily detained, imprisoned or deported. Article 19: The right to freedom of expression

Everyone has the right to freedom of opinion and expression, and the aforementioned right includes not having any fear or anxiety about having their own opinions and being free to obtain information and thoughts and to obtain and disseminate them, by all possible means and without border considerations. Article 21: The right to democracy

a) Everyone has the right to participate in the administration of the public affairs of his country, either directly or through freely chosen representatives.

b) Everyone has the right to get public jobs in his country with equal conditions.

c) The basis and origin of government power is the will of the people. This will must be expressed through an election that is conducted periodically and honestly. Elections must be public and with respect for equality and be conducted by secret ballot or similar methods that ensure freedom of vote. News analysis by Amirreza Walizadeh, human rights activist and independent journalist.

Deutsch 

Kontaktverweigerung und Treffen von drei Journalistinnen im Evin-Gefängnis; Den im Evin-Gefängnis inhaftierten Journalisten Nasim Sultan Beigi, Elaha Mohammadi und Nilufar Hamidi wurde das Telefonieren und der Besuch ihrer Familien verweigert.

Iran Jalili, die Mutter von Frau Sultan Beigi, gab bei der Veröffentlichung dieser Nachricht bekannt: „Gestern gingen wir und die Familien von Elaha Mohammadi und Nilufar Hamedi ins Evin-Gefängnis, aber wir durften es nicht besuchen.“ Als Grund für diese Einschränkung nannten Beamte die ungewöhnliche Nutzung des Gefängnistelefons und sagten, dass diese Einschränkungen bis Ende Januar andauern würden.

Frau Jalili kündigte gestern auch das Kontaktverbot für Frau Sultan Begi an. Ihm zufolge „wurden nach dem Besuch einiger Richter im Evin-Gefängnis die Kontaktrechte von Nasim Sultan Begi und einer Reihe anderer Gefangener für einen Monat aufgehoben.“

Die beiden Journalisten Niloufar Hamedi und Elaha Mohammadi waren zuvor von der Fünfzehnten Abteilung des Teheraner Revolutionsgerichts zu jeweils 25 Jahren Gefängnis verurteilt worden. Frau Hamedi wurde zu 13 Jahren und Frau Mohammadi zu 12 Jahren Gefängnis verurteilt. Darüber hinaus wurde jedem dieser beiden Journalisten die Mitgliedschaft in politischen Parteien, Gruppierungen, Gruppierungen und Aktivitäten im Cyberspace, in den Medien und in der Presse für zwei Jahre untersagt.

Nasim Sultan Beigi wurde außerdem Anfang September dieses Jahres von der Abteilung 26 des Teheraner Revolutionsgerichts unter der Leitung von Richter Iman Afshari zu vier Jahren, einem Monat und sechzehn Tagen Haft und zusätzlichen Strafen verurteilt (zweijähriges Verbot der Mitgliedschaft in politischen und sozialen Gruppen). und zwei Jahren Ausreiseverbot) wurde verurteilt. Dieses Urteil wurde Ende September von Abteilung 36 des Berufungsgerichts der Provinz Teheran bestätigt.

Es sollte erwähnt werden, dass Nasim Sultan Begi einen Abschluss in Kommunikationswissenschaften von der Allameh Tabatabai University (2009-2013) hat und ein ehemaliger studentischer Aktivist und Journalist im sozialen Bereich ist. Er ist Mitglied des Berufsverbandes der Journalisten der Provinz Teheran und hat als Reporter für Zeitungen wie die Zeitung Sharq, Arman, Iskanews, Shahrnousht, Sabzpers und Nasim Bidari sowie als Redaktionssekretär für die Monatszeitung Vahid gearbeitet.

Sultan Begi wurde aufgrund von Gewerkschafts- und Medienaktivitäten bereits zweimal verhaftet. Seine erste Festnahme erfolgte bei der Versammlung vom 22. Juni 2005 und er wurde zu zwei Jahren Gefängnis auf Bewährung verurteilt. Im Jahr 2006 wurde er während Studentenversammlungen verhaftet und vom ersten Gericht zu sechs Jahren Haft verurteilt, die vom Berufungsgericht auf drei Jahre Haft und zwei Jahre Bewährung verkürzt wurde. Von 1991 bis 1992 befand sie sich wegen der Vollstreckung des Urteils in der Frauenabteilung des Evin-Gefängnisses. Gemäß den folgenden Artikeln stellt dieser Bericht eine Verletzung der Menschenrechte dar. Artikel 5: Folter ist verboten

Niemand darf Folter oder Bestrafung oder Verhalten ausgesetzt werden, das grausam oder gegen die Menschlichkeit und menschliche Angelegenheiten verstößt oder beleidigend ist.

Artikel 6: Menschlicher Wert überall

 Jeder Mensch verdient und hat das Recht, überall vor dem Gesetz als Person anerkannt zu werden. Artikel 9: Keine rechtswidrige Inhaftierung, Inhaftierung oder Abschiebung

Niemand darf willkürlich festgenommen, eingesperrt oder abgeschoben werden. Artikel 19: Das Recht auf freie Meinungsäußerung

Jeder hat das Recht auf Meinungs- und Meinungsfreiheit, und das oben genannte Recht beinhaltet, keine Angst oder Furcht vor der eigenen Meinung zu haben und die Freiheit zu haben, sich Informationen und Gedanken zu beschaffen und diese mit allen möglichen Mitteln und ohne Grenzüberlegungen zu beschaffen und zu verbreiten . Artikel 21: Das Recht auf Demokratie

a) Jeder hat das Recht, sich direkt oder durch frei gewählte Vertreter an der Verwaltung der öffentlichen Angelegenheiten seines Landes zu beteiligen.

b) Jeder hat das Recht, zu gleichen Bedingungen öffentliche Stellen in seinem Land zu erhalten.

c) Grundlage und Ursprung der Regierungsmacht ist der Wille des Volkes. Dieser Wille muss durch eine Wahl zum Ausdruck gebracht werden, die regelmäßig und ehrlich durchgeführt wird. Wahlen müssen öffentlich und unter Achtung der Gleichheit sein und in geheimer Abstimmung oder ähnlichen Methoden durchgeführt werden, die die Wahlfreiheit gewährleisten. Nachrichtenanalyse von Amirreza Walizadeh, Menschenrechtsaktivistin und unabhängige Journalistin.