وضعیت بد کارگران در ایران

تحلیل حقوق بشری حادثه مرگ دو کارگر افغان در تهران مرگ دو کارگر مقنی افغان به دلیل فقدان ایمنی کار، نقض جدی حقوق بشر و استانداردهای بین‌المللی کار محسوب می‌شود. این حادثه از منظر اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR) و کنوانسیون‌های سازمان بین‌المللی کار (ILO) مغایرت‌های جدی دارد. ۱. حق حیات و ایمنی کار (ماده 3 UDHR – ماده 23 UDHR – مقاوله‌نامه‌های ILO 155 و 187) • حق حیات و حق برخورداری از محیط کار ایمن و سالم از اصول بنیادین حقوق بشر است. • مقاوله‌نامه ایمنی و بهداشت شغلی ILO (شماره 155 و 187) کشورها را ملزم به اتخاذ تدابیر ایمنی برای حفاظت از جان کارگران می‌کند. ۲. کارگران مهاجر و تبعیض در ایمنی محیط کار (ماده 2 و 7 UDHR – مقاوله‌نامه 143 ILO) • عدم رعایت استانداردهای ایمنی کار برای کارگران مهاجر، می‌تواند نشانه‌ای از تبعیض در برخورداری از حقوق کارگری باشد. • مقاوله‌نامه 143 سازمان بین‌المللی کار تأکید دارد که کارگران مهاجر باید از همان حمایت‌های ایمنی و بهداشتی برخوردار باشند که سایر کارگران دریافت می‌کنند. ۳. مسئولیت دولت در نظارت بر شرایط کار (ماده 23 UDHR – مقاوله‌نامه 81 ILO) • ایران با قرار گرفتن در رتبه 102 جهانی از نظر ایمنی کار، نشان‌دهنده نظارت ضعیف بر اجرای استانداردهای ایمنی در محیط‌های کاری است. • طبق مقاوله‌نامه بازرسی کار (ILO 81)، دولت‌ها موظف به تضمین نظارت کافی بر محیط‌های کاری هستند تا از وقوع چنین حوادثی جلوگیری شود. ۴. حق بررسی مستقل و جبران خسارت (ماده 8 UDHR – مقاوله‌نامه 121 ILO) • کارگران و خانواده‌های آن‌ها حق دارند که علت مرگ به‌طور شفاف بررسی شود و در صورت سهل‌انگاری، جبران خسارت صورت گیرد. • مقاوله‌نامه 121 ILO تأکید دارد که در صورت مرگ ناشی از کار، کارفرمایان و دولت باید مسئولیت‌پذیر باشند. نتیجه‌گیری: مرگ این دو کارگر به دلیل نبود ایمنی در محیط کار نقض حق حیات، ایمنی کار، و حمایت از کارگران مهاجر است. دولت ایران بر اساس تعهدات بین‌المللی خود در حوزه حقوق کار و حقوق بشر، موظف به بهبود شرایط ایمنی محیط‌های کاری، نظارت دقیق‌تر و جبران خسارات وارده به خانواده‌های قربانیان است Menschenrechtliche Analyse des Todes zweier afghanischer Arbeiter in Teheran Der Tod von zwei afghanischen Brunnenbauarbeitern aufgrund mangelnder Arbeitssicherheit stellt einen schwerwiegenden Verstoß gegen die Menschenrechte und die internationalen Arbeitsstandards dar. Dieser Vorfall widerspricht den Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte (UDHR) und den Übereinkommen der Internationalen Arbeitsorganisation (ILO) in mehreren Punkten. 1. Recht auf Leben und Arbeitssicherheit (Artikel 3 UDHR – Artikel 23 UDHR – ILO-Übereinkommen 155 & 187) • Das Recht auf Leben sowie ein sicheres und gesundes Arbeitsumfeld sind grundlegende Menschenrechte. • Das ILO-Übereinkommen über Arbeitsschutz und Arbeitssicherheit (Nr. 155 & 187) verpflichtet Staaten dazu, Maßnahmen zum Schutz des Lebens von Arbeitnehmern zu ergreifen. 2. Migrantenarbeiter und Diskriminierung in der Arbeitssicherheit (Artikel 2 & 7 UDHR – ILO-Übereinkommen 143) • Ungenügende Arbeitssicherheitsmaßnahmen für Migrantenarbeiter können auf eine diskriminierende Ungleichbehandlung im Arbeitsrecht hindeuten. • Das ILO-Übereinkommen 143 garantiert, dass Migrant*innen die gleichen Arbeitsschutz- und Gesundheitsmaßnahmen genießen müssen wie alle anderen Arbeitnehmer. 3. Verantwortung des Staates für die Überwachung der Arbeitsbedingungen (Artikel 23 UDHR – ILO-Übereinkommen 81) • Iran belegt weltweit Platz 102 in Bezug auf Arbeitssicherheit, was auf eine mangelhafte Durchsetzung von Sicherheitsstandards hinweist. • Gemäß dem ILO-Übereinkommen über Arbeitsinspektion (Nr. 81) sind Regierungen verpflichtet, eine ausreichende Überwachung von Arbeitsstätten sicherzustellen, um solche Unfälle zu verhindern. 4. Recht auf unabhängige Untersuchung und Entschädigung (Artikel 8 UDHR – ILO-Übereinkommen 121) • Arbeitnehmer*innen und deren Familien haben das Recht auf eine transparente Untersuchung der Todesursache und eine angemessene Entschädigung bei Fahrlässigkeit. • Das ILO-Übereinkommen 121 schreibt vor, dass im Falle eines arbeitsbedingten Todes Arbeitgeber und Staat Verantwortung übernehmen müssen. Fazit: Der Tod dieser beiden Arbeiter aufgrund fehlender Sicherheitsmaßnahmen stellt eine Verletzung des Rechts auf Leben, der Arbeitssicherheit und des Schutzes von Migrantenarbeitern dar. Der iranische Staat ist gemäß seinen internationalen Verpflichtungen im Bereich Arbeits- und Menschenrechte verpflichtet, die Arbeitsbedingungen zu verbessern, die Überwachung zu verstärken und die betroffenen Familien zu entschädigen.