کودکانی که از حق تحصیل محروم هستند

بازماندگی از تحصیل ۲۸۰۰ کودک و نوجوان در سیستان و بلوچستان؛ نادیده‌گرفتن حق آموزش در مناطق محروم ایران خبرگزاری هرانا – مدیرکل کمیته امداد استان سیستان و بلوچستان از شناسایی ۲۸۰۰ کودک و نوجوان بازمانده از تحصیل در این استان خبر داد. بنا به اظهارات وی، این کودکان تحت حمایت نهاد کمیته امداد قرار دارند و حدود نیمی از آنان (۱۴۸۱ نفر) با پیگیری‌های انجام‌شده به مدرسه بازگشته‌اند. بازماندن کودکان از تحصیل، به‌ویژه در مناطق محروم و حاشیه‌ای کشور مانند سیستان و بلوچستان، مسئله‌ای ریشه‌دار و بحرانی است که به دلایل متعددی از جمله فقر اقتصادی، فقدان زیرساخت‌های آموزشی، تبعیض‌های قومی و مذهبی، ازدواج زودهنگام و کار کودکان شکل گرفته و تقویت شده است. از دیدگاه حقوق بشر، بازماندن از تحصیل نقض صریح ماده ۲۶ اعلامیه جهانی حقوق بشر و همچنین ماده ۲۸ کنوانسیون حقوق کودک است که ایران نیز به آن پیوسته است. طبق این اسناد بین‌المللی، هر کودک حق دارد بدون تبعیض از آموزش رایگان و باکیفیت برخوردار شود. بر اساس گزارش مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در سال ۱۴۰۳، دست‌کم ۳ میلیون دانش‌آموز در کشور از تحصیل بازمانده‌اند؛ آماری نگران‌کننده که نشان‌دهنده بحران گسترده‌تری در سیاست‌گذاری‌های آموزشی و اجتماعی کشور است. بی‌توجهی به این وضعیت، پیامدهای جبران‌ناپذیری از جمله بازتولید فقر، گسترش نابرابری، و تضییع فرصت‌های توسعه انسانی در پی خواهد داشت. جامعه جهانی، نهادهای مدنی و مدافعان حقوق کودک باید با تمرکز بر آموزش در مناطق محروم و مطالبه‌گری برای اصلاح ساختارهای تبعیض‌آمیز، دولت ایران را نسبت به تعهدات بین‌المللی‌اش پاسخگو نگه دارند. این گزارش توسط امیررضا ولی‌زاده – وبلاگ‌نویس، خبرنگار و فعال حقوق بشر در ایران – تحلیل و منتشر شده است. این گزارش با هدف مستندسازی نقض حقوق بشر و افشای سرکوب سیستماتیک توسط حکومت فاسد جمهوری اسلامی ایران، تحت رهبری اقتدارگرایانه و سرکوبگر علی خامنه‌ای منتشر شده است ⸻ 🇩🇪 Deutsche Übersetzung (ترجمه آلمانی): 2800 Kinder und Jugendliche in Sistan und Belutschistan vom Schulunterricht ausgeschlossen – Eine ernste Verletzung des Rechts auf Bildung Laut der Menschenrechtsorganisation HRANA hat der Direktor des Komitees zur Unterstützung Bedürftiger in der iranischen Provinz Sistan und Belutschistan die Identifizierung von 2800 schulabbrechenden Kindern und Jugendlichen in der Region bestätigt. Von diesen wurden nach offiziellen Angaben bislang etwa 1481 – also rund die Hälfte – mit gezielten Maßnahmen wieder ins Schulsystem integriert. Der Ausschluss von Kindern vom Bildungssystem ist besonders in benachteiligten Regionen Irans, wie Sistan und Belutschistan, ein strukturelles Problem. Ursachen hierfür sind unter anderem wirtschaftliche Armut, mangelnde Bildungsinfrastruktur, ethnisch-religiöse Diskriminierung, Kinderehe und Kinderarbeit. Aus menschenrechtlicher Sicht stellt dies eine klare Verletzung von Artikel 26 der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte sowie Artikel 28 der UN-Kinderrechtskonvention dar – beides internationale Abkommen, denen der Iran beigetreten ist. Jedes Kind hat das Recht auf kostenlosen und diskriminierungsfreien Zugang zu hochwertiger Bildung. Laut einem Bericht der Menschenrechtsaktivisten in Iran waren im Jahr 1403 (2024/25) landesweit mindestens drei Millionen Schüler*innen vom Schulbesuch ausgeschlossen – eine alarmierende Zahl, die auf eine tieferliegende Krise im iranischen Bildungs- und Sozialsystem hinweist. Diese Entwicklung gefährdet nicht nur die Zukunft der betroffenen Kinder, sondern verstärkt langfristig Armut, soziale Ungleichheit und verhindert die nachhaltige Entwicklung der Gesellschaft. Die internationale Gemeinschaft, zivilgesellschaftliche Organisationen und Kinderrechtsaktivist*innen sind aufgerufen, den Zugang zu Bildung in benachteiligten Regionen zu priorisieren und den iranischen Staat an seine menschenrechtlichen Verpflichtungen zu erinnern. Dieser Bericht wurde von Amir Reza Valizadeh – Blogger, Journalist und Menschenrechtsaktivist in Iran – analysiert und veröffentlicht. Er dient der Dokumentation von Menschenrechtsverletzungen und der Aufdeckung der systematischen Repression durch die korrupte Regierung der Islamischen Republik Iran unter der autoritären und repressiven Führung von Ali Khamenei. #AmirRezaValizadeh #MenschenrechteImIran #IranHumanRights #FreePoliticalPrisoners #StopExecutionInIran #JournalismusFürFreiheit

اعدام شهروند ایرانی

تأیید حکم اعدام محمدامین مهدوی شایسته توسط دیوان عالی کشور؛ نگرانی‌های جدی حقوق بشری خبرگزاری هرانا – حکم اعدام محمدامین مهدوی شایسته، زندانی سیاسی حدوداً ۲۷ ساله که در زندان قزل‌حصار کرج محبوس است، توسط دیوان عالی کشور جمهوری اسلامی ایران تأیید شد. این حکم پیش‌تر در دادگاه انقلاب تهران توسط قاضی ابوالقاسم صلواتی صادر شده بود. اتهام اصلی مطروحه علیه این زندانی سیاسی، «همکاری با دولت متخاصم» عنوان شده است؛ اتهامی که به گفته منابع نزدیک به خانواده‌اش، بدون ارائه مستندات کافی و شفاف مطرح شده و روند رسیدگی قضایی نیز همراه با نقض‌های جدی اصول دادرسی عادلانه بوده است. منابع حقوق بشری اعلام کرده‌اند که آقای مهدوی شایسته تحت فشار و در شرایطی بازجویی شده که او را مجبور به اعتراف به اتهاماتی کرده‌اند که صحت آن‌ها مورد تردید است. همچنین وی از دسترسی به وکیل انتخابی محروم بوده و روند بازداشت، بازجویی و محاکمه وی ناقض اصل برائت، حق دادرسی عادلانه و دیگر حقوق تضمین‌شده در میثاق‌های بین‌المللی حقوق بشر بوده است. از منظر حقوق بشر، تأیید حکم اعدام برای یک متهم سیاسی، به‌ویژه در شرایطی که ادله کافی وجود ندارد، اعترافات تحت فشار اخذ شده و روند دادرسی غیرشفاف و غیرمنصفانه بوده، نشانه‌ای نگران‌کننده از تداوم روند سرکوب مخالفان سیاسی در ایران است. این اقدام ناقض تعهدات بین‌المللی ایران از جمله میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی است که بر ممنوعیت شکنجه، حق محاکمه عادلانه و محدود بودن استفاده از مجازات اعدام تنها به «جدی‌ترین جرایم» تأکید دارد. سازمان‌های حقوق بشری بین‌المللی و نهادهای نظارتی حقوق بشر بارها از ایران خواسته‌اند که از اجرای احکام اعدام برای زندانیان سیاسی خودداری کرده و روندهای قضایی خود را با موازین بین‌المللی هماهنگ کند. این گزارش توسط امیررضا ولی‌زاده – وبلاگ‌نویس، خبرنگار و فعال حقوق بشر در ایران – تحلیل و منتشر شده است. این گزارش با هدف مستندسازی نقض حقوق بشر و افشای سرکوب سیستماتیک توسط حکومت فاسد جمهوری اسلامی ایران، تحت رهبری اقتدارگرایانه و سرکوبگر علی خامنه‌ای منتشر شده است ⸻ 🔹 Deutsche Übersetzung (با تحلیل حقوق بشری): Bestätigung des Todesurteils gegen Mohammad-Amin Mahdavi Shayesteh durch den Obersten Gerichtshof – Schwere menschenrechtliche Bedenken Laut der Menschenrechtsorganisation HRANA hat der Oberste Gerichtshof der Islamischen Republik Iran das Todesurteil gegen Mohammad-Amin Mahdavi Shayesteh, einen etwa 27-jährigen politischen Gefangenen, der derzeit im Ghezel-Hesar-Gefängnis in Karadsch inhaftiert ist, bestätigt. Das Urteil wurde zuvor vom Revolutionsgericht in Teheran unter dem Vorsitz von Richter Abolghasem Salavati verhängt. Der Hauptvorwurf gegen Mahdavi Shayesteh lautet auf „Zusammenarbeit mit einem feindlichen Staat“ – ein Anklagepunkt, der nach Angaben von Personen aus seinem familiären Umfeld ohne ausreichende Beweise erhoben wurde. Zudem soll das Verfahren von schweren Verstößen gegen grundlegende Prinzipien eines fairen Prozesses begleitet worden sein. Quellen berichten, dass Mahdavi Shayesteh unter massivem Druck zu Geständnissen gezwungen wurde, deren Wahrheitsgehalt zweifelhaft ist. Außerdem wurde ihm das Recht auf einen frei gewählten Anwalt verwehrt. Das gesamte Verfahren – von der Festnahme über die Verhöre bis hin zur Urteilsverkündung – verstößt gegen die Unschuldsvermutung, das Recht auf ein faires Verfahren und andere durch internationale Menschenrechtsabkommen garantierte Rechte. Aus menschenrechtlicher Sicht ist die Bestätigung eines Todesurteils gegen einen politischen Gefangenen besonders besorgniserregend, wenn dieses auf zweifelhaften Geständnissen beruht, unter Druck erlangt wurde und das Verfahren nicht den internationalen Standards für Rechtsstaatlichkeit entspricht. Diese Entscheidung steht im klaren Widerspruch zu den internationalen Verpflichtungen Irans, insbesondere dem Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte, der ein faires Gerichtsverfahren, ein Verbot von Folter sowie die Einschränkung der Todesstrafe auf die „schwerwiegendsten Verbrechen“ vorschreibt. Internationale Menschenrechtsorganisationen und Überwachungsorgane haben die iranische Regierung wiederholt aufgefordert, von der Vollstreckung der Todesstrafe gegen politische Gefangene abzusehen und ihre Justizpraxis an internationale Standards anzupassen.Dieser Bericht wurde von Amir Reza Valizadeh – Blogger, Journalist und Menschenrechtsaktivist in Iran – analysiert und veröffentlicht. Er dient der Dokumentation von Menschenrechtsverletzungen und der Aufdeckung der systematischen Repression durch die korrupte Regierung der Islamischen Republik Iran unter der autoritären und repressiven Führung von Ali Khamenei. #AmirRezaValizadeh #MenschenrechteImIran #IranHumanRights #FreePoliticalPrisoners #StopExecutionInIran #JournalismusFürFreiheit #SayTheirNames #JusticeForMahdavi

وضعیت آزادی بیان در ایران

گزارش جامع وضعیت آزادی بیان در ایران و بررسی از دیدگاه حقوق بشر آزادی بیان یکی از مهم‌ترین حقوق بشری است که در اسناد بین‌المللی مانند اعلامیه جهانی حقوق بشر (ماده 19) و میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی (ماده 19) به رسمیت شناخته شده است. این حق شامل آزادی بیان نظر، دسترسی آزاد به اطلاعات، و فعالیت رسانه‌ای آزاد است. وضعیت آزادی بیان در ایران: در ایران، آزادی بیان تحت تأثیر قوانین محدودکننده و کنترل‌های شدید قرار دارد. بر اساس گزارش‌های سازمان‌های حقوق بشری و نهادهای بین‌المللی، ایران یکی از کشورهایی است که بیشترین محدودیت‌ها و سرکوب‌ها را علیه روزنامه‌نگاران، فعالان فضای مجازی، و منتقدان سیاسی اعمال می‌کند. • طبق گزارش «خانه آزادی» (Freedom House) در سال ۲۰۲۴، ایران در شاخص آزادی مطبوعات امتیاز بسیار پایینی کسب کرده و در میان کشورهای با «عدم آزادی» قرار دارد. • سازمان گزارشگران بدون مرز (RSF) ایران را در سال ۲۰۲۴ در رتبه ۱۸۵ از ۱۸۵ کشور از نظر آزادی مطبوعات قرار داده است، یعنی پایین‌ترین رتبه ممکن. • براساس گزارش دیده‌بان حقوق بشر، حداقل ۱۲۰ روزنامه‌نگار، وبلاگ‌نویس و فعال رسانه‌ای در سال‌های اخیر به دلایل مرتبط با بیان آزاد زندانی شده‌اند. • قوانین مرتبط مانند قانون جرایم رایانه‌ای (مصوب ۱۳۹۵) به دولت امکان می‌دهد دسترسی به سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی را مسدود کند و افرادی را که «مطالب ضد امنیت ملی» منتشر می‌کنند، تحت پیگرد قرار دهد. محدودیت‌ها و نقض حقوق: • سانسور اینترنت و فیلترینگ گسترده باعث شده میلیون‌ها کاربر ایرانی دسترسی به شبکه‌های اجتماعی محبوب مانند توییتر، فیس‌بوک و یوتیوب را نداشته باشند. • رسانه‌های مستقل خارجی و داخلی به طور مکرر فیلتر شده یا مجبور به توقف فعالیت شده‌اند. • بازداشت‌های خودسرانه، محاکمه‌های ناعادلانه و فشارهای امنیتی علیه روزنامه‌نگاران و فعالان حقوق بشر همچنان ادامه دارد. دیدگاه حقوق بشر: از منظر حقوق بشر، آزادی بیان یک حق مطلق نیست ولی باید تنها در چارچوب‌های مشخص مانند جلوگیری از نفرت‌پراکنی یا خشونت محدود شود، نه به بهانه سرکوب سیاسی یا انتقاد. محدودیت‌های موجود در ایران نه تنها در این چارچوب‌ها نیست، بلکه به ابزار سرکوب مخالفان تبدیل شده است. سازمان ملل متحد و نهادهای حقوق بشری بارها از ایران خواسته‌اند قوانین و رویه‌های سرکوبگرانه خود را اصلاح کند و تضمین کند که آزادی بیان در چارچوب استانداردهای بین‌المللی رعایت شود. ترجمه آلمانی: این گزارش توسط امیر رضا ولی زاده خبرنگار و فعال حقوق بشر در ایران تهیه شده و برای اطلاع رسانی به مردم و جوامع بین الملل وافشاگری علیه رژیم دیکتاتور اسلامی منتشر گردیده است #امیررضا_ولی‌زاده_خبرنگار_فعال‌حقوق‌بشر ⸻ Umfassender Bericht über die Lage der Meinungsfreiheit im Iran und deren Bewertung aus menschenrechtlicher Sicht Die Meinungsfreiheit ist eines der wichtigsten Menschenrechte, das in internationalen Dokumenten wie der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte (Artikel 19) und dem Internationalen Pakt über bürgerliche und politische Rechte (Artikel 19) anerkannt wird. Dieses Recht umfasst die Freiheit, Meinungen zu äußern, freien Zugang zu Informationen zu haben und freie Medienaktivitäten auszuüben. Situation der Meinungsfreiheit im Iran: Im Iran ist die Meinungsfreiheit durch restriktive Gesetze und strenge Kontrollen stark eingeschränkt. Laut Berichten von Menschenrechtsorganisationen und internationalen Institutionen gehört der Iran zu den Ländern mit den massivsten Einschränkungen und Unterdrückungen gegen Journalisten, Internetaktivisten und politische Kritiker. • Laut dem Freedom House Bericht 2024 erzielte der Iran im Index der Pressefreiheit sehr niedrige Werte und gehört zu den „nicht freien“ Ländern. • Reporter ohne Grenzen (RSF) setzte den Iran 2024 auf Platz 185 von 185 Ländern in Bezug auf Pressefreiheit – der niedrigste Rang. • Laut Human Rights Watch sind in den letzten Jahren mindestens 120 Journalisten, Blogger und Medienaktivisten aufgrund ihrer freien Meinungsäußerung inhaftiert worden. • Gesetze wie das Computerkriminalitätsgesetz (verabschiedet 2016) ermöglichen es der Regierung, den Zugang zu Webseiten und sozialen Netzwerken zu sperren und Personen strafrechtlich zu verfolgen, die „staatsschädigende Inhalte“ verbreiten. Einschränkungen und Menschenrechtsverletzungen: • Umfassende Internetzensur und Filterung verhindern, dass Millionen Iraner auf beliebte soziale Netzwerke wie Twitter, Facebook und YouTube zugreifen können. • Unabhängige Medien im In- und Ausland werden regelmäßig blockiert oder gezwungen, ihre Tätigkeit einzustellen. • Willkürliche Festnahmen, unfairen Gerichtsverfahren und Sicherheitsdruck gegen Journalisten und Menschenrechtsaktivisten dauern an. Menschenrechtliche Bewertung: Aus menschenrechtlicher Sicht ist die Meinungsfreiheit kein absolutes Recht, sondern darf nur in klar definierten Rahmenbedingungen eingeschränkt werden, beispielsweise zur Verhinderung von Hassrede oder Gewalt. Die derzeitigen Einschränkungen im Iran überschreiten diese Grenzen jedoch und werden als Instrumente zur Unterdrückung der Opposition verwendet. Die Vereinten Nationen und Menschenrechtsorganisationen fordern den Iran wiederholt auf, seine repressiven Gesetze und Praktiken zu reformieren und sicherzustellen, dass die Meinungsfreiheit im Einklang mit internationalen Standards respektiert wird. Dieser Bericht wurde von Amir Reza Valizadeh, Journalist und Menschenrechtsaktivist im Iran, erstellt und zur Information der Bevölkerung sowie der internationalen Gemeinschaft und zur Aufdeckung gegen das islamische diktatorische Regime veröffentlicht. #AmirReza_Valizadeh_Journalist_Menschenrechtsaktivist

امیر تتلو زیر بار فشار روانی زیاد دست به خودکشی زد

اقدام به خودکشی تتلو در زندان؛ وضعیت سلامت روان زندانیان و مسئولیت نهادهای حاکمیتی در تاریخ ۳۰ مه ۲۰۲۵، منابع نزدیک به نهادهای امنیتی در ایران گزارش دادند که امیرحسین مقصودلو، مشهور به تتلو، خواننده رپ و R&B ایرانی، پس از اقدام به خودکشی از طریق مصرف مواد سمی به یکی از مراکز درمانی در تهران منتقل شده است. بنا به اعلام مرکز رسانه قوه قضاییه، پس از مداخله پزشکی، وضعیت او “مساعد” گزارش شده و تحت مراقبت است. این حادثه بازتاب گسترده‌ای در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی داشت، چرا که تتلو یکی از جنجالی‌ترین چهره‌های موسیقی و فضای مجازی ایران به شمار می‌رود. تتلو کیست؟ امیرحسین مقصودلو، متولد ۱۳۶۲ در تهران، از نخستین چهره‌های موسیقی زیرزمینی ایران در سبک R&B و رپ بود که در دهه ۸۰ خورشیدی با آثار متفاوت و گاه جنجالی‌اش به شهرت رسید. او به‌ویژه میان نوجوانان و جوانان با اشعار بی‌پرده، رفتارهای غیرمتعارف، و شخصیت پرحاشیه‌اش بسیار محبوب یا منفور بود. او پس از سال‌ها فعالیت بدون مجوز در داخل ایران، در سال ۱۳۹۷ به ترکیه مهاجرت کرد و از آن‌جا فعالیت‌هایش را ادامه داد. تتلو بارها به خاطر اظهارات تند سیاسی، جنسی، و مذهبی در فضای مجازی، واکنش‌های شدید مردم و مسئولان را برانگیخته است. او در مقاطعی از حکومت ایران حمایت کرده، و در مواقعی نیز آن را به‌شدت نقد کرده است. چرا دستگیر شد؟ در آبان ۱۴۰۲ (نوامبر ۲۰۲۳)، امیرحسین مقصودلو هنگام بازگشت به ایران، در فرودگاه بین‌المللی امام خمینی توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد. دلایل دقیق بازداشت او هیچ‌گاه به‌طور شفاف اعلام نشد، اما گمان می‌رود اتهاماتی چون توهین به مقدسات، ترویج فساد و فحشا، تحریک جوانان به بی‌اخلاقی، و نشر محتوای مغایر با عفت عمومی در فضای مجازی از جمله دلایل اصلی بوده‌اند. تتلو در دوران بازداشت نیز چندین بار از فشارهای روانی و رفتارهای نامناسب با خود شکایت کرده و از وضعیت روحی‌اش ابراز نگرانی کرده بود. بررسی حقوق بشری: اقدام به خودکشی او، صرف‌نظر از شخصیتش، هشداری جدی درباره وضعیت سلامت روانی زندانیان در ایران است. نظام قضایی ایران به‌رغم مسئولیت قانونی و اخلاقی خود، اغلب هیچ برنامه مشخصی برای مراقبت‌های روان‌شناختی، حمایت روانی-اجتماعی، یا برخورد انسانی با زندانیان پرمخاطره ندارد. از دید سازمان‌های بین‌المللی حقوق بشر، هر زندانی صرف‌نظر از اتهاماتش، باید از کرامت انسانی، حق دسترسی به خدمات درمانی، و حفاظت در برابر آزار روحی یا جسمی برخوردار باشد. در غیر این‌صورت، دولت مسئول مستقیم پیامدهایی چون خودکشی، آسیب‌های روانی، یا مرگ مشکوک خواهد بود. ⸻ Erweiterte deutsche Übersetzung: Selbstmordversuch von Tataloo im Gefängnis – Wer er ist, warum er verhaftet wurde und was das mit Menschenrechten zu tun hat Am 30. Mai 2025 berichteten regierungsnahe Medien, dass Amirhossein Maqsoudlou, besser bekannt unter seinem Künstlernamen Tataloo, nach einem Selbstmordversuch durch Einnahme giftiger Substanzen in ein medizinisches Zentrum in Teheran eingeliefert wurde. Laut Justizbehörde sei sein Zustand nach medizinischer Behandlung stabil. Wer ist Tataloo? Tataloo (geb. 1983 in Teheran) ist einer der bekanntesten und umstrittensten Musiker im iranischen Untergrund-Rap und R&B. Er wurde in den 2000er Jahren durch seine provokativen Texte, sein auffälliges Auftreten und seine radikale Präsenz in den sozialen Medien populär – besonders unter Jugendlichen. Nachdem er jahrelang ohne Genehmigung in Iran aktiv war, verließ er das Land im Jahr 2018 und lebte in der Türkei. In den sozialen Medien äußerte er sich häufig zu politischen, religiösen und gesellschaftlichen Themen – mal systemkritisch, mal regimetreu, was zu massiver Kritik und Ablehnung, aber auch zu großem Faninteresse führte. Warum wurde er verhaftet? Im November 2023 wurde Tataloo am Flughafen Imam Khomeini in Teheran von Sicherheitskräften verhaftet, als er überraschend nach Iran zurückkehrte. Die Behörden nannten keine klaren Gründe, aber mutmaßlich lauteten die Vorwürfe: • Beleidigung religiöser Werte • Verbreitung von Obszönitäten und unmoralischen Inhalten • Verleitung Jugendlicher zu unsittlichem Verhalten • Missbrauch sozialer Medien zur Untergrabung öffentlicher Moral Während seiner Inhaftierung äußerte Tataloo wiederholt psychischen Druck, Misshandlungen und Angst um sein Leben. Menschenrechtliche Bewertung: Ein Selbstmordversuch im Gefängnis ist ein ernstes Zeichen für psychische Not – besonders, wenn er unter Haftbedingungen geschieht, die nach Angaben von Menschenrechtsgruppen wie Amnesty International systematisch gegen internationale Standards verstoßen. Gefängnisse im Iran sind laut zahlreichen Berichten überfüllt, medizinisch unterversorgt und geprägt von Isolation, Druck und Misshandlung. Psychisch belastete oder auffällige Häftlinge erhalten selten professionelle Hilfe. Der Fall Tataloo zeigt exemplarisch, wie das Versagen im Schutz der psychischen Gesundheit von Inhaftierten zu lebensbedrohlichen Situationen führen kann – und verdeutlicht die Dringlichkeit, menschenwürdige Haftbedingungen und psychologische Betreuung zu gewährleisten. Diese Nachricht wurde von Amirreza Valizadeh, einem iranischen Journalisten und Menschenrechtsaktivisten, analysiert und überprüft, um über Menschenrechtsverletzungen im Iran zu informieren und das diktatorische Regime der Islamischen Republik anzuprangern. این خبر توسط امیررضا ولی زاده خبرنگار وفعال حقوق بشر ایران تحلیل و بررسی شده است برای اطلاع رسانی از نقض حقوق بشر در ایران و افشاگری علیه رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی

دستگیری فعال مدنی

گزارش دستگیری مهسا زارعی، فعال مدنی کرمانشاهی، و بررسی حقوق بشری در تاریخ اخیر، مهسا زارعی، فعال مدنی اهل کرمانشاه، توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بازداشت شد. بازداشت وی بدون ارائه حکم قضایی، و بدون اطلاع خانواده یا وکیل صورت گرفت. مهسا زارعی از چهره‌های شناخته‌شده در حوزه فعالیت‌های مدنی و اجتماعی در استان کرمانشاه است و بارها در زمینه حقوق زنان، اعتراضات مدنی و عدالت اجتماعی فعالیت داشته است. دستگیری مهسا زارعی بخشی از روند سرکوب سیستماتیک فعالان مدنی و اجتماعی در مناطق غربی ایران، به‌ویژه در میان اقلیت‌های قومی و زنان، محسوب می‌شود. خانواده او از محل نگهداری و وضعیت جسمی و روحی او بی‌اطلاع هستند و حق دسترسی به مشاوره حقوقی نیز از وی سلب شده است. این بازداشت، نقض آشکار چندین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر به‌شمار می‌رود، از جمله: • ماده 3: حق زندگی، آزادی و امنیت شخصی • ماده 9: ممنوعیت بازداشت و حبس خودسرانه • ماده 10: حق برخورداری از دادرسی عادلانه و علنی • ماده 19: حق آزادی بیان • ماده 20: حق آزادی تجمع و تشکل مسالمت‌آمیز • ماده 7: برابری در مقابل قانون و حمایت برابر در برابر تبعیض دستگیری خودسرانه این فعال مدنی نشانگر تلاش حکومت برای ساکت‌کردن صداهای مستقل، به‌ویژه زنان فعال در مناطق کردستان ایران است. مهسا زارعی تنها به دلیل فعالیت‌های قانونی و صلح‌آمیز خود بازداشت شده و این امر مصداق سرکوب آزادی‌های مدنی و نقض تعهدات بین‌المللی جمهوری اسلامی در قبال حقوق بشر است. تحلیل و انتشار خبر از امیررضا ولی زاده خبرنگار آزاد وفعال حقوق بشر ، این خبر برای آگاهی رسانی به مردم و افشاگری علیه رژیم فاسد اسلامی منتشر گردیده است ⸻ Deutsche Übersetzung Bericht über die Festnahme von Mahsa Zarei, einer zivilgesellschaftlichen Aktivistin aus Kermanschah, und menschenrechtliche Bewertung Vor Kurzem wurde Mahsa Zarei, eine bekannte zivilgesellschaftliche Aktivistin aus Kermanschah, von den Sicherheitskräften der Islamischen Republik Iran festgenommen. Die Festnahme erfolgte ohne gerichtlichen Beschluss, ohne Benachrichtigung der Familie und ohne Zugang zu einem Anwalt. Mahsa Zarei ist für ihr Engagement in den Bereichen Frauenrechte, soziale Gerechtigkeit und friedlicher Protest bekannt und war in der westiranischen Region aktiv. Ihre Inhaftierung ist Teil einer systematischen Repressionswelle gegen soziale Aktivistinnen und Aktivisten – insbesondere Frauen und ethnische Minderheiten – in Westiran. Ihre Familie hat keine Informationen über ihren Aufenthaltsort oder Gesundheitszustand, und sie hat keinen Zugang zu rechtlicher Unterstützung. Diese Festnahme stellt eine klare Verletzung mehrerer Artikel der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte dar, insbesondere: • Artikel 3: Recht auf Leben, Freiheit und persönliche Sicherheit • Artikel 9: Verbot willkürlicher Festnahme und Haft • Artikel 10: Recht auf ein faires und öffentliches Verfahren • Artikel 19: Recht auf Meinungsfreiheit • Artikel 20: Recht auf friedliche Versammlung und Vereinigung • Artikel 7: Gleichheit vor dem Gesetz und Schutz vor Diskriminierung Die willkürliche Festnahme von Mahsa Zarei verdeutlicht den Versuch des iranischen Regimes, unabhängige Stimmen – insbesondere engagierte Frauen in der Region Kurdistan – zum Schweigen zu bringen. Ihre Inhaftierung ist ausschließlich auf ihre friedlichen und legalen Aktivitäten zurückzuführen und stellt eine grobe Verletzung der zivilen Freiheiten sowie internationaler menschenrechtlicher Verpflichtungen Irans dar. Analyse und Veröffentlichung von Amirreza Valizadeh, freier Journalist und Menschenrechtsaktivist. Dieser Bericht wurde zur Aufklärung der Öffentlichkeit und zur Aufdeckung des korrupten islamischen Regimes veröffentlicht.

دستگیری دو شهروند کورد

گزارش دستگیری جلال فرجی و روژان خوران، دو شهروند کُرد ایرانی، و بررسی حقوق بشری در روزهای اخیر، دو شهروند کُرد ایرانی به نام‌های جلال فرجی و روژان خوران توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران بدون ارائه حکم قضایی و توضیح رسمی بازداشت شدند. منابع محلی گزارش داده‌اند که این دو نفر از فعالان فرهنگی و اجتماعی در مناطق کردنشین ایران بوده‌اند و پیش از این نیز به دلیل فعالیت‌های مدنی تحت فشار قرار گرفته بودند. بازداشت خودسرانه و بدون شفافیت این دو شهروند، بار دیگر توجه افکار عمومی را به رفتار سرکوبگرانه رژیم جمهوری اسلامی با اقلیت‌های قومی، به‌ویژه کردها، جلب کرده است. عدم اطلاع خانواده‌های این افراد از محل نگهداری، وضعیت جسمی و حقوقی آنان، نشان‌دهنده نقض گسترده حقوق انسانی و قانونی در سیستم قضایی ایران است. این دستگیری‌ها به‌وضوح با چندین ماده از اعلامیه جهانی حقوق بشر در تضاد هستند، از جمله: • ماده 3: حق زندگی، آزادی و امنیت فردی • ماده 9: ممنوعیت بازداشت و حبس خودسرانه • ماده 10: حق برخورداری از دادرسی عادلانه و علنی توسط دادگاهی مستقل و بی‌طرف • ماده 19: حق آزادی بیان • ماده 27: حق مشارکت در زندگی فرهنگی و حمایت از آثار فکری این نقض‌ها به‌ویژه در قبال شهروندان کرد که همواره تحت تبعیض سیستماتیک قرار داشته‌اند، نشان‌دهنده سیاست هدفمند سرکوب فرهنگی، سیاسی و اجتماعی توسط حکومت ایران است. جامعه جهانی باید با جدیت بیشتری به موارد نقض حقوق بشر در مناطق اقلیت‌نشین ایران واکنش نشان دهد. تحلیل و انتشار خبر از امیررضا ولی زاده خبرنگار آزاد وفعال حقوق بشر ، این خبر برای آگاهی رسانی به مردم و افشاگری علیه رژیم فاسد اسلامی منتشر گردیده است ⸻ Deutsche Übersetzung Bericht über die Festnahme von Jalal Faraji und Rozhan Khorran, zwei kurdischen Bürgern Irans, und menschenrechtliche Bewertung In den vergangenen Tagen wurden zwei kurdische Bürger Irans – Jalal Faraji und Rozhan Khorran – ohne richterlichen Beschluss und ohne offizielle Erklärung von den Sicherheitskräften der Islamischen Republik Iran festgenommen. Lokale Quellen berichten, dass beide in der kulturellen und sozialen Aktivismus-Szene der kurdischen Regionen aktiv waren und bereits zuvor wegen ihrer zivilgesellschaftlichen Aktivitäten unter Druck standen. Die willkürliche und intransparente Festnahme dieser beiden Personen hat erneut die Aufmerksamkeit der Öffentlichkeit auf das repressive Vorgehen des iranischen Regimes gegenüber ethnischen Minderheiten, insbesondere den Kurden, gelenkt. Die Tatsache, dass ihre Familien keine Informationen über ihren Aufenthaltsort, Gesundheitszustand oder rechtlichen Status erhalten haben, deutet auf weitreichende Verletzungen grundlegender Menschen- und Bürgerrechte im iranischen Justizsystem hin. Diese Verhaftungen stehen eindeutig im Widerspruch zu mehreren Artikeln der Allgemeinen Erklärung der Menschenrechte, insbesondere: • Artikel 3: Recht auf Leben, Freiheit und persönliche Sicherheit • Artikel 9: Verbot willkürlicher Festnahme und Haft • Artikel 10: Recht auf ein faires und öffentliches Verfahren vor einem unabhängigen und unparteiischen Gericht • Artikel 19: Recht auf Meinungsfreiheit • Artikel 27: Recht auf Teilhabe am kulturellen Leben und Schutz geistigen Eigentums Diese Verstöße – insbesondere gegen kurdische Bürger, die systematischer Diskriminierung ausgesetzt sind – spiegeln eine gezielte Politik kultureller, politischer und gesellschaftlicher Unterdrückung durch die iranische Regierung wider. Die internationale Gemeinschaft ist aufgefordert, entschiedener auf diese Menschenrechtsverletzungen in den Minderheitenregionen Irans zu reagieren. Analyse und Veröffentlichung von Amirreza Valizadeh, freier Journalist und Menschenrechtsaktivist. Dieser Bericht wurde zur Aufklärung der Öffentlichkeit und zur Aufdeckung des korrupten islamischen Regimes veröffentlicht.

شهاب دارابی ملقب به یوز دستگیر شد

گزارش دستگیری شهاب دارابی در ایران و بررسی حقوق بشری شهاب دارابی، اینفلوئنسر و بلاگر محبوب اهل کرمانشاه، در جریان اعتصاب سراسری کامیونداران ایران توسط نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی دستگیر شد. این خبر توسط منابع خبری معتبر مانند ایران اینترنشنال و سایر خبرگزاری‌های داخلی و خارجی منتشر شده است. اعتصاب کامیونداران که به نشانه اعتراض به شرایط سخت کاری، افزایش قیمت‌ها و نبود حمایت‌های لازم صورت گرفت، با سرکوب شدید از سوی حکومت مواجه شد. دستگیری شهاب دارابی که با انتشار ویدئوها و پست‌های خود حمایت خود را از این اعتصاب اعلام کرده بود، نمونه‌ای از محدود کردن آزادی بیان و اعتراضات مدنی است. طبق گزارش‌ها، دستگیری او بدون ارائه دلایل شفاف و بدون رعایت حقوق قانونی انجام شده و وی همچنان در بازداشت به سر می‌برد. این موارد نقض آشکار اصول اعلامیه جهانی حقوق بشر به ویژه موارد زیر است: • ماده 19: حق آزادی بیان و آزادی اطلاع‌رسانی • ماده 20: حق تشکیل اجتماعات مسالمت‌آمیز و اعتراض • ماده 9: منع بازداشت یا حبس خودسرانه • ماده 10: حق دادرسی عادلانه و علنی توسط دادگاه مستقل این اقدامات، نقض بنیادین حقوق اساسی شهروندان و سرکوب فعالان فضای مجازی و معترضان به شرایط نامساعد اقتصادی و اجتماعی را نشان می‌دهد. تحلیل و انتشار خبر از امیررضا ولی زاده خبرنگار آزاد وفعال حقوق بشر ، این خبر برای آگاهی رسانی به مردم و افشاگری علیه رژیم فاسد اسلامی منتشر گردیده است ⸻ English Translation Report on the Arrest of Shahab Darabi in Iran and Human Rights Assessment Shahab Darabi, a popular influencer and blogger from Kermanshah, was arrested by the security forces of the Islamic Republic of Iran during the nationwide truckers’ strike. This news has been covered by reputable sources such as Iran International and various domestic and international news agencies. The truckers’ strike, protesting harsh working conditions, rising costs, and lack of adequate support, faced severe repression from the government. The arrest of Shahab Darabi, who publicly supported the strike through videos and posts, exemplifies the restriction of freedom of expression and peaceful protest. Reports indicate that his arrest was made without clear charges and without due legal process, and he remains in detention. These actions clearly violate the Universal Declaration of Human Rights, especially: • Article 19: Right to freedom of expression and information • Article 20: Right to peaceful assembly and protest • Article 9: Protection against arbitrary arrest and detention • Article 10: Right to a fair and public hearing by an independent tribunal Such measures represent fundamental violations of citizens’ basic rights and the repression of online activists and protesters against harsh economic and social conditions. Analysis and publication by Amirreza Valizadeh, independent journalist and human rights activist. This report has been published to inform the public and expose the corrupt Islamic regime. ⸻ Deutsche Übersetzung Bericht über die Festnahme von Shahab Darabi im Iran und menschenrechtliche Bewertung Shahab Darabi, ein bekannter Influencer und Blogger aus Kermanschah, wurde während des landesweiten Streiks der Lkw-Fahrer von den Sicherheitskräften der Islamischen Republik Iran festgenommen. Diese Nachricht wurde von seriösen Quellen wie Iran International und verschiedenen in- und ausländischen Nachrichtenagenturen veröffentlicht. Der Streik der Lkw-Fahrer, der gegen harte Arbeitsbedingungen, steigende Kosten und mangelnde Unterstützung protestierte, wurde von der Regierung massiv unterdrückt. Die Festnahme von Shahab Darabi, der den Streik öffentlich durch Videos und Beiträge unterstützte, ist ein Beispiel für die Einschränkung der Meinungsfreiheit und friedlicher Proteste. Berichten zufolge erfolgte seine Festnahme ohne klare Anklage und ohne Einhaltung der gesetzlichen Verfahren, und er befindet sich weiterhin in Haft. Diese Maßnahmen verstoßen klar gegen die Allgemeine Erklärung der Menschenrechte, insbesondere: • Artikel 19: Recht auf Meinungsfreiheit und Informationsfreiheit • Artikel 20: Recht auf friedliche Versammlung und Protest • Artikel 9: Schutz vor willkürlicher Festnahme und Haft • Artikel 10: Recht auf ein faires und öffentliches Verfahren vor einem unabhängigen Gericht Solche Maßnahmen stellen grundlegende Verletzungen der Bürgerrechte und die Unterdrückung von Online-Aktivisten und Demonstranten gegen schwierige wirtschaftliche und soziale Bedingungen dar. Analyse und Veröffentlichung von Amirreza Valizadeh, freier Journalist und Menschenrechtsaktivist. Dieser Bericht wurde zur Aufklärung der Öffentlichkeit und zur Aufdeckung des korrupten islamischen Regimes veröffentlicht.