زنان زندانی و تبعیض جنسیتی

زنان اقلیتی از زندانیان در سراسر جهان را تشکیل می‌دهند که تخمین زده می‌شود شامل دو تا نه درصد از جمعیت زندان‌های جهان باشد. این در حالیست که، تعداد زنان زندانی در برخی کشور‌ها به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته و حتی در مقایسه با تعداد زندانیان مرد، افزایش تعداد زندانیان زن چشمگیر است. با این همه، به دلیل تعداد کم زنان در میان کل جمعیت زندانیان، نیازها و ویژگی‌های خاص زنان در نظام‌های قضایی و کیفری ناشناخته مانده و نادیده گرفته شده است. سیستم‌های زندان در همه‌ی جهان اغلب برای اکثریت جمعیت که مردان هستند طراحی شده‌اند؛ از معماری زندان‌ها گرفته تا ملاحظات امنیتی، امکانات مراقبت‌های بهداشتی، شرایط تماس با خانواده، آموزش و کار در زندان. در نتیجه تعداد کمی از زندان‌ها نیازهای خاص زنان زندانی را برآورده می‌کنند و در بیش‌تر موارد زنان زندانی در طول مدت حضور در زندان برای آزادی متناسب با جنسیتشان آماده نمی‌شوند. وقتی از زنان زندانی در ایران صحبت به میان می‌آید احتمالاً ذهن ما در بیش‌تر موارد با موقعیت زنان زندانی سیاسی درگیر می‌شود؛ این البته دور از انتظار هم نیست. زنان بسیاری به دلیل فعالیت‌های سیاسی، حقوق بشری، کارگری و حقوق زنان و کودکان در زندان به سر می‌برند که همه‌ی آن‌ها به عنوان زندانی سیاسی شناخته می‌شوند. اما واقعیت‌ بزرگ دیگری هم درباره‌ی زنان زندانی وجود دارد که شاید کم‌تر مورد توجه ما قرار بگیرد؛ این‌که بیش‌تر زنان زندانی به دلیل ارتکاب به جرایم کوچک و غیر خشونت‌آمیز به حبس محکوم شده‌اند. هم‌چنین نمی‌توان تأثیر تبعیض و ستم جنسیتی را که زنان به صورت مستقیم یا غیرمستقیم توسط همسران یا پارتنرهای خود، جامعه و خانواده تجربه می‌کنند بر روند ارتکاب جرم و زندانی شدن آن‌ها نادیده گرفت. هم‌چنین جرایمی که زنان مرتکب می‌شوند با فقر و وضعیت اقتصادی آن‌ها ارتباط نزدیک دارد و بسیاری از زنان برای حمایت از خانواده و فرزندان خود مرتکب جرایمی می‌شوند که حبس در پی دارد. برخی تحقیقات (۱) نشان می‌دهد که مشخصات و ویژگی‌های زنان زندانی به طور قابل‌توجهی با دلایل زندانی شدن مردان متفاوت است و زنان زندانی معمولاً از نظر اقتصادی و اجتماعی در گروه محرومان و به حاشیه‌رانده شدگان هستند؛ از جمله مصرف‌کنندگان مواد مخدر، کارگران جنسی و به طور کلی زنانی که در مقایسه با مردان اغلب مرتکب جرم‌های کوچک‌تر شده‌اند. در میان زندانیان زن حتی زنانی هستند که به دلیل عدم توانایی برای پرداخت جریمه‌های کوچک یا عدم پرداخت وثیقه مجبور شده‌اند تن به حبس بدهند. کهریزک دوم زندان زنان از به حاشیه رانده‌شده‌ترین مناطق است، اما در همین حاشیه نیز برخی زنان بیش‌تر از بقیه طرد می‌شوند. زنان زندانی که با فرزندان خود در حبس به سر می‌برند، زنان گروه‌های اتنیکی تحت‌ ستم، زنانی که «اتباع» خوانده می‌شوند و در واقع مهاجران افغانستانی هستند، زنان جوان و زنان سالمند، زنان بی‌سواد، زنان مصرف‌کننده، زنانی که به جرم کارگری جنسی در زندان به سر می‌برند و بسیاری زنان دیگر که حتی در زندان هم نسبت به بقیه‌ی زندانیان از موقعیت آسیب‌پذیرتر برخوردارند. «زندان قرچک» همه‌ی این‌ها را یک‌جا در بر می‌گیرد. اخیراً گزارشاتی از وضعیت زندان قرچک منتشر شده که تصویری روشن‌تر از نامساعد و غیرانسانی بودن شرایط این زندان و زنان محبوس در آن ارائه می‌دهد (۲)؛ زندانی که زنان زندانی سیاسی –از جمله نسرین ستوده— بارها برای هرچه بیش‌تر تحت‌ فشار قرار گرفتن به آن منتقل شده‌اند و شرایط به شدت نامساعد آن باعث شده به «کهریزک دوم» مشهور شود. این زندان در بیابان‌های حوالی شرق تهران قرار دارد و همین عملاً شرایط ملاقات زندانیان با خانواده‌هایشان را مشکل می‌کند. آلودگی‌های ناشی از نبود امکانات کافی سرویس‌های بهداشتی، ازدحام بیش از ظرفیت در هفت سوله که گنجایش یک سوم جمعی فعلی را هم ندارد، برخوردهای بسیار نامناسب ماموران زندان با زنان، حضور کودکان زندانی زیر هجده سال در میان زندانیان دیگر، عدم وجود آب آشامیدنی مناسب و وضعیت بد غذا، تنها بخشی از مشکلات زنانی است که در زندان قرچک به سر می‌برند. زنانی که در سوله‌های پر ازدحام این زندان حتی آشپزخانه ندارند و تنها در دوره‌‌ی کوتاهی بعد از جنبش «زن، زندگی، آزادی» به دلیل انتقال تعدادی از زنان زندانی سیاسی به آن‌جا، از شانس پیدا کردن گوشت در غذاهای زندان برخوردار شدند و حتی همین شانس کم هم بعد از انتقال زنان زندانی سیاسی به اوین از آن‌ها دریغ شد. زنان زندانی در قرچک شامل محکومان به جرم فروش یا حمل مواد مخدر، سرقت، قتل، آدم‌ربایی، اسیدپاشی، زورگیری و «فساد و فحشا» هستند که گاه زندانیان سیاسی و عقیدتی هم به جمع آن‌ها افزوده می‌شود. در این زندان زنان افغانستانی در بند «اتباع خارجی» به سر می‌برند و بند دیگری هم موسوم به بند قرنطینه وجود دارد برای تازه‌واردان که در صورت مصرف‌کننده‌ی مواد مخدر بودن، سه روز در آن نگهداری می‌شوند. برررسی خبر از دید حقوق بشر : زنان در جمهوری اسلامی بر طبق اسلام و شریعت همیشه به آنها ظلم شده و به عنوان جنس ضعیف و دوم به آنها نگاه شده تا جایی که زنان اجازه خروج از کشور را بدون اجازه همسرشان ندارند و و همیشه باید تحت امر مردان باشند این حتی در زندان ها و نحوه برخورد با آنها هم دیده می شود در صورتی که زنان نقش بسیار مهم و تاثیر گذاری در جامعه دارند و باید با آنها با احترام برخورد شود و این که به زنان احترام نمی گذارند و مورد تبعیض جنسیتی هستندنقضرآشکار حقوق بشر است ماده 1: همه آزاد و برابر بدنیا آمده اند تمام افراد بشر آزاد به دنیا می آیند و از لحاظ حیثیت و حقوق با هم برابرند . همه دارای عقل و وجدان می باشند و باید نسبت به یکدیگر با روح برابری رفتار کنند. ماده 2: عدم تبعیض هر کس می تواند بدون هیچ گونه تمایز، خصوصا از حیث نژاد، رنگ، جنس، زبان، مذهب، عقیده سیاسی یا هرعقیده دیگر و همچنین ملیت، وضع اجتماعی، ثروت، ولادت یا هر موقعیت دیگر، از تمام حقوق و کلیه آزادی هایی که در اعلامیه حاضر ذکر شده است، بهره مند گردد. به علاوه هیچ تبعیضی به عمل نخواهد آمد که مبتنی بر وضع سیاسی، اداری و قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی باشد که شخص به آن تعلق دارد. گواه این کشور مستقل، تحت قیمومیت یا غیر خود مختار بوده یا حاکمیت آن به شکل محدودی شده باشد.ماده 6: ارزش انسانی در همه جا هر انسانی سزاوار و محق است تا همه جا در برابر قانون به عنوان یک شخص به رسمیت شناخته شود. Frauen stellen weltweit eine Minderheit unter den Gefangenen dar und machen schätzungsweise zwei bis neun Prozent der weltweiten Gefängnisinsassen aus. Mittlerweile ist die Zahl der weiblichen Häftlinge in einigen Ländern deutlich gestiegen, und selbst im Vergleich zur Zahl der männlichen Häftlinge ist der Anstieg der Zahl der weiblichen Häftlinge erheblich. Aufgrund der geringen Zahl von Frauen unter den gesamten Gefangenen bleiben die besonderen Bedürfnisse und Merkmale von Frauen im Justiz- und Strafvollzugssystem jedoch unbekannt und werden ignoriert. Gefängnissysteme auf der ganzen Welt sind oft für die Mehrheit der Bevölkerung konzipiert, die männlich ist; Von der Gefängnisarchitektur bis hin zu Sicherheitsaspekten, Gesundheitseinrichtungen, familiären Kontaktbedingungen, Bildung und Arbeit im Gefängnis. Daher erfüllen nur wenige Gefängnisse die spezifischen Bedürfnisse weiblicher Gefangener und in den meisten Fällen werden weibliche Gefangene während ihrer Zeit im Gefängnis nicht entsprechend ihrem Geschlecht auf eine Entlassung vorbereitet. Wenn es um weibliche Gefangene im Iran geht, beschäftigt sich unser Geist wahrscheinlich in den meisten Fällen mit der Situation weiblicher politischer Gefangener; Das ist natürlich nicht weit von den Erwartungen entfernt. Viele Frauen sitzen aufgrund ihrer politischen Aktivitäten, ihrer Menschenrechte, ihrer Arbeit sowie der Rechte von Frauen und Kindern im Gefängnis und werden alle als politische Gefangene bezeichnet. Aber es gibt noch eine weitere wichtige Tatsache über inhaftierte Frauen, die von uns vielleicht weniger beachtet wird; Die Tatsache, dass die meisten weiblichen Gefangenen wegen geringfügiger und gewaltfreier Verbrechen zu Gefängnisstrafen verurteilt wurden. Es ist auch unmöglich, die Auswirkungen der Diskriminierung und Unterdrückung aufgrund des Geschlechts zu ignorieren, die Frauen direkt oder indirekt durch ihre Ehepartner oder Partner, die Gesellschaft und die Familie auf den Prozess der Begehung von Straftaten und ihre Inhaftierung erfahren. Außerdem stehen die Verbrechen, die Frauen begehen, in engem Zusammenhang mit ihrer Armut und ihrem wirtschaftlichen Status, und viele Frauen begehen Verbrechen, die zu einer Gefängnisstrafe führen, um ihre Familien und Kinder zu ernähren. Einige Untersuchungen (1) zeigen, dass sich die Merkmale und Merkmale inhaftierter Frauen erheblich von den Gründen für die Inhaftierung von Männern unterscheiden und dass inhaftierte Frauen in der Regel wirtschaftlich und sozial zur benachteiligten und marginalisierten Gruppe gehören; Dazu gehören Drogenkonsumenten, Sexarbeiterinnen und Frauen im Allgemeinen, die oft weniger Straftaten begehen als Männer. Unter den weiblichen Gefangenen gibt es sogar Frauen, die gezwungen wurden, ins Gefängnis zu gehen, weil sie kleine Geldstrafen nicht zahlen konnten oder eine Kaution nicht zahlten. Kahrizak II Das Frauengefängnis ist einer der am stärksten marginalisierten Bereiche, aber einige Frauen werden stärker abgelehnt als andere. Frauen im Gefängnis, die mit ihren Kindern im Gefängnis sind, Frauen aus unterdrückten ethnischen Gruppen, Frauen, die „Bürgerinnen“ genannt werden und in Wirklichkeit afghanische Einwandererinnen sind, junge Frauen und ältere Frauen, Analphabeten, Frauen, die Drogen konsumieren, Frauen, denen Sex vorgeworfen wird Sie arbeiten im Gefängnis und viele andere Frauen befinden sich sogar im Gefängnis in einer verletzlicheren Lage als der Rest der Gefangenen. „Gortschak-Gefängnis“ vereint all dies an einem Ort. Kürzlich wurden Berichte über den Zustand des Qarchak-Gefängnisses veröffentlicht, die ein klareres Bild der ungünstigen und unmenschlichen Bedingungen dieses Gefängnisses und der darin inhaftierten Frauen vermitteln (2); Das Gefängnis, in das weibliche politische Gefangene – darunter Nasrin Sotoudeh – viele Male verlegt wurden, um stärkerem Druck ausgesetzt zu werden, und seine äußerst ungünstigen Bedingungen haben ihm den Namen „Kahrizak II“ eingebracht. Dieses Gefängnis liegt in der Wüste östlich von Teheran, was es den Gefangenen praktisch erschwert, ihre Familien zu treffen. Umweltverschmutzung durch den Mangel an angemessenen sanitären Einrichtungen, Überbelegung in sieben Baracken, die nicht einmal die Kapazität für ein Drittel der derzeitigen Belegschaft haben, sehr unangemessene Interaktionen von Gefängnisbeamten mit Frauen, die Anwesenheit von Kindern unter achtzehn Jahren unter anderen Gefangenen , Mangel an angemessenem Trinkwasser und die schlechte Ernährungssituation ist nur ein Teil der Probleme, mit denen die Frauen im Qarchak-Gefängnis konfrontiert sind. Die Frauen, die in den überfüllten Schuppen dieses Gefängnisses nicht einmal eine Küche haben, und das erst kurze Zeit nach der „Frauen, Leben, Freiheit“-Bewegung, aufgrund der Überstellung einer Reihe weiblicher politischer Gefangener, hatten die Chance Fleisch in der Gefängnisnahrung zu finden, und sogar das. Nach der Verlegung der weiblichen politischen Gefangenen nach Evin wurde ihnen die geringe Chance verwehrt. Zu den in Qarchak inhaftierten Frauen zählen Personen, die wegen Drogenhandels oder -transports, Diebstahls, Mordes, Entführung, Säureangriffen, Nötigung sowie „Korruption und Prostitution“ verurteilt wurden, manchmal auch politische und ideologische Gefangene. In diesem Gefängnis werden afghanische Frauen auf der Abteilung für „Ausländische Staatsangehörige“ festgehalten, und es gibt eine weitere Abteilung, die sogenannte Quarantänestation für Neuankömmlinge, die dort drei Tage lang festgehalten werden, wenn sie Drogen konsumieren. Analyse der Nachrichten aus Sicht der Menschenrechte: Frauen wurden in der Islamischen Republik seit jeher gemäß dem Islam und der Scharia unterdrückt und als das schwache und zweite Geschlecht angesehen, sodass Frauen nicht ausreisen dürfen Das Land darf ohne die Erlaubnis ihrer Ehemänner nicht betreten werden und muss stets unter Strafe gestellt werden. Dies zeigt sich auch in den Gefängnissen und der Art und Weise, wie sie behandelt werden, wenn Frauen eine sehr wichtige und einflussreiche Rolle in der Gesellschaft spielen und mit Respekt behandelt werden sollten, und wenn dies nicht der Fall ist Respektieren Sie Frauen und unterliegen Sie der Diskriminierung aufgrund des Geschlechts. Es besteht ein offensichtlicher Mangel an Menschenrechten. Artikel 1: Jeder ist frei und gleich geboren Alle Menschen sind frei und gleich an Würde und Rechten geboren. Jeder hat Vernunft und Gewissen und sollte einander im Geiste der Gleichheit behandeln. Artikel 2: Nichtdiskriminierung Jeder kann alle Rechte und Freiheiten ohne Diskriminierung genießen, insbesondere im Hinblick auf Rasse, Hautfarbe, Geschlecht, Sprache, Religion, politische Meinung oder eine andere Meinung sowie Nationalität, sozialen Status, Reichtum, Geburt oder einen anderen genannten Status in dieser Ankündigung, zu profitieren. Darüber hinaus wird es keine Diskriminierung aufgrund des politischen, administrativen, rechtlichen oder internationalen Status des Landes oder Territoriums geben, dem eine Person angehört. Beweis, dass dieses Land unabhängig ist, unter einer Treuhänderschaft steht oder nicht autonom ist, oder dass seine Souveränität begrenzt ist. Artikel 6: Menschlicher Wert überall. Jeder Mensch hat das Recht und das Recht, überall vor dem Gesetz als Person anerkannt zu werden. این وبلاگ توسط امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر و خبرنگار آزاد اداره می شود،برای آگاه سازی جامعه از حقوق ذاتی و شهروندی و اطلاع رسانی اخبار،وقایع حقیقی و بدون سانسور جامعه و همچنین افشاگری علیه جنایات رژیم دیکتاتور و تروریست جمهوری اسلامی در ایران می باشد، فعالیت های این وبلاگ در راستای حقوق بشر می باشد و موارد نقض حقوق بشر در ایران را گزارش و منتشر می کند ارتباط با من : Gmail: Amirrezavalizadeh870@gmail.com Instagram:aria_national Webseite:arianational.ir Telegram:+989302377870 https://bashariyat.org English: This blog is managed by Amirreza Valizadeh, a human rights activist and freelance journalist & Reporter , to inform the society about the inherent rights and citizenship and inform the news, real events without censorship of the society, as well as expose against the crimes of the dictator and terrorist regime of the Islamic Republic of Iran. be, The activities of this blog are in line with is human rights and reports and publishes human rights violations in Iran contact with me : Gmail: Amirrezavalizadeh870@gmail.com Instagram: aria_national Website: arianational.ir Telegram: +989302377870 https://bashariyat.org Germany: Dieser Blog wird von Amirreza Valizadeh, einer Menschenrechtsaktivistin und freiberuflichen Journalistin, geleitet, um die Gesellschaft über die inhärenten Rechte und Staatsbürgerschaft zu informieren und über Nachrichten, reale Ereignisse ohne Zensur der Gesellschaft zu informieren sowie über die Verbrechen des Diktators aufzuklären Terroristenregime der Islamischen Republik Iran. Die Aktivitäten dieses Blogs stehen im Einklang mit ist Menschenrechte und berichtet und veröffentlicht Menschenrechtsverletzungen im Iran Kontaktiere mich : Gmail: Amirrezavalizadeh870@gmail.com Instagram: aria_national Website: arianational.ir Telegramm: +989302377870 https://bashariyat.org