فعال و مدافع حقوق بشر Activist and human rights defender
Amirrezavalizadeh journalist Reporter Human rights activist in Iran
Monday, December 30, 2024
اعتراضات به رژیم در ایران در حال شروع شدن و اوج گرفتن است Es kommt zu Protesten gegen das Regime im Iran, die sich immer mehr verschärfen.
دستکم ۱۲ تجمع اعتراضی برگزار شد
امروز دوشنبه ۱۰ دی، گروهی از بازنشستگان مخابرات در سنندج، کرمانشاه، تبریز، ایلام، اصفهان، اهواز و ارومیه، جمعی از کارگران شرکت پایانه ها و مخازن پتروشیمی بندر ماهشهر، شماری از کارکنان شرکت ایران افق واقع در میدان نفتی یادآوران، تنی چند از کارگران اخراجی پتروشیمی ارغوان گستر ایلام و تعدادی از بازنشستگان آموزش و پرورش در شهرهای سنندج و زنجان با برگزاری تجمعات اعتراضی خواهان رسیدگی به مطالباتشان شدند، امروز دوشنبه جمعی از بازنشستگان شرکت مخابرات در سنندج، کرمانشاه، تبریز، ایلام، اصفهان و ارومیه تجمع کردند.براساس این گزارش، عدم اجرای بدون تنازل آئیننامه رفاهی ۸۹، فریز مطالبات، عدم پرداخت معوقات، افزایش سهم بیمه تکمیلی بازنشستگان از ۲۰٪ به ۵۰٪، عدم تسویه هزینههای درمان توسط بیمه معلم و دانا، عدم اجرای تبصره ۱ ماده ۲۱ قانون خدمات کشوری و تبصره ۲ ماده ۳۱ قانون سیاستهای کلی اصل ۴۴ قانون اساسی در خصوص بازنشستگان ۹٪ بعد از خصوصیسازی، از جمله موضوعات مورد اعتراض این بازنشستگان است.همزمان اتحادیه آزاد کارگران ایران از تجمع این بازنشستگان در اهواز خبر داد.تجمع کارگران شرکت پایانه ها و مخازن پتروشیمی بندر ماهشهر
به گزارش ایلنا، کارگران شرکت پایانه ها و مخازن پتروشیمی بندر ماهشهر در اعتراض به بی توجهی به مطالباتشان برای دومین روز متوالی تجمع کردند.از مهمترین مطالبات این کارگران عبارت است از اجرای طرح طبقهبندی مشاغل و نظام پرداخت عادلانه و همتراز با نیروهای شاغل در سایر شرکتهای منطقه، ایجاد امنیت شغلی و اجرای دستورالعمل مجمع سالانه شرکت است که در دو بند (۳و۴) به پیگیری و رفع مغایرت بوجود آمده در دستمزد و سایر مزایا و بر رعایت سقف حقوقی ابلاغی صنایع پتروشیمی خلیج فارس برای شرکت اصلی و زیرمجموعه آن تاکید شده است.تجمع کارکنان شرکت ایران افق روز جاری کارکنان شرکت ایران افق واقع در میدان نفتی یادآوران از انجام فعالیت های روزانه خود امتناع کرده و دست به تجمع اعتراضی زدند.کارگران مذکور، افزایش حقوق و پرداخت به موقع حقوق را از جمله مطالبات خود عنوان کردند.تجمع بازنشستگان آموزش و پرورش به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، امروز شماری از بازنشستگان آموزش و پرورش در شهرهای سنندج و زنجان دست به تجمعات اعتراضی زدند.این فرهنگیان که در سال ۱۴۰۲ بازنشسته شدند، در تجمعات صورت گرفته نسبت به عدم پرداخت ۶۰% سنوات پایان خدمت خود اعتراض کردند.
تجمع کارگران اخراجی پتروشیمی ارغوان گستر
به گزارش اتحادیه آزاد کارگران ایران، روز جاری، شماری از کارگران اخراجی پتروشیمی ارغوان گستر به همراه خانواده هایشان در مقابل ساختمان استانداری ایلام دست به تجمع اعتراضی زدند.
*تحلیل حقوق بشری:*
این خبر نشاندهنده اعتراضات گستردهای است که در ایران به دلیل عدم رسیدگی به مطالبات کارگران و بازنشستگان برگزار شده است. تجمعات اعتراضی در چندین شهر بزرگ ایران از جمله سنندج، کرمانشاه، اهواز و اصفهان، به دلیل عدم پرداخت معوقات، شرایط کاری نامناسب و نادیده گرفتن حقوق بازنشستگان بوده است. این اعتراضات به وضوح نقض حقوق اقتصادی و اجتماعی شهروندان را نشان میدهد. طبق قوانین بینالمللی حقوق بشر، دولتها موظف به رعایت حقوق اقتصادی و اجتماعی شهروندان خود هستند و باید به مطالبات آنان رسیدگی کنند
Diese Nachricht zeigt weit verbreitete Proteste im Iran aufgrund der Nichtberücksichtigung der Forderungen von Arbeitern und Rentnern. Die Proteste in mehreren großen Städten Irans, darunter Sanandaj, Kermanshah, Ahvaz und Isfahan, wurden durch ausstehende Zahlungen, unangemessene Arbeitsbedingungen und die Missachtung der Rechte von Rentnern ausgelöst. Diese Proteste verdeutlichen eine Verletzung der wirtschaftlichen und sozialen Rechte der Bürger. Nach internationalen Menschenrechtsgesetzen sind Staaten verpflichtet, die wirtschaftlichen und sozialen Rechte ihrer Bürger zu achten und ihre Forderungen zu berücksichtigen.
این خبر توسط امیررضا ولی زاده خبرنگار و فعال حقوق بشر منتشر گردیده برای افشاگری علیه رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی
"Diese Nachricht wurde von Amirreza Valizadeh, einem Journalisten und Menschenrechtsaktivisten, veröffentlicht, um gegen das diktatorische Regime der Islamischen Republik Iran aufzudecken.
Sunday, December 29, 2024
شکنجه زندانیان سیاسی در زندان های جمهوری اسلامی
زندان اوین؛ تداوم محرومیت کاظم علی نژاد از رسیدگی پزشکی
خبرگزاری هرانا – کاظم علینژاد، زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین، علیرغم وضعیت نامناسب جسمانی و نیاز مبرم به درمان در خارج از زندان، کماکان از رسیدگی پزشکی محروم است.
به گزارش ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، کاظم علی نژاد، زندانی سیاسی کماکان محروم از درمان است.
یک منبع نزدیک به خانواده این زندانی سیاسی ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “آقای علی نژاد در آبان ماه در اعتراض به انتقال اجباری به زندان قزلحصار کرج اقدام به بریدن رگ دست خود کرده بود که تا کنون به طور موثر مورد درمان قرار نگرفته و سه انگشت دستش از کار افتاده است. در حال حاضر دست او باید توسط پزشک متخصص جراحی دست و اعصاب محیطی مورد درمان قرار بگیرد و احتمالا نیاز به عمل جراحی خواهد داشت. همچنین وی طی روزهای اخیر با تپش شدید قلب و تنگی نفس مواجه شده است. علیرغم نیاز مبرم این زندانی سیاسی به رسیدگی پزشکی موثر، درخواست های وی برای اعزام به بیمارستان بدون پاسخ میماند و مسوولان زندان از اعزام وی به بیمارستان ممانعت میکنند.
این منبع مطلع در ادامه افزود: از سوی دیگر مسوولان زندان با هدف آزار آقای علی نژاد، مکررا محل نگهداری وی را تغییر میدهند و در آخرین مورد او را از سالن ۷ به سالن ۴ منتقل کردند.
این زندانی سیاسی در تاریخ ۲۰ شهریورماه امسال در اعتراض به تراکم بالای جمعیت در زندان اوین و عدم رعایت اصل تفکیک جرائم، دست به خودسوزی زد. او یک روز بعد از انتقال به بیمارستان، به زندان اوین بازگردانده شد.
کاظم علی نژاد بارائلو در تاریخ ۲۹ آبان ۱۴۰۲، توسط نیروهای امنیتی در اسلامشهر بازداشت و حدود یک ماه بعد به بند چهار زندان اوین منتقل شد.
اواسط دی ماه سال گذشته، آقای علی نژاد در پرونده ای مشترک به همراه ۱۰ متهم سیاسی، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام توهین به مقدسات به پنج سال حبس تعزیری، به اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور به پنج سال حبس تعزیری و همچنین از بابت فعالیت تبلیغی علیه نظام به یک سال زندان محکوم شد. وی همچنین به مجازات های تکمیلی شامل دو سال منع اقامت در استان تهران و سایر استانهای مجاور، دو سال منع عضویت در گروه ها و دستجات سیاسی و اجتماعی و ضبط گوشی تلفن همراه محکوم شده بود.
در نهایت اردیبهشت ماه سال جاری، آقای علی نژاد توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران از بابت اتهام اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، به پنج سال حبس تعزیری محکوم شد و از بابت اتهاماتی همچون توهین به مقدسات و فعالیت تبلیغی علیه نظام، تبرئه شد.
کاظم علینژاد بارائلو، پیش از این نیز به دلیل فعالیتهای خود سابقه بازداشت و محکومیت داشته است.
تحلیل کوتاه و مفید از دید حقوق بشر:
خبر مربوط به محرومیت کاظم علینژاد از رسیدگی پزشکی در زندان اوین، به وضوح نقض حقوق بشر و حقوق زندانیان است. طبق کنوانسیونهای بینالمللی حقوق بشر، دولتها موظف هستند که به زندانیان خدمات درمانی مناسب و بهموقع ارائه دهند. در این مورد، علینژاد که به دلیل وضعیت جسمانی وخیم و نیاز به درمان تخصصی از دسترسی به مراقبتهای پزشکی محروم است، بهطور واضح از حقوق اساسی خود در زمینه درمان و سلامتی محروم شده است.
1. *محرومیت از درمان*: علینژاد بهویژه پس از خودزنی و آسیب به دستش و مشکلات جدی قلبی، باید تحت درمان فوری قرار میگرفت. عدم پاسخگویی به درخواستهای درمانی و جلوگیری از اعزام به بیمارستان، نقض حقوق انسانی و پزشکی او است.
2. *آزار و اذیت توسط مقامات زندان*: تغییر مکرر محل نگهداری او و عدم فراهم کردن شرایط مناسب، به نظر میرسد که بهعنوان بخشی از آزار و اذیتهای روانی و جسمی برای تضعیف روحیه و سلامت او انجام میشود.
3. *نقض حقوق زندانیان سیاسی*: کاظم علینژاد یک زندانی سیاسی است که بهدلیل فعالیتهای سیاسی خود مورد ظلم قرار گرفته است. حقوق او بهعنوان یک زندانی سیاسی باید بهطور خاص محافظت شود، اما در این مورد، او نه تنها از درمان مناسب بلکه از شرایط انسانی و انسانی نگهداری محروم است.
ترجمه به آلمانی:
*Kurze Analyse aus der Perspektive der Menschenrechte:*
Die Nachricht über die Verweigerung medizinischer Behandlung für Kazem Ali-Najad im Evin-Gefängnis stellt eine klare Verletzung der Menschenrechte und der Rechte von Gefangenen dar. Nach internationalen Menschenrechtskonventionen sind Staaten verpflichtet, Gefangenen angemessene und rechtzeitige medizinische Versorgung zu bieten. In diesem Fall ist Ali-Najad, der aufgrund seines schlechten Gesundheitszustands und der Notwendigkeit einer Spezialbehandlung von medizinischer Versorgung ausgeschlossen wird, eindeutig von seinen grundlegenden Rechten auf Gesundheit und Behandlung ausgeschlossen.
1. *Verweigerung der Behandlung*: Ali-Najad sollte insbesondere nach seinem Selbstverletzungsversuch und den schweren Herzproblemen sofort behandelt werden. Die Nichtbeantwortung seiner medizinischen Anfragen und die Verhinderung seiner Überstellung ins Krankenhaus stellt eine Verletzung seiner Menschenrechte und medizinischen Rechte dar.
2. *Psychologische und physische Misshandlung durch Gefängnisbehörden*: Die ständigen Verlegungen seines Haftortes und die Weigerung, ihm geeignete Bedingungen zu bieten, scheinen Teil der psychischen und physischen Misshandlung zu sein, um seinen Geist und seine Gesundheit zu schwächen.
تحلیل خبر از امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر و خبرنگار برای گزارش نقض حقوق بشر و افشاگری علیه رژیم دیکتاتور و تروریست جمهوری اسلامی
Nachrichtenanalyse von Amirreza Valizadeh, einem Menschenrechtsaktivisten und Journalisten, der über Menschenrechtsverletzungen berichtet und das diktatorische und terroristische Regime der Islamischen Republik aufdeckt.
نقض حقوق کودکان در ایران Verletzung der Kinderrechte im Iran
بیش از ۱۱۰۰ دانش آموز برخلاف پیمان نامه حقوق کودک به مناطق عملیاتی اعزام شدند
برخلاف تعهدات بین المللی ایران تحت عنوان الحاق به پیمان نامه حقوق کودک و بخش عدم به کارگیری کودکان در امور نظامی، دستکم ۱۱۹۶ دانش آموز از شهرهای کرخه، همدان، شیراز، یزد، بهار و لالجین به اردوهای موسوم به “راهیان نور” در مناطق عملیاتی کشور اعزام شدند.
به نقل از خبرگزاری بسیج(وابسته به سپاه پاسداران و علی خامنه ای ) ، دانش آموزان از شهرستان کرخه به اردوی راهیان نور اعزام شدند.
بر اساس این گزارش، تعداد ۱۵۶ نفر دانش آموز پسر با چهار دستگاه اتوبوس در قالب اردوی راهیان نور راهی مناطق عملیاتی جنوب کشور شدند.
همزمان شماری از دانش آموزان همدانی به مدت سه روز به مناطق عملیاتی اعزام شدند.
فرمانده سپاه ناحیه همدان در این خصوص اظهار کرد: ۲۰۰ نفر از دانشآموزان شهرستان همدان در قالب ۴ اتوبوس به اردوی راهیان نور جنوب کشوراعزام شدند.
از سوی دیگر ۳۵۰ دانش آموز پسر از ناحیه یک آموزش و پرورش شیراز به اردوی موسوم به راهیان نور اعزام شدند.
در گزارشی دیگر خبرگزاری صدا و سیما از اعزام ۴۰۰ دانش آموز پسر مقطع متوسطه مدارس ناحیه یک یزد به مناطق علمیاتی جنوب کشور خبر داد.
باشگاه خبرنگاران جوان نیز در گزارشی عنوان کرد که ۹۰ دانش آموز از شهرستان های بهار و لالجین به مناطق عملیاتی اعزام شدند.
بر اساس پیمان نامه حقوق کودک، یک کودک، فرد زیر سن ۱۸ سال تعریف می شود. ایران از سال ۱۳۷۳ به این پیمان پیوسته است. بنابر این تعهدنامه، استفاده از کودکان و نوجوانان در نظامیگری ممنوع است، با این حال همچون بخش های کار کودکان، مجازات و اعدام و ازدواج قانونی کودکان، این قسمت از تعهدات نیز از سوی دولت ایران با آموزش نظامی و به کار گیری افراد زیر سن ۱۸ سال، نادیده گرفته می شود.
تحلیل از دید حقوق بشر:
خبر اعزام بیش از ۱۱۰۰ دانشآموز به مناطق عملیاتی در ایران، که در قالب اردوهای "راهیان نور" صورت گرفته است، به وضوح نقض حقوق کودکان و نوجوانان طبق پیماننامه حقوق کودک است. این اقدام ایران برخلاف تعهدات بینالمللیاش در زمینه جلوگیری از بهکارگیری کودکان در امور نظامی است و میتواند تبعات جدی برای سلامت جسمی و روانی این کودکان و نوجوانان به همراه داشته باشد.
1. *نقض پیماننامه حقوق کودک*: ایران از سال ۱۳۷۳ به پیماننامه حقوق کودک پیوسته است که مطابق با ماده 38 این پیمان، استفاده از کودکان در فعالیتهای نظامی و جنگی ممنوع است. اعزام دانشآموزان به مناطق عملیاتی، به ویژه با اهداف سیاسی و نظامی، برخلاف این تعهدات است.
2. *آسیبهای روانی و جسمی*: به کارگیری نوجوانان و کودکان در امور نظامی میتواند به مشکلات روانی و جسمی جدی برای آنها منجر شود. این اقدام نه تنها امنیت فیزیکی این افراد را تهدید میکند، بلکه میتواند بر سلامت روانی و آینده آنها تأثیرات منفی طولانیمدت بگذارد.
3. *عدم شفافیت و نظارت*: این اقدام بهطور رسمی و شفاف اعلام نشده و این خود میتواند نشاندهنده عدم نظارت بینالمللی و داخلی بر روی این فعالیتها باشد. همچنین، استفاده از کودکان برای مقاصد نظامی بدون رضایت یا اطلاع خانوادهها و نهادهای مستقل، نقض حقوق انسانی آنها است.
4. *نقض حقوق کودک بهطور سیستماتیک*: این اقدام نشاندهنده یک الگوی گستردهتر از نقض حقوق کودک در ایران است، که در آن کودکان و نوجوانان بهطور سیستماتیک در مسائل مختلف اجتماعی، فرهنگی، و حتی نظامی دخیل میشوند، در حالی که از حقوق اساسی خود محروم هستند.
ترجمه به آلمانی:
*Analyse aus der Sicht der Menschenrechte:*
Die Nachricht über die Entsendung von mehr als 1100 Schülern in den Iran in sogenannte „Rohyan-e-Noor“-Lager in den Kriegsgebieten des Landes stellt einen klaren Verstoß gegen die Kinderrechte und das Internationale Übereinkommen über die Rechte des Kindes dar. Diese Praxis verstößt gegen Irans internationale Verpflichtungen, die Kinder und Jugendliche nicht für militärische Aktivitäten zu verwenden, und kann schwerwiegende Auswirkungen auf die körperliche und psychische Gesundheit der betroffenen Kinder und Jugendlichen haben.
1. *Verstoß gegen das Übereinkommen über die Rechte des Kindes*: Iran trat 1994 dem Übereinkommen über die Rechte des Kindes bei, das in Artikel 38 festlegt, dass die Rekrutierung und der Einsatz von Kindern in militärischen Aktivitäten verboten ist. Die Entsendung von Schülern in Kriegsgebiete verstößt eindeutig gegen diese Verpflichtungen.
2. *Psychologische und körperliche Schäden*: Die Teilnahme von Jugendlichen und Kindern an militärischen Aktivitäten kann erhebliche körperliche und psychische Schäden verursachen. Diese Praxis gefährdet nicht nur ihre körperliche Sicherheit, sondern kann auch langfristige psychische Folgen haben.
3. *Mangel an Transparenz und Aufsicht*: Diese Maßnahme wurde nicht offiziell und transparent kommuniziert, was auf einen Mangel an internationaler und interner Aufsicht hinweist. Der Einsatz von Kindern und Jugendlichen für militärische Zwecke ohne Zustimmung oder Wissen der Familien und unabhängiger Institutionen stellt eine Verletzung ihrer Menschenrechte dar.
4. *Systematischer Verstoß gegen Kinderrechte*: Diese Praxis zeigt ein systematisches Muster der Verletzung von Kinderrechten im Iran, bei dem Kinder und Jugendliche in verschiedene soziale, kulturelle und sogar militärische Angelegenheiten verwickelt werden, während sie von ihren grundlegenden Rechten ausgeschlossen werden.
تحلیل خبر از امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر و خبرنگار انتشار این گزارش برای آگاهی رسانی به مردم و افشاگری جنایات جمهوری اسلامی است
Nachrichtenanalyse von Amirreza Valizadeh, Menschenrechtsaktivist und Journalist. Der Zweck der Veröffentlichung dieses Berichts besteht darin, die Öffentlichkeit zu informieren und die Verbrechen der Islamischen Republik aufzudecken.
اعدام سه زندانی در زندان شیراز Drei Häftlinge im Shiraz-Gefängnis hingerichtet
تحلیل این خبر از دید حقوق بشر:
خبر اعدام سه زندانی در زندان عادل آباد شیراز، شامل محمدعلی سلیمانخانی، داوود براتی و ایمان یزدانی، نشاندهنده نقض جدی حقوق بشر در ایران است. این اعدامها که به اتهام جرایم مواد مخدر صورت گرفتهاند، به چندین دلیل از منظر حقوق بشر قابل نقد است:
1. *حکم اعدام بدون اطلاع خانوادهها و ملاقات آخر*:
یکی از اصول بنیادین حقوق بشر، حق زندانیان به برخورداری از فرآیند قانونی عادلانه و احترام به کرامت انسانی است. اعدام بدون اطلاع قبلی به خانوادهها و بدون امکان ملاقات آخر با عزیزان، نقض آشکار این حقوق است. این اقدام نه تنها به حقوق زندانیان، بلکه به حقوق خانوادهها نیز آسیب میزند، که در بسیاری از کشورهای دنیا تحت حقوق بشر به عنوان یک حق اساسی شناخته میشود.
2. *اعمال مجازات اعدام برای جرایم مواد مخدر*:
مجازات اعدام برای جرایم مواد مخدر در ایران همچنان یکی از موضوعات مورد بحث در سطح بینالمللی است. طبق معاهدات بینالمللی حقوق بشر، از جمله "میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی"، مجازات اعدام باید تنها در مورد جرایم بسیار جدی و با رعایت شرایط خاص اجرا شود. بسیاری از سازمانهای حقوق بشری مانند عفو بینالملل و سازمان ملل متحد، اعمال اعدام برای جرایم مرتبط با مواد مخدر را ناعادلانه و غیرضروری میدانند و خواستار توقف این نوع مجازات هستند.
3. *افزایش تعداد اعدامها*:
طبق آمار گزارش شده، در سال جاری تعداد اعدامها در ایران به شدت افزایش یافته است. این امر نگرانیهای جهانی در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران را تشدید میکند. همچنین، اعدام کودکان و نوجوانان (که یکی از این افراد بهعنوان "کودک-مجرم" شناخته شده است)، نقض جدی قوانین بینالمللی است. ایران یکی از معدود کشورهای جهان است که همچنان اعدام کودکان را اجرا میکند، که در تضاد کامل با کنوانسیون حقوق کودک است.
4. *عدم شفافیت و اطلاعرسانی*:
عدم اعلام رسمی اعدامها از سوی مقامات زندان و نهادهای مسئول، نوعی پنهانکاری است که مانع از نظارت بینالمللی و حمایتهای حقوق بشری میشود. شفافیت در فرآیند اعدامها یکی از اصول مهم در حقوق بشر است که به مسئولیتپذیری و جلوگیری از نقض حقوق بیشتر کمک میکند.
ترجمه به آلمانی:
*Bericht über die Hinrichtung von drei Gefangenen im Gefängnis Adel Abad in Schiraz*
Am frühen Morgen des 5. Januar 2024 wurde das Todesurteil gegen drei Gefangene vollstreckt, die zuvor wegen Drogenverbrechen zum Tod verurteilt worden waren. Die Hinrichtungen fanden im Gefängnis Adel Abad in Schiraz statt.
Laut dem Bericht von der Nachrichtenagentur HRANA und der Iranischen Menschenrechtsorganisation wurden die Gefangenen als „Mohammad Ali Soleymankhani (45 Jahre alt, aus Khomain und Vater von zwei Kindern), Davood Barati (35 Jahre alt, aus Khomain) und Iman Yazdani (33 Jahre alt, aus Jahrom)“ identifiziert.
Soleymankhani und Barati wurden vor drei Jahren aufgrund eines gemeinsamen Verbrechens im Zusammenhang mit Drogenhandel verhaftet, während Yazdani vor zwei Jahren wegen ähnlicher Anklagen inhaftiert wurde. Alle drei wurden vom Revolutionsgericht zu Tode verurteilt.
Die Hinrichtungen wurden ohne vorherige Benachrichtigung der Familien und ohne ein letztes Treffen mit ihren Kindern vollstreckt.
Zum Zeitpunkt der Veröffentlichung dieses Berichts haben die Gefängnisbehörden und zuständigen Institutionen die Hinrichtungen noch nicht offiziell bestätigt.
Laut der jährlichen Statistik des Menschenrechtszentrums der Iranischen Aktivisten für Menschenrechte wurden zwischen dem 10. Oktober 2023 und dem 8. Oktober 2024 mindestens 811 Bürger, darunter 4 Kinderschänder, in iranischen Gefängnissen hingerichtet. Diese Zahl ist im Vergleich zum Vorjahreszeitraum um etwa 23,06 % gestiegen. Vier dieser Hinrichtungen wurden öffentlich durchgeführt. In dieser Zeit wurden auch 186 weitere Personen zum Tode verurteilt, darunter 3 öffentliche Hinrichtungen. Es ist auch erwähnenswert, dass in diesem Zeitraum die Todesurteile von 59 weiteren Personen vom Obersten Gerichtshof bestätigt wurden.
---
*Analyse aus der Perspektive der Menschenrechte:*
1. *Hinrichtung ohne Benachrichtigung der Familien und ohne ein letztes Treffen*:
Dies stellt eine klare Verletzung der Menschenrechte dar, da es den Gefangenen und ihren Familien das grundlegende Recht auf ein faires Verfahren und die Wahrung ihrer Würde verweigert. Die Verweigerung eines letzten Treffens ist ein schwerer Verstoß gegen die Rechte der Gefangenen und ihrer Angehörigen.
2. *Hinrichtung wegen Drogendelikten*:
Die Todesstrafe für Drogendelikte bleibt ein umstrittenes Thema im internationalen Menschenrechtsrecht. Zahlreiche Menschenrechtsorganisationen, einschließlich Amnesty International und der Vereinten Nationen, fordern ein Ende der Todesstrafe für Drogendelikte, da diese Strafe unverhältnismäßig und nicht notwendig ist.
3. *Zunahme der Todesstrafe*:
Die gestiegene Zahl der Hinrichtungen in Iran verstärkt die Besorgnis über die Menschenrechtssituation im Land. Besonders besorgniserregend ist die Hinrichtung von Kindern, was im Widerspruch zur UN-Kinderrechtskonvention steht. Iran gehört zu den wenigen Ländern weltweit, in denen weiterhin Kinder zum Tode verurteilt werden.
4. *Mangel an Transparenz und Information*:
Das Fehlen einer offiziellen Bestätigung der Hinrichtungen durch die Gefängnisbehörden und die zuständigen Institutionen stellt eine Form der Geheimhaltung dar, die die internationale Überwachung und den Schutz der Menschenrechte erschwert. Transparenz in der Durchführung von Todesurteilen ist ein grundlegendes Menschenrecht, das zur Verantwortlichkeit und zur Verhinderung weiterer Menschenrechtsverletzungen beiträgt.
Analyse und Besprechung der Nachrichten von Amirreza Valizadeh, einem Menschenrechtsaktivisten und Journalisten im Iran. Er veröffentlichte diese Nachrichten, um über Menschenrechtsverletzungen zu berichten, die Öffentlichkeit zu sensibilisieren und das diktatorische Regime der Islamischen Republik anzuprangern.
تحلیل و بررسی خبر از امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر در ایران و خبرنگار ،این خبر توسط وی برای گزارش نقض حقوق بشر و آگاهی رسانی به جامعه و افشاگری علیه رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی منتشر گردیده
Saturday, December 28, 2024
مجازات یک زن ایرانی به خاطر داشتن دینی به جز اسلام Bestrafung einer iranischen Frau, weil sie einer anderen Religion als dem Islam angehört
تحلیل مختصر و مفید این خبر از دید حقوق بشر
دادگاه تجدیدنظر؛ طاهره نوروزی به یک سال حبس محکوم شد
محکومیت یک سال حبس طاهره نوروزی، شهروند بهائی ساکن شیراز، توسط شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس عینا تایید شد. حکم حبس خانم نوروزی تحت نظارت پابند الکترونیکی، با محدودیت تردد در خارج از زندان اجرا خواهد شد.
.
بر اساس حکمی که اخیرا توسط شعبه ۳۷ دادگاه تجدیدنظر استان فارس صادر و به وکیل مدافع خانم نوروزی ابلاغ شده، این شهروند بهائی از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال حبس محکوم شده است. حکم حبس خانم نوروزی تحت نظارت پابند الکترونیکی در خارج از زندان اجرا خواهد شد و او دوران محکومیت خود را با محدودیت تردد تا شعاعی مشخص از منزلش سپری خواهند کرد.
یک منبع مطلع نزدیک به خانواده این شهروند بهائی، ضمن تایید این خبر به هرانا گفت: “طاهره باید طی دو هفته آینده، برای بستن پابند الکترونیکی به شعبه اجرای احکام مراجعه کند. او دارای دو فرزند خردسال است و به دلیل اشتغال همسر خانم نوروزی در شهری دیگر، اعمال محدودیت تردد برای این شهروند بهائی، زندگی شخصی کودکان او را نیز با چالش هایی مواجه خواهد کرد.”
جلسه بدوی دادرسی به اتهام خانم نوروزی پیش از این در شعبه یکم دادگاه انقلاب شیراز، به ریاست قاضی محمود ساداتی برگزار شده بود.
طاهره نوروزی در تاریخ ۲۰ خردادماه امسال توسط نیروهای امنیتی در شیراز بازداشت و به بازداشتگاه اداره اطلاعات این شهر موسوم به پلاک ۱۰۰ منتقل شده بود. او نهایتا مورخ ۳۱ خردادماه ۱۴۰۳ با تودیع وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شد.
شهروندان بهائی در ایران از آزادیهای مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهائی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهائیان را به رسمیت نمیشناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
تحلیل حقوق بشری:
*۱. نقض آزادی مذهب و عقیده:*
حکم یک سال حبس طاهره نوروزی، شهروند بهائی، به دلیل "تبلیغ علیه نظام" نشاندهنده نقض آشکار *حق آزادی مذهب* است. طبق ماده ۱۸ *اعلامیه جهانی حقوق بشر* و *میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی*، هر فرد حق دارد مذهب یا عقیده خود را آزادانه انتخاب کرده و آن را بهطور فردی یا جمعی ابراز کند. در ایران، بهائیان از آزادیهای مذهبی خود محروماند و باورهای آنها بهعنوان یک مذهب رسمی به رسمیت شناخته نمیشود. این محرومیت سیستماتیک نقض حقوق اساسی بهائیان در ایران است.
*۲. نقض حق آزادی بیان:*
اتهام "تبلیغ علیه نظام" که به طاهره نوروزی وارد شده، میتواند بهطور غیرمستقیم نقض *حق آزادی بیان* نیز محسوب شود. آزادی بیان شامل حق هر فرد برای ابراز نظر و عقیده خود بهویژه در زمینههای سیاسی و اجتماعی است. در بسیاری از موارد مشابه، اتهامات مبهم مانند "تبلیغ علیه نظام" برای سرکوب مخالفان و فعالان اجتماعی، بهویژه در میان اقلیتهای دینی و مذهبی، استفاده میشود. این امر بهطور مستقیم آزادی فرد را برای ابراز عقاید خود محدود میکند.
*۳. محدودیتهای غیرضروری و مغایر با حقوق انسان:*
اجرای حکم حبس خانم نوروزی تحت نظارت پابند الکترونیکی و محدودیت تردد به شعاع مشخصی از منزل، نه تنها بهعنوان یک مجازات اضافی محسوب میشود بلکه به زندگی شخصی او و خانوادهاش آسیب میزند. این محدودیتها باعث بروز مشکلات جدی برای خانواده و فرزندان او میشود و حق زندگی شخصی و خانوادگی او را نقض میکند. طبق *ماده ۱۲ اعلامیه جهانی حقوق بشر*، هر فرد باید از حق آزادی حرکت و سکونت در داخل کشور خود برخوردار باشد، مگر آنکه محدودیتهای قانونی و موجهی وجود داشته باشد.
*۴. سرکوب اقلیتهای دینی:*
محرومیتهای سیستماتیک علیه بهائیان در ایران، که از جمله طاهره نوروزی به آن دچار شده است، بهطور گستردهای نقض حقوق اقلیتهای دینی است. *ماده ۲۷ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی* میگوید که اقلیتها باید حق داشته باشند که از حقوق خود در زمینههای فرهنگی، دینی و زبانی بهطور کامل بهرهمند شوند. در حالی که جمهوری اسلامی ایران تنها چهار مذهب رسمی (شیعه اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتیان) را به رسمیت میشناسد، بهائیان بهعنوان یک اقلیت دینی در ایران تحت سرکوب قرار دارند و از بسیاری از حقوق مدنی، اجتماعی و اقتصادی محروماند.
نتیجهگیری:
حکم یک سال حبس طاهره نوروزی و محدودیتهای مرتبط با آن، نقض جدی حقوق بشر در زمینههای آزادی مذهب، آزادی بیان، و حقوق اقلیتهای دینی است. این وضعیت نشاندهنده سرکوب گسترده اقلیتهای مذهبی در ایران است که بر اساس باورهای دینی خود تحت فشار و محدودیت قرار دارند. جامعه بینالمللی باید به نقضهای مستمر حقوق بشر در ایران توجه کرده و فشارهای بیشتری برای تغییر وضعیت بهائیان و دیگر اقلیتهای دینی وارد کند.
تحلیل خبر از امیررضا ولی زاده فعال حقوق بشر و خبرنگار
مجازات یک شهروند زن ایرانی به دلیل آواز خواندن Bestrafung einer iranischen Staatsbürgerin wegen Gesang
پرستو احمدی و نوازندگان «کنسرت فرضی» تفهیم اتهام شدند
پرستو احمدی، خواننده به همراه نوازندگانی که چندی پیش به دلیل مشارکت در آنچه به عنوان یک «کنسرت فرضی» شناخته شده، بازداشت شده بودند، امروز در دادسرای ناحیه ۳۸ امنیت اخلاقی تهران تفهیم اتهام شدند.
بر اساس این گزارش، این افراد امروز در دادسرای ناحیه ۳۸ امنیت اخلاقی تهران مورد تفهیم اتهام قرار گرفتهاند. در پایان این جلسه که با حضور وکلای مدافع آنها برگزار شد، جملگی با قرار وثیقه آزاد شدند.
میزان مبلع وثیقه تودیع شده برای خانم احمدی سه میلیارد تومان و برای نوازندگان او دو میلیارد تومان گزارش شده است. از اتهامات مطروحه علیه این شهروندان اطلاعی در دست نیست.
چندی پیش، پرستو احمدی، خواننده، احسان بیرقدار، نوازنده پیانو و سهیل فقیهنصیری، نوازنده گیتار الکتریک کنسرتی نمادین و بدون تماشاگر برگزار کردند که بهصورت زنده از صفحه یوتیوب پرستو احمدی پخش شد. انتشار این ویدیو منجر به تشکیل پرونده قضائی علیه آنها شد.
پس از مدت کوتاهی، پرستو احمدی و دو نوازنده مرد او بازداشت شدند. خبرگزاری تسنیم با انتشار گزارشی به نقل از رئیس مرکز اطلاعرسانی فرماندهی انتظامی استان مازندران اعلام کرد که “پس از تولید و انتشار ویدئویِ خارج از عُرف و ارزشهایِ اجتماعی توسط خانم پرستو احمدی در فضای مجازی، ایشان به پلیس امنیت عمومی دعوت و مقرر شد تا به مرجع قضایی مراجعه نمایند.”
شامگاه ۲۴ آذرماه دو نوازنده مرد این کنسرت با قرار تامین کیفری آزاد شدند. پرستو احمدی نیز ساعت ۳ بامداد روز بعد با شرایطی مشابه از بازداشت آزاد شد.
درباره پرستو احمدی
پرستو احمدی، متولد فروردین ۱۳۷۶ در نوشهر، خواننده و فارغالتحصیل کارگردانی از دانشگاه سوره، پیشتر با بازخوانی قطعه «از خون جوانان وطن» عارف قزوینی در جریان اعتراضات ۱۴۰۱ به شهرت رسید. او سابقه انتشار آثار موسیقی متعددی از جمله بازخوانی قطعات فولکلور مازندرانی و ترانههایی از باباطاهر و اخوان ثالث را در کارنامه خود دارد.
سابقه بازداشتهای هنری در ایران
بر اساس گزارشهای خبرگزاری هرانا، در سالهای اخیر دهها هنرمند به دلیل فعالیتهای هنری یا بیان هنری مرتبط با موضوعات اجتماعی و سیاسی بازداشت یا با محدودیتهای جدی مواجه شدهاند. مقامات امنیتی و قضایی اغلب به بهانههای مبهم نظیر «ترویج فساد» یا «تبلیغ علیه نظام» اقدام به تعقیب و بازداشت هنرمندان میکنند.
تحلیل حقوق بشری:
*۱. نقض آزادی بیان و هنر:*
بازداشت *پرستو احمدی* و نوازندگان او به دلیل برگزاری یک کنسرت نمادین و پخش آن از یوتیوب، نقض آشکار *حق آزادی بیان* و *حق آزادی هنر* است. طبق ماده ۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر، هر فرد حق دارد که آزادانه عقاید خود را بیان کند و از طریق هر نوع رسانهای، از جمله هنر و موسیقی، این عقاید را منتشر کند. در این مورد، مقامات ایرانی با بازداشت هنرمندان به دلیل فعالیتهای هنری که به طور قانونی در فضای مجازی منتشر شدهاند، به شدت این حقوق را نقض کردهاند.
*۲. اتهامات مبهم و نبود شفافیت در محاکمات:*
از آنجا که اتهامات مطروحه علیه پرستو احمدی و نوازندگان او بهطور دقیق اعلام نشده است، این وضعیت خود یکی از نقضهای حقوق بشری است. طبق استانداردهای بینالمللی حقوق بشر، افراد باید از حق دسترسی به اطلاعات در خصوص اتهامات خود برخوردار باشند و محاکمات باید شفاف و عادلانه باشند. در اینجا، عدم شفافیت در اتهامگذاری و روند قضائی، نقض این حقوق محسوب میشود.
*۳. سرکوب هنرمندان و نقض آزادیهای فرهنگی:*
بازداشت هنرمندان به دلیل فعالیتهای هنری، مانند موسیقی یا تولید محتواهای فرهنگی که مورد تایید مقامات نیست، نشاندهنده سرکوب *آزادیهای فرهنگی* و *آزادی هنری* است. در سالهای اخیر، بسیاری از هنرمندان در ایران به دلیل فعالیتهای خود در زمینههای اجتماعی، سیاسی یا فرهنگی با سرکوب شدید و بازداشت مواجه شدهاند. این وضعیت بهویژه زمانی نگرانکننده میشود که مقامات به بهانههایی مبهم مانند "ترویج فساد" یا "تبلیغ علیه نظام" هنرمندان را تحت پیگرد قرار میدهند.
*۴. نقض حقوق زندانیان:*
اگرچه پرستو احمدی و نوازندگان او پس از تفهیم اتهام و با قرار وثیقه آزاد شدهاند، اما بازداشتهای موقت و شرایط غیرانسانی در زندانها، بهویژه برای هنرمندان و فعالان حقوق بشر، خود نوعی نقض *حقوق زندانیان* است. در بسیاری از موارد، بازداشتهای موقت بدون دسترسی به وکیل یا محاکمه عادلانه، به شکنجههای جسمی و روانی منجر میشود.
*۵. نقض حقوق زنان:*
این خبر نشان میدهد که *زنان هنرمند* در ایران با چالشهای ویژهای روبهرو هستند. پرستو احمدی بهعنوان یک زن هنرمند، در مواجهه با محدودیتهای شدید در زمینه آزادیهای هنری و اجتماعی قرار دارد. در حالی که بسیاری از هنرمندان مرد با آزادی بیشتری فعالیت میکنند، زنان هنرمند در ایران اغلب تحت فشارهای بیشتری برای فعالیت در حوزههای هنری قرار دارند.
نتیجهگیری:
بازداشت پرستو احمدی و نوازندگانش به دلیل فعالیتهای هنری و موسیقیایی، نقض آشکار حقوق بشر است. این اقدام نشاندهنده سرکوب آزادیهای فردی، هنری و فرهنگی در ایران است و نقض حق آزادی بیان و دسترسی به اطلاعات را به دنبال دارد. جامعه بینالمللی باید به این نقضهای حقوق بشری توجه کند و از ایران بخواهد که به تعهدات خود در قبال حقوق بشر، بهویژه حقوق هنرمندان و آزادیهای فرهنگی، پایبند باشد.
ربوده شدن غیر قانونی خبرنگار ایتالیایی در ایران توسط رژیم فاسد جمهوری اسلامی Illegale Entführung eines italienischen Journalisten im Iran durch das korrupte Regime der Islamischen Republik
تحلیل این خبر از دید حقوق بشر :
دولت ایتالیا از بازداشت یک خبرنگار زن این کشور در ایران خبر داد.دولت ایتالیا اعلام کرد برای آزادی این خبرنگار در تلاش است.دولت ایتالیا روز جمعه گفت همه تلاش خود را به کار می گیرد تا روزنامه زن بازداشت شده در ایران را به کشورش بازگرداند.وزارت خارجه ایتالیا گفته است "چچیلیا سالا" Cecilia Sala خبرنگار 29 ساله ایتالیایی روز 29 آذر در تهران بازداشت شده است.او برای روزنامه ایتالیایی "ایل فولیو" و پادکست شرکت "کوورا میدیا" فعالیت می کند.
وزارت خارجه ایتالیا اضافه کرد در تماس با تهران است تا وضعیت حقوقی این شهروند خود را بداند و شرایط بازداشت او را بررسی کند.
وزیر دفاع ایتالیا (جویدو کروزیتو) در توییتر (ایکس) نوشت که این بازداشت ، "غیرقابل قبول" است.
موسسه رسانه ای "کورا میدیا" هم گفت "چچیلیا سالا" روز 12 دسامبر ، رم را به مقصد تهران ترک کرد. او ویزای فعال خبرنگاری داشت و تعدادی مصاحبه در ایران اجرا کرد. چچیلیا همچنین سه قسمت برنامه صوتی (پادکست) هم ارائه کرد. وی قرار بود روز 20 دسامبر به ایتالیا بازگردد.
موسسه رسانه ای کورا گفته خبرنگارش در زندان اوین تهران و ایران، دلیل بازداشت او را اعلام نکرده است.
وزارت خارجه ایتالیا گفته است سفیر ایتالیا در تهران روز جمعه با "چچیلیا سالا" در زندان دیدار داشته است. همچنین این خبرنگار با خانواده اش در ایتالیا هم تماس تلفنی گرفته است.
هنوز در ایران، مسوولان یا سازمان های مسوول در این باره واکنش نشان نداده اند.
به تازگی و به دنبال بازداشت یک شهروند ایرانی در ایتالیا به درخواست امریکا، روابط میان تهران - رم، تیره شد. ایتالیا قرار است این شهروند را به امریکا تحویل دهد.
خبرنگار ایتالیایی به هنگام گزارش در تهران
خبرنگار ایتالیایی در ایران
هفته گذشته هم وزارت خارجه ایران کاردار ایتالیا و سفیر سوئیس در تهران را به عنوان حافظ منافع امریکا، احضار کرد. این اتفاق به دنبال بازداشت دو شهروند ایرانی در ایتالیا و امریکا روی داد.
روز دوشنبه 26 آذر (16 دسامبر)، محمد عابدینی نجفآبادی، 38 ساله در حالی که قصد سفر به سوئیس را داشت، در فرودگاه میلان ایتالیا توسط پلیس این کشور دستگیر شد. این اقدام به درخواست آمریکا انجام شده.
همان روز هم مهدی محمدصادقی، 42 ساله و ساکن آمریکا در ایالت ماساچوست دستگیر شد.
به نوشته خبرگزاری تسنیم، براساس اطلاعات منتشر شده از سوی رسانهها، دستگیری این دو نفر به حمله پهپادی 28 ژانویه 2024 (8 بهمن 1402) توسط گروههای مسلح عراقی در اردن مرتبط دانسته شده است. در این حمله، سه نظامی آمریکایی کشته و 47 نفر دیگر زخمی شدند. افبیآی ادعا کرده است که تجهیزاتی که در این پهپاد استفاده شده، توسط این دو فرد تهیه شده است.
تحلیل خبر از دید حقوق بشر:
این خبر به وضعیت حقوق بشر در ایران و برخورد با خبرنگاران خارجی و آزادی رسانهها اشاره دارد و میتوان آن را از جنبههای مختلف حقوق بشر بررسی کرد. در ادامه، این تحلیل از چند جنبه مهم حقوق بشری انجام میشود:
1. *حق آزادی بیان و مطبوعات*
خبرنگاران و رسانهها نقش حیاتی در اطلاعرسانی و ارتقاء دموکراسی دارند. بازداشت *چچیلیا سالا*، خبرنگار ایتالیایی در ایران، به وضوح نقض حق آزادی بیان است، که یکی از اصول بنیادین حقوق بشر است. طبق ماده 19 اعلامیه جهانی حقوق بشر (UDHR)، هر فرد حق آزادی بیان دارد و این حق شامل آزادی در جستجو، دریافت و انتشار اطلاعات از طریق هر نوع رسانه است. بازداشت یک خبرنگار خارجی، به ویژه وقتی که وی در حال انجام وظایف حرفهای خود است، نشاندهنده تضعیف این حقوق است.
در این خبر، هیچگونه اطلاعاتی در مورد اتهامات علیه چچیلیا سالا یا دلیل بازداشت او ذکر نشده است. این موضوع باعث میشود که وضعیت حقوقی او مبهم و غیرشفاف باقی بماند. طبق استانداردهای بینالمللی حقوق بشر، هر فرد باید از حق داشتن یک محاکمه عادلانه برخوردار باشد. این به این معنی است که اتهامات باید بهطور شفاف و با دلیل مشخص اعلام شوند و فرد بازداشتشده باید حق دسترسی به وکیل و دفاع از خود را داشته باشد. در این مورد، بهنظر میرسد که هیچ اطلاعرسانی شفاف یا روشن درباره دلیل بازداشت چچیلیا سالا وجود ندارد، که این خود نقض حقوق او در زمینه دسترسی به اطلاعات و دفاع از خود است.
3. *حقوق خبرنگاران خارجی و امنیت آنها*
خبرنگاران خارجی که به کشورهای دیگر سفر میکنند تا در مورد رویدادها گزارشگری کنند، باید از حمایتهای قانونی و امنیتی برخوردار باشند. بازداشت یک خبرنگار خارجی در کشوری که در حال انجام وظایف حرفهای خود است، میتواند نه تنها به حقوق شخصی آن فرد آسیب بزند، بلکه به امنیت کلی خبرنگاران و روزنامهنگاران در آن کشور نیز آسیب میزند. از آنجا که چچیلیا سالا بهطور قانونی و با ویزای خبرنگاری وارد ایران شده بود، بازداشت او بدون دلیل قانونی معتبر، میتواند نشانهای از بیاحترامی به حقوق خبرنگاران و نقض آزادی مطبوعات در ایران باشد.
4. *نقض حقوق بشر در چارچوب روابط بینالملل*
در این مورد، چچیلیا سالا بهطور قانونی با ویزای خبرنگاری وارد ایران شده بود و به فعالیتهای روزنامهنگاری و تهیه گزارش در ایران پرداخته بود. بنابراین، بازداشت او در حالی که برای انجام وظایف حرفهای خود در یک کشور دیگر حضور داشت، بهطور مستقیم نقض حق آزادی بیان و رسانهها محسوب میشود.
2. *حق داشتن محاکمه عادلانه*
این بازداشت میتواند تأثیرات منفی بر روابط بینالملل نیز داشته باشد. به ویژه که دولت ایتالیا اعلام کرده است که در تلاش است تا این خبرنگار را به کشورش بازگرداند و سفیر ایتالیا با چچیلیا سالا در زندان ملاقات کرده است. این وضعیت بهویژه در شرایطی که روابط ایران با کشورهای اروپایی و آمریکا تحت فشار است، میتواند بر تنشها بیفزاید و بر تصویر حقوق بشر در ایران تأثیر منفی بگذارد. در حالی که ایران خود را بهعنوان یک کشور حامی حقوق بشر معرفی میکند، چنین اقداماتی بهطور علنی این ادعا را به چالش میکشد.
5. *نقض حقوق زندانیان و شرایط زندانها*
چندی پیش گزارشها و اطلاعاتی درباره شرایط زندانها در ایران منتشر شده است که نشاندهنده بدرفتاری با زندانیان، بهویژه زندانیان سیاسی و رسانهای است. چچیلیا سالا در زندان اوین تهران نگهداری میشود، که یکی از معروفترین زندانهای ایران است. طبق گزارشهای مختلف، زندان اوین به دلیل شرایط سخت و رفتارهای غیرانسانی با زندانیانش مورد انتقاد قرار گرفته است. این شرایط میتواند بهطور مستقیم بر سلامت جسمی و روانی چچیلیا سالا تأثیر بگذارد، بهویژه اگر او تحت فشار یا شکنجههای روانی قرار گیرد.
6. *نقض حقوق زنان در ایران*
Subscribe to:
Posts (Atom)
اعتراضات به رژیم در ایران در حال شروع شدن و اوج گرفتن است Es kommt zu Protesten gegen das Regime im Iran, die sich immer mehr verschärfen.
دستکم ۱۲ تجمع اعتراضی برگزار شد امروز دوشنبه ۱۰ دی، گروهی از بازنشستگان مخابرات در سنندج، کرمانشاه، تبریز، ایلام، اصفهان، اهواز و ارومیه، ...
-
شروین حاجی پور جهت تحمل حبس احضار ش این خواننده ایرانی، با انتشار ویدیویی اعلام کرد که حکم سه سال و هشت ماه حبس وی توسط دادگاه تجدیدنظر تای...
-
روز شنبه پنجم خردادماه، کامیار بامداد، شهروند اهل شاندرمن ماسال در پی واکنش و انتشار مطلبی در رابطه با سقوط بالگرد حامل ابراهیم رئیسی، باز...
-
محمد مهدی کرمی جوانی ورزشکار بود که سابقه در مسابقات کشوری کاراته را داشت و برای رسیدن به تیم ملی تلاش میکرد جوانی که سودای قهرمانی المپیک ر...