تفتیش منزل و احضار یک خبرنگار در ایران

منزل پژمان موسوی، روزنامه نگار تفتیش شد روز دوشنبه ۱ بهمن ماه، منزل پژمان موسوی، روزنامه نگار ساکن تهران، توسط ماموران پلیس امنیت مورد تفتیش قرار گرفت و برخی از لوازم دیجیتال وی ضبط شد. به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، منزل پژمان موسوی تفتیش شد. یک منبع مطلع ضمن تایید این خبر گفت: “روز دوشنبه ۱ بهمن ۱۴۰۳، ماموران پلیس امنیت با مراجعه به منزل خانوادگی پژمان موسوی در تهران، اقدام به تفتیش خانه این روزنامه نگار کردند. همچنین، ماموران برخی وسایل دیجیتال از جمله تلفن همراه او را ضبط کردند.” این منبع مطلع در ادامه افزود: “پس از تفتیش منزل، آقای موسوی به دادسرای اوین احضار شده است.” این خبر حاکی از نقض حقوق بشر و آزادی‌های فردی است که می‌تواند از چند منظر مورد تحلیل قرار گیرد: 1. *نقض حق آزادی بیان و اطلاع‌رسانی* پژمان موسوی به عنوان یک روزنامه‌نگار که به نظر می‌رسد در فعالیت‌های رسانه‌ای خود مستقل عمل می‌کند، با اقداماتی مانند تفتیش منزل و ضبط وسایل دیجیتالش، تحت فشار قرار گرفته است. بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فرد حق دارد آزادانه عقاید خود را بیان کند و از آزادی بیان برخوردار باشد. تفتیش منزل و ضبط لوازم دیجیتال روزنامه‌نگاران می‌تواند به‌طور جدی آزادی عمل و توانایی آنها در اطلاع‌رسانی صحیح به مردم را تحت‌الشعاع قرار دهد. 2. *حق امنیت فردی و حریم خصوصی* طبق ماده 12 اعلامیه جهانی حقوق بشر، هیچ فردی نباید از دستگیری یا بازداشت خودسرانه و بدون دلیل قانونی رنج ببرد و همچنین حق دارند از تعرض به حریم خصوصی خود محافظت شوند. تفتیش خانه بدون ارائه دلایل روشن و قانونی می‌تواند نقض آشکار این حقوق باشد. اقداماتی مانند تفتیش منزل بدون اطلاع و آگاهی از دلایل، می‌تواند زمینه‌ساز نقض حق حریم خصوصی و امنیت فردی شود. 3. *نقض حقوق روزنامه‌نگاران* حق آزادی روزنامه‌نگاری و فعالیت‌های رسانه‌ای در بسیاری از قوانین بین‌المللی به‌ویژه در کنوانسیون حقوق بشر به‌طور واضح ذکر شده است. به‌ویژه در شرایطی که یک روزنامه‌نگار به دلیل فعالیت‌های حرفه‌ای خود هدف برخوردهای امنیتی و قضائی قرار می‌گیرد، می‌تواند نشان‌دهنده تهدید برای آزادی مطبوعات و دموکراسی باشد. از آنجا که پژمان موسوی به عنوان سردبیر نشریات و خبرنگار فعالیت می‌کند، اقدامات انجام شده علیه او می‌تواند به‌طور مستقیم به تضعیف آزادی‌های مطبوعاتی و آزادی بیان منجر شود. 4. *عدم شفافیت در دلایل و اتهامات* طبق گزارش‌های موجود، هیچ‌گونه توضیح یا شفافیتی در مورد دلایل تفتیش و اتهامات واردشده به پژمان موسوی ارائه نشده است. این موضوع نشان‌دهنده عدم شفافیت در سیستم قضائی و امنیتی است و می‌تواند نقض اصول دادرسی عادلانه و حق افراد برای اطلاع از اتهامات وارده باشد. این مسئله نیز بر حق افراد در دسترسی به اطلاعات و دفاع از خود در برابر اتهامات ناعادلانه تاثیر می‌گذارد. 5. *پیامدهای منفی برای جامعه* چنین اقداماتی نه تنها به حقوق فردی آسیب می‌زند، بلکه می‌تواند ترسی در میان روزنامه‌نگاران و فعالان اجتماعی ایجاد کند که مانع از ادامه فعالیت‌های مستقل و انتقادی آن‌ها می‌شود. این نوع سرکوب و تهدید ممکن است باعث خودسانسوری در میان فعالان حقوق بشر و روزنامه‌نگاران شود و از آزادانه بیان کردن دیدگاه‌ها جلوگیری کند. نتیجه‌گیری: تفتیش منزل پژمان موسوی بدون اطلاع‌رسانی درباره دلایل و اتهامات، علاوه بر نقض حقوق فردی و آزادی بیان، می‌تواند به‌عنوان یک اقدام تهدیدآمیز علیه آزادی مطبوعات و حقوق بشر در نظر گرفته شود. بر اساس استانداردهای حقوق بشر، باید حقوق آزادی بیان و حریم خصوصی افراد حفظ شود و افراد نباید به‌دلیل فعالیت‌های حرفه‌ای خود تحت فشار و تهدید قرار گیرند. Am Montag, den 21. Januar, wurde die Wohnung des Journalisten Pezhman Mousavi in Teheran von den Sicherheitskräften durchsucht, und einige seiner digitalen Geräte wurden beschlagnahmt. Laut einem Bericht der Menschenrechtsaktivisten in Iran bestätigte eine informierte Quelle, dass die Polizei am 1. Februar 2025 die Wohnung von Pezhman Mousavi durchsucht hat. Dabei wurden auch seine persönlichen Geräte, einschließlich seines Handys, beschlagnahmt. Nach der Durchsuchung wurde Mousavi vor das Gericht in Evin geladen. Zum Zeitpunkt der Berichterstattung sind keine Informationen über die genauen Gründe und Anklagen gegen ihn verfügbar. Pezhman Mousavi ist ein in Teheran lebender Journalist und Chefredakteur der Zeitschriften "Morvarid" und "Tajrbeh". In den letzten Jahren hatte er aufgrund seiner Arbeit wiederholt mit rechtlichen und sicherheitsrechtlichen Auseinandersetzungen zu kämpfen. Dieser Vorfall stellt eine potenzielle Verletzung der Menschenrechte dar, insbesondere der Meinungsfreiheit, da die Arbeit von Journalisten unter solchem Druck beeinträchtigt wird. Solche Maßnahmen schädigen nicht nur die individuellen Rechte, sondern können auch Angst unter Journalisten und Aktivisten hervorrufen, was ihre unabhängige und kritische Arbeit hemmen könnte. Diese Art der Unterdrückung und Bedrohung könnte zu Selbstzensur unter Menschenrechtsaktivisten und Journalisten führen und die freie Meinungsäußerung behindern. Fazit: Die Durchsuchung des Hauses von Pezhman Mousavi ohne transparente Information zu den Gründen und Anklagen stellt einen Verstoß gegen individuelle Rechte und die Pressefreiheit dar. Laut internationalen Menschenrechtsstandards müssen das Recht auf Meinungsfreiheit und Privatsphäre gewahrt werden, und Einzelpersonen dürfen nicht aufgrund ihrer beruflichen Tätigkeit unter Druck gesetzt oder bedroht werden. Diese Nachricht ist ein schwerwiegender Verstoß gegen die Menschenrechte und kann aus mehreren Perspektiven analysiert werden: 1. *Verletzung des Rechts auf Meinungsfreiheit und Informationsfreiheit* Pezhman Mousavi, als Journalist, der anscheinend unabhängig arbeitet, wurde durch Maßnahmen wie die Durchsuchung seines Hauses und die Beschlagnahmung seiner digitalen Geräte unter Druck gesetzt. Laut der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte hat jeder Mensch das Recht, seine Meinung frei zu äußern und die Freiheit der Meinungsäußerung zu genießen. Die Durchsuchung von Häusern und die Beschlagnahmung von Geräten von Journalisten kann die freie Ausübung ihrer Tätigkeit und die Fähigkeit, die Öffentlichkeit unabhängig zu informieren, erheblich beeinträchtigen. 2. *Recht auf persönliche Sicherheit und Privatsphäre* Gemäß Artikel 12 der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte darf niemand willkürlich verhaftet oder in seiner Sicherheit beeinträchtigt werden, und er hat das Recht auf Schutz vor Eingriffen in seine Privatsphäre. Die Durchsuchung des Hauses ohne klare und rechtmäßige Gründe kann eine offensichtliche Verletzung dieser Rechte darstellen. Solche Maßnahmen ohne transparente Gründe können die Privatsphäre und persönliche Sicherheit gefährden. 3. *Verletzung der Rechte von Journalisten* Das Recht auf freie Journalismus- und Medienarbeit ist in vielen internationalen Gesetzen, insbesondere in der Menschenrechtskonvention, eindeutig festgelegt. Wenn ein Journalist aufgrund seiner beruflichen Tätigkeit Sicherheits- und Justizmaßnahmen ausgesetzt ist, kann dies eine Bedrohung für die Pressefreiheit und die Demokratie darstellen. Da Pezhman Mousavi als Chefredakteur und Journalist tätig ist, können die gegen ihn ergriffenen Maßnahmen direkt die Pressefreiheit und die Meinungsfreiheit untergraben. 4. *Mangel an Transparenz bei den Gründen und Anklagen* Laut den vorliegenden Berichten gibt es keine klaren Erklärungen oder Informationen zu den Gründen für die Durchsuchung oder den gegen Pezhman Mousavi erhobenen Anklagen. Dies deutet auf einen Mangel an Transparenz im Sicherheits- und Rechtssystem hin und kann eine Verletzung des Rechts auf ein faires Verfahren und das Recht der Menschen, über die erhobenen Vorwürfe informiert zu werden, darstellen. Dieses Fehlen von Klarheit beeinträchtigt auch das Recht des Einzelnen auf Information und auf Verteidigung gegen unbegründete Vorwürfe. 5. *Negative Auswirkungen auf die Gesellschaft* تا لحظه تنظیم این گزارش، از دلایل این اقدام و اتهامات مطروحه علیه این شهروند اطلاعی حاصل نشده است. پژمان موسوی، روزنامه نگار ساکن تهران، سردبیر نشریات “مروارید” و “تجربه” است که طی سالهای گذشته، به واسطه فعالیت های خود سابقه برخوردهای امنیتی و قضایی را داشته است.

حکم اعدام برای خواننده معروف

پس از رسیدگی مجدد به پرونده در شعبه ششم دادگاه کیفری یک استان تهران، قضات دادگاه امیر تتلو را مجرم شناخته و با اکثریت آرا به اعدام محکوم کردند. امیر تتلو کیست : او یک هنرمند ایرانی است که در زمینه موسیقی خوانندگی و شعر می نویسی و یکی از پرطرفدار ترین خوانندگان ایرانی است و در سطح بین الملل شناخته شده است ، حکم اعدام امیر تتلو، پس از رفت و برگشت صادر شد. امیر تتلو پیش از این به اتهام سب النبی به اعدام محکوم شده بود ولی قضات شعبه نهم دادگاه کیفری یک استان تهران این اتهام را رد کردند و متهم تنها به پنج سال زندان محکوم شده بود اعتراض دادستانی باعث شد، پرونده امیر تتلو دوباره مورد بررسی قرار بگیرد. محاکمه این بار در شعبه ششم دادگاه کیفری انجام گرفت و قضات پس از بررسی محتویات پرونده با اکثریت آرا متهم را به اعدام محکوم کردند. سبّ النبی چیست؟ سبّ النبی، اصطلاحی فقهی و حقوقی، به معنای هرگونه توهین، اهانت، نسبت دادن صفات ناپسند، یا انکار مقام و منزلت پیامبر اسلام، حضرت محمد است. این عمل در اسلام از گناهان بزرگ شمرده شده و در قوانین برخی کشور‌های اسلامی، از جمله ایران، مجازات سنگینی برای آن در نظر گرفته شده است. بسیاری از فقها در فقه اسلامی بر این باورند که مجازات سبّ النبی، اعدام است. ماده ۵۱۳ قانون مجازات اسلامی ایران، دامنه جرم سبّ النبی را گسترش داده و علاوه بر اهانت به پیامبر، شامل مواردی مثل اهانت به مقدسات اسلام، اهانت به سایر پیامبران الهی، اهانت به ائمه اطهار (ع)، اهانت به حضرت فاطمه زهرا (س) می‌داند. بر اساس این ماده، اگر اهانت به این موارد به گونه‌ای باشد که مشمول حکم سبّ النبی شود، مجازات آن اعدام است. در غیر این صورت، مجازات آن حبس از یک تا پنج سال خواهد بود. تشخیص اینکه آیا یک گفته یا رفتار، مصداق سبّ النبی است یا خیر، بر عهده قاضی است و به شرایط و قرائن مختلف بستگی دارد. چرا امیر تتلو به سبّ النبی متهم شد؟ دقیقاً مشخص نیست که امیر تتلو دقیقاً چه عباراتی به زبان آورده یا در آثارش منتشر کرده که منجر به اتهام «سبّ النبی» شده است، زیرا جزئیات پرونده و محتوای دقیق اظهارات و آثار او به طور عمومی منتشر نشده است. با این حال، با توجه به اظهارات وکیل او، می‌توان برخی احتمالات را در نظر گرفت. چیز‌هایی مثل محتوای ترانه‌ها و ویدیو‌ها یا اظهارات متهم در فضای مجازی. گفته می‌شود برخی ترانه‌ها و ویدیو‌هایی که امیر تتلو منتشر کرده، حاوی عبارات و مضامینی بوده که از نظر برخی، توهین به ائمه اطهار (ع) و پیامبر اسلام (ص) تلقی شده است. همچنین برخی اظهارات تتلو در شبکه‌های اجتماعی نیز ممکن است به عنوان مصادیق «سبّ النبی» در نظر گرفته شده باشد. دلیل صدور حکم اعدام امیر تتلو حکم قبلی امیر تتلو به دلیل کامل نبودن دلایل در خصوص اتهام «سبّ النبی» نقض شده بود. تشخیص اینکه یک عبارت یا رفتار، مصداق «سبّ النبی» است یا خیر، برعهده قاضی گذاشته شده و از سوی دیگر، چون اتهام «سبّ النبی» اتهامی سنگین است و نیازمند بررسی دقیق و همه‌جانبه توسط مراجع قضایی است. امیر تتلو به همین خاطر در دادگاه قبلی که به بررسی همین اتهام مربوط می‌شد، محکومیتی معادل پنج سال زندان دریافت کرد ولی پس از اعتراض دادستانی، پرونده به دیوان عالی کشور - که نهادی بالاتر است- فرستاده شد. مطابق رای دیوان عالی، اعتراض دادستان پذیرفته شد تا رسیدگی به اتهام سب‌ النبی این مرتبه توسط شعبه شش دادگاه کیفری یک استان تهران (هم‌عرض) انجام شود. مجید نقشی، وکیل امیرحسین مقصودلو، همان موقع در گفت‌و‌گو با رسانه‌ها از برگزاری دوباره دادگاه خبر داد و اعلام کرد: «دادگاه هفته پیش برگزار شد. دفاعیات‌مان را انجام داده‌ایم و منتظر صدور رای هستیم. جلسه رسیدگی درباره اتهام سب نبی بود. اختلافی بین دیوان و شعبه وجود داشت که دادگاه مجددا برگزار شد و فعلا چیزی در این باره اثبات نشده است و البته این موضوع هم مربوط به یک سری از پست‌های اینستاگرامی است که متعلق به او نیست.» نکته مهم این‌جاست که تتلو در دفاعیات خود اظهار پشیمانی کرده، چیزی که طبق قوانین، در صورت صلاحدید قاضی می‌تواند او را از چوبه دار نجات دهد: قطعا اشتباهاتی داشتم و بسیاری از رفتارهایم اشتباه بود، بابت اشتباهاتی که مرتکب شدم عذرخواهی می‌کنم.پس از رسیدگی مجدد به پرونده در شعبه ششم دادگاه کیفری یک استان تهران، ظاهرا قضات دادگاه امیر تتلو را مجرم شناخته و با اکثریت آرا به اعدام محکوم کردند. این رای امروز یکشنبه، ۳۰ دی ماه ۱۴۰۳، اعلام شده اما قطعی نیست. یعنی متهم و وکیل او می‌توانند به حکم اعتراض کنند. در این صورت پرونده دوباره به دیوان عالی کشور خواهد رفت. ماجرا از اینجا به بعد سرعت می‌گیرد. قانون می‌گوید تتلو و وکلایش تنها یک بار دیگر می‌توانند به رأی صادره اعتراض کند و پس از آن پرونده توسط دیوان عالی کشور به جریان خواهد افتاد. دلیل تایید و تکذیب‌های مکرری که می‌شنوید نیز به همین مسئله صدور حکم، نهایی نبودن حکم و احتمال ارفاق به متهم در صورت احراز شرایط توبه برمی‌گردد. امیرحسین مقصودلو، ملقب به امیر تتلو همچنین پیش از این در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به اتهام فساد و فحشا، تبلیغ علیه نظام و... محاکمه و به ۱۰ سال حبس محکوم شده بود که این حکم نیز مورد تایید قرار گرفته است. Nach der erneuten Überprüfung des Falls in der sechsten Kammer des Strafgerichts der Provinz Teheran befanden die Richter Amir Tataloo für schuldig und verurteilten ihn mit der Mehrheit der Stimmen zum Tod. Wer ist Amir Tataloo: Er ist ein iranischer Künstler, der im Bereich Musik, Gesang und Songwriting tätig ist. Er ist einer der beliebtesten iranischen Sänger und international bekannt. Das Todesurteil gegen Amir Tataloo wurde nach Hin- und Hergehen gefällt. Amir Tataloo war zuvor wegen Beleidigung des Propheten (Sabb al-Nabi) zum Tod verurteilt worden, jedoch lehnten die Richter der neunten Kammer des Strafgerichts der Provinz Teheran diese Anklage ab, und der Angeklagte wurde lediglich zu fünf Jahren Gefängnis verurteilt. Ein Einspruch der Staatsanwaltschaft führte dazu, dass der Fall von Amir Tataloo erneut überprüft wurde. Dieses Mal fand die Verhandlung in der sechsten Kammer des Strafgerichts statt, und die Richter verurteilten den Angeklagten nach Prüfung des Falles mit der Mehrheit der Stimmen zum Tod. Was bedeutet Sabb al-Nabi?Sabb al-Nabi ist ein juristischer und religiöser Begriff, der jede Art von Beleidigung, Entwürdigung, Zuweisung unangemessener Eigenschaften oder die Leugnung des Ranges und der Stellung des Propheten des Islams, Muhammad, umfasst. Diese Tat gilt im Islam als eine der schwersten Sünden, und in einigen islamischen Ländern, darunter auch im Iran, wird eine schwere Strafe dafür verhängt. Viele islamische Gelehrte sind der Ansicht, dass die Strafe für Sabb al-Nabi die Todesstrafe ist. Artikel 513 des iranischen Strafgesetzbuches erweitert den Straftatbestand des Sabb al-Nabi und umfasst neben der Beleidigung des Propheten auch die Beleidigung heiliger islamischer Symbole, anderer göttlicher Propheten, der Imame der Schia und der heiligen Fatima Zahra (AS). Laut diesem Artikel wird die Strafe für solche Beleidigungen, die als Sabb al-Nabi eingestuft werden, mit dem Tod bestraft. Andernfalls kann die Strafe eine Haftstrafe von einem bis fünf Jahren betragen. Die Feststellung, ob eine Aussage oder ein Verhalten als „Sabb al-Nabi“ gilt, liegt im Ermessen des Richters und hängt von verschiedenen Umständen und Hinweisen ab. Warum wurde Amir Tataloo des „Sabb al-Nabi“ beschuldigt? Es ist nicht genau bekannt, welche Aussagen Amir Tataloo gemacht oder welche Inhalte er in seinen Werken veröffentlicht hat, die zu der Anklage des „Sabb al-Nabi“ geführt haben. Die Details des Falls und der genaue Inhalt seiner Aussagen und Werke wurden nicht öffentlich gemacht. Jedoch, basierend auf den Aussagen seines Anwalts, können einige Vermutungen angestellt werden. Es handelt sich dabei um Dinge wie die Inhalte seiner Lieder, Videos oder Äußerungen des Angeklagten in sozialen Medien. Es wird behauptet, dass einige Lieder und Videos, die Amir Tataloo veröffentlicht hat, Ausdrücke und Inhalte enthalten, die von einigen als Beleidigung der Imame der Schia (a) und des Propheten des Islams (s) betrachtet wurden. Auch einige Aussagen von Tataloo in sozialen Netzwerken könnten als Beispiele für „Sabb al-Nabi“ angesehen worden sein. Grund für das Todesurteil gegen Amir Tataloo Das frühere Urteil gegen Amir Tataloo wurde aufgrund unvollständiger Beweise bezüglich der Anklage des „Sabb al-Nabi“ aufgehoben. Es liegt im Ermessen des Richters, zu entscheiden, ob eine Aussage oder ein Verhalten als „Sabb al-Nabi“ gilt. Darüber hinaus ist die Anklage des „Sabb al-Nabi“ eine schwere Anklage, die eine gründliche und umfassende Prüfung durch die Gerichtsbehörden erfordert. Amir Tataloo wurde daher im vorherigen Gerichtsverfahren, das sich mit derselben Anklage befasste, zu fünf Jahren Haft verurteilt. Nach dem Einspruch der Staatsanwaltschaft wurde der Fall jedoch an den Obersten Gerichtshof weitergeleitet – eine höhere Instanz. Gemäß dem Urteil des Obersten Gerichtshofs wurde der Einspruch der Staatsanwaltschaft angenommen, und die Untersuchung des Vorwurfs des „Sabb al-Nabi“ wird nun von der Abteilung 6 des Strafgerichts der Provinz Teheran durchgeführt. Majid Naqshi, der Anwalt von Amir Hossein Maghsoudloo, teilte den Medien mit, dass das Gericht erneut abgehalten wurde, und erklärte: „Das Gericht fand letzte Woche statt. Wir haben unsere Verteidigung vorgebracht und warten auf das Urteil. Die Sitzung befasste sich mit dem Vorwurf des „Sabb al-Nabi“. Es gab eine Differenz zwischen dem Obersten Gerichtshof und der Abteilung, weshalb das Verfahren erneut abgehalten wurde. Bisher wurde in dieser Angelegenheit nichts bewiesen, und das betrifft auch einige Instagram-Posts, die nicht ihm gehören.“ Wichtig zu erwähnen ist, dass Tataloo in seiner Verteidigung Reue geäußert hat, was ihm laut den Gesetzen unter bestimmten Umständen, falls es vom Richter als passend erachtet wird, das Leben retten könnte. „Ich habe definitiv Fehler gemacht, und viele meiner Verhaltensweisen waren falsch. Ich entschuldige mich für die Fehler, die ich gemacht habe.“ Nach der erneuten Untersuchung des Falls in der Abteilung 6 des Strafgerichts der Provinz Teheran scheint das Gericht Amir Tataloo wurde für schuldig befunden und mit Mehrheit zum Tode verurteilt. Dieses Urteil wurde heute, Sonntag, den 30. Januar 2025, bekannt gegeben, ist jedoch noch nicht endgültig. Das heißt, der Angeklagte und sein Anwalt können gegen das Urteil Berufung einlegen. In diesem Fall wird der Fall erneut an den Obersten Gerichtshof weitergeleitet. Ab diesem Punkt wird das Verfahren beschleunigt. Das Gesetz besagt, dass Tataloo und seine Anwälte nur noch einmal gegen das Urteil Berufung einlegen können, und nach diesem Schritt wird der Fall vom Obersten Gerichtshof weiterbearbeitet. Der Grund für die wiederholten Bestätigungen und Dementis, die man hört, hängt mit dem Erlass des Urteils, seiner Nicht-Endgültigkeit und der möglichen Begnadigung des Angeklagten bei Erfüllung der Reuebedingungen zusammen. Amirhossein Maghsoudloo, bekannt als Amir Tataloo, wurde außerdem zuvor in Abteilung 26 des Revolutionsgerichts wegen Anklagen wie Korruption, Prostitution und Systemkritik angeklagt und zu zehn Jahren Haft verurteilt, ein Urteil, das ebenfalls bestätigt wurde. این گزارش مصداق بارز نقض حقوق بشر توسط رژیم دیکتاتور اسلامی ایران است به رهبری تروریست بزرگ علی خامنه ای پنج ماده اول اعلامیه جهانی حقوق بشر به شرح زیر هستند: 1. *ماده 1*: تمامی انسان‌ها آزاد و برابر در کرامت و حقوق به دنیا می‌آیند. آنها از عقل و وجدان برخوردارند و باید نسبت به یکدیگر با روحیه برادری رفتار کنند. 2. *ماده 2*: هر کسی حق برخورداری از تمامی حقوق و آزادی‌های مقرر در این اعلامیه را بدون هیچ‌گونه تمایزی، از جمله تمایز بر اساس نژاد، رنگ پوست، جنسیت، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هر عقیده دیگری، منشاء اجتماعی، مالکیت، تولد یا هر وضعیت دیگری دارد. 3. *ماده 3*: هر فرد حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی دارد. 4. *ماده 4*: هیچ کسی نباید مورد برده‌داری یا اسارت قرار گیرد. برده‌داری و تجارت برده‌گی باید در همه اشکال آن منع شود. 5. *ماده 5*: هیچ فردی نباید مورد شکنجه یا رفتار یا مجازات بی‌رحمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز قرار گیرد. 1. *Artikel 1*: Alle Menschen sind frei und gleich an Würde und Rechten geboren. Sie sind mit Vernunft und Gewissen begabt und sollen einander im Geiste der Brüderlichkeit begegnen. 2. *Artikel 2*: Jeder Mensch hat Anspruch auf alle in dieser Erklärung verkündeten Rechte und Freiheiten, ohne irgendeine Unterscheidung, etwa nach Rasse, Hautfarbe, Geschlecht, Sprache, Religion, politischer oder sonstiger Meinung, nationaler oder sozialer Herkunft, Eigentum, Geburt oder sonstigem Status. 3. *Artikel 3*: Jeder hat das Recht auf Leben, Freiheit und Sicherheit der Person. 4. *Artikel 4*: Niemand darf in Sklaverei oder Leibeigenschaft gehalten werden. Sklaverei und der Sklavenhandel sind in allen Formen verboten. 5. *Artikel 5*: Niemand darf Folter oder grausamer, unmenschlicher oder erniedrigender Behandlung oder Strafe unterworfen werden. این مقاله برای آگاهی رسانی به مردم و جوامع بین الملل و افشاگری علیه رژیم فاسد و دیکتاتور جمهوری اسلامی توسط امیررضا ولی زاده خبرنگار آزاد و فعال حقوق بشر منتشر گردیده گردیده است . Dieser Artikel wurde von Amirreza Vali Zadeh, einem freien Journalisten und Menschenrechtsaktivisten, veröffentlicht, um die Menschen und die internationale Gemeinschaft aufzuklären und gegen das korrupte und diktatorische Regime der Islamischen Republik zu enthüllen.